Skírnir - 17.06.1911, Blaðsíða 159
Jón Sigurðsson og Bókraentafjelagið. 255'
atriðum úr brjefi því, er hann nefnir, og sjest á því, að-
annaðhvort er brjefið 26. júlí 1872 í brjefabók Reikjavíkur-
deildarinnar að eins útdráttur, því að þar er als ekki
minst á sum atriði, sem Jón nefnir í brjefinu til bróður
síns, eða Jón Þorkelsson hefur skrifað nafna sínum raeð'
embættisbrjefinu prívatbrjef, sem þessi atriði eru tekin úr.
í brjefi til H. Kr. Friðrikssonar dags. 26. sept. 1872 far-
ast Jóni Sigurðssini þannig orð um þetta mál: »Jón
Þorkelsson hefur verið skrambi duglegur að skrifa öllum
umboðsmönnum og heimta peninga, enn jeg vil vona, að
hann þurfi meira til að láta hænsnin verpa, bæði þá og
okkur, heldur en að kalla*1). Jón Sigurðsson mun hafa
gert alvöru úr að svara ekki brjefinu. Að minsta. kosti
hef jeg ekki fundið nein merki þess í skjalasafni Reikja-
víkurdeildar. Enn í ræðu sinni á ársfundi Hafnardeildar
24. maí 1873 leisir hann frá pokanum, kvartar undan
hinni óvanalegu og ótilhlíðilegu aðferð sisturdeildarinnar
og sínir fram á, að því er mjer virðist með fullum rjetti,
að þessi uppátekt hennar mundi geta valdið mikilli óreglu
á innheimtu fjelagsgjalda og bakað fjelaginu fjárskaða.
Samt kveðst hann ekki hafa viljað skrifa umboðsmönnun-
um þvert ofan í sisturdeildina og biðja þá að gegna ekki
áskorun hennar. Það hefði litið illa út. Enn hann hafi
treist því, að umboðsmennirnir mundi sjálfir finna hið
rjetta ráð2).
Jón Sigurðsson var sannspár að því, að nafni hans
Þorkelsson »mundi þurfa meira enn að kalla til að láta
hænsnin verpa«. Af 26 umboðsmönnum vóru einir þrír,
sem gegndu áskorun Reikjavíkurdeildarinnar að gjalda
til hennar. Meiri varð árangurinn ekki, enda ítrekaði
Jón Þorkelsson aldrei áskorunina til umboðsmannanna,
meðan hann var við stjórn. Enn Magnús Stephensen, sem
var kosinn forseti Rvd. eftir hann á fundi 9. júlí 1877,
skrifaði umburðarbrjef líks efnis til umboðsmanna 11.
‘) Brjef J. S. 564.—565. bls. og 563. bls.
2) Skírslur og reikn. 1872—1873 III.—IV. bls.