Skólablaðið - 01.03.1916, Blaðsíða 11

SKÓLABLAÐIÐ
43
Kvöld.
Eg átti eftir aö gera svo margt, þó aö nokkuS væri liöiS
á kvöldiS. —
Eg settist niður að búa mig undir starfiö næsta dag.
ÞaS var myndin af Tómasi Sæmundssyni, sem eg ætlaði aS
■draga upp í huga mér til aS gefa líf og liti í sögutímanum
■daginn eftir. Manninum meS eldlega fjöriS og áhugann, brenn-
ándi starfsþrána, einlægu ástina á þjóSinni sinni og glögga
augaS fyrir ástandi hennar.
Þetta var mynd, sem eg vildi aS gæti haft áhrif, mynd, sem
~væri mótuS í huga barnanna lengur en rétt fram yfir næsta
,,próf“!-------
Eg var þreyttur eftir dagsverkiS, og mér fanst myndin af
Tómasi mundi verSa óskýr og áhrifalitil, þegar til ætti aS taka.
Tótti sennilegt aS hún bæri blæ af ástandinu sem eg var sjálfur
i , þetta skiftiS.
Hugurinn hvarflaSi svo oft frá þessu efni og gat ekki fest
sig viS neitt meS snörpum tökum; einna helst viS daginn, sem
var aS kveSja. Eg leit yfir starfiS, og þá komu spurningarnar
í hugann, ein eftir aSra: Hefi eg gert skyldu mína í dag? Eru
'börnin, sem eg var aS kenna, fróSari eftir en áSur? Var eg á
réttri leiS — þeirri, aS auSga anda þeirra aS nytsamri þekk-
ingu? Gat eg i dag sáS nokkru þvi góSa frækorni, sem mér
er faliS aS sá í hjörtu þeirra, svo eg gæti vænst þaSan ávaxta
■síSar meir?
Sólin sendi geisla sína inn til okkar, i litlu stofuna, um
leiS og hún færSist yfir milli fjallahlíSanna. Þessir geislar
gerSu hlýrra og bjartara um okkur.
En gat eg þá sent nokkurn smágeisla, bjartan og hlýan, i
sálir barnanna? — Svörin verSa ekki skýr í huga mér. En von
bef eg um aS mér hafi tekist e i 11 h v a S af þessu. — ÞaS
leiSir tíminn í ljós.------
Hugurinn þreifaSi víðar; þó um skyld efni. ViS mér blasti
stórt sjónarsviS. MikiS land óunniS, fúnar mýrar, blásin börS
og berar skriSur — ef eg mætti viShafa þá líkingu. — Tor-
íærur voru þar margar og ótal erfiSleikar aS striSa viS.
Þetta var starfssviS okkar barnakennaranna. Myndin varS