Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1983, Blaðsíða 10

10
DV. LAUGARDAGUR14. MAI1983.
Símaskráin 1983.
Afhending símaskrárinnar 1983 hefst mánudaginn 16. maí til
símnotenda.
í Reykjavík veröur símaskráin afgreidd á Aöalpósthúsinu,
gengið inn frá Austurstræti, mánudag til föstudags kl. 9—17.
í Hafnarfirði verður símaskráin afhent á Póst- og símastöö-
inni Strandgötu 24.
í Kópavogi veröur símaskráin afhent á Póst- og símstöðinni,
Digranesvegi 9.
Varmá í Mosfellssveit verður símaskráin afhent á Póst- og
símstöðinni.
Þeir notendur, sem eiga rétt á 10 símaskrám eða fleirum, fá
skrárnar sendar heim.
Símaskráin verður aðeins afhent gegn afhendingarseðlum,-
sem póstlagðir hafa verið til símnotenda.
Athygli skal vakin á því að símaskráin 1982 gengur í gildi frá
og með miðvikudeginum 1. júní 1983.
Frá sama tíma fellur úr gildi símaskráin 1982 vegna fjölda
breytinga, sem oröiö hafa frá því hún var gefin út.
PÓST OG SÍMAMÁLASTOFNUNIN.
SYNINGARFERÐ
MEÐ
SÍÐUSTU
LAPPANA
Síöustu Lapplanderbílarnir frá Volvo verða seldir
næstu daga á sérstöku veröi, aöeins 198.496.00
krónur (gengi 6/5 ’83, óyfirbyggðir). Kristján
Tryggvason, þjónustustjóri Veltis hf. verður meðtvo
glæsilega Volvo Lappa í ferð sinni til umboðsmanna
víðsvegar um landið.
Kristján sýnir Lapplander Turbo með vökvastýri,
læstu drifi og innbyggðu spili. Hann kynnir líka
möguleika á stálhúsi auk blæjuhúss. Þetta er
einstakt tækifæri fyrir bændur og aðra fram-
kvæmdamenn, hjálparsveitir og fjallamenn - og alla
þá sem vilja notfæra sér þetta einstæða tækifæri.
Kristján sýnir Lappana:
14. maí Egilsstaðir
15. maí Vopnafjörður -
Bakkafjörður
16. maí Þórshöfn
Suðurlandsbraut 16 • Simi
Smáæx II hleypti
gríðarlegum of-
rexti í hmtdina
Tyrkneska konan, Naima Tokur,
hefur síðustu þrjá áratugi búið við
vægast sagt ömurlegt mein. Fram-
handleggur hægri handar hennar er
stórum ofvaxinn, reyndar svo hrika-
lega aö hann vegur hvorki meira né
minna en tuttugu kíló einn sér. Naima
hefur búið við þessi ósköp hart nær
hálft sitt líf, en hún er nú á sextugasta
og sjötta aldursári. Naima er ekkja,
móöir þriggja bama, og hefur allan
sinn aldur átt heima í fátæku sveita-
þorpi í fjalllendi austast í Tyrklandi.
Mein hljóp í opið
æxli......
Allt fram til hálffertugs var hægri
handleggur Naimu eðlilegur á að líta,
nema hvaö lítið æxli var að finna rétt
upp af úlnliði hans. Þá henti konuna
það óhapp aö hún féll ofan af þaki
íbúðar sinnar, er hún var þar aö
hengja upp þvott til þerris. Við þetta
fall snerist úlnliðurinn og eitthvert
mein hljóp í opiö æxlið, sem haföi þær
afleiöingar að það tók hægt og sigandi
að bólgna. Að nokkrum áram liðnum
hafði allur framhandleggur handar-
innar náð þeim ótrúlega ofvexti sem
myndimar hér á síðunni sýna.
„Við hjónin áttum enga peninga
aflögu til að leita læknisráöa þegar
handleggurinn fór að bólgna út eftir
óhappiö svo aö ég batt aöeins sárabindi
utan um hann og reyndi aö kæla hann
eins og frekast var unnt ,”segir Naima
þegar hún rif jar upp atvikið sem leiddi
til þessa gríöarlega ofvaxtar í hönd
hennar.
Hvað vill Allah
með þessu?
„Annars veitti ég þessum vexti í
höndinni frdcar litla athygli fyrstu
mánuðina eftir slysið. Eg hafði í mörg
horn að líta sem húsmóðir, vinnuálagið
var mikið á fátæku þriggja bama
heimili, þar sem faðirinn — sem þá
lifði — haföi stopula vinnu svo að það
var margt sem dreiföi athyglinni frá
eymslinu,” bætir hún viö, þessi hóg-
væra og vinnulúna kona.
Hún segir það einkum hafa verið um
nætur sem hún hafi leitt hugann að
handarbólgunum. Oft hafi hún vakað
lengi nætur og aðeins starað á þessa
stóru hönd sína, veltandi því fyrir sér
hvers vegna Allah (guð hennar, en
Naima er múhameðstrúar) hafi leitt
yfir hana þessa refsingu og hver vilji
hansværi.
„Maðurinn minn og synir okkar þrír
voru fljótir að venjast þessu furðulega
útliti mínu,” heldur Naima áfram.
„En það tók sjálfa mig langan tíma að
sættast við þessi ósköp. Mér fannst
höndin alltaf þvælast fyrir mér við hús-
verkin. Svo var ég lengi að venjast því
hversu þung hún var. Hún var mér
óskapleg byrði fyrstu árin meöan ég
var að þróa með mér nýjar hreyfingar
og vinnuaðferðir sem þurfti til að sam-
lagast þessari fötlun.
Tókst að krækja í trjágrein
með hinni höndinni
Ég var reyndar oft hætt komin
meðan ég var að venjast handar-
þyngslunum. Þaö kom fyrir aö ég féll
fram yfir mig þegar ég var að sinna
einhverjum verkunum. Einu sinni var
ég nærri dottin fram af háum stalli
vegna þessa, en mér tókst á síöustu
stundu að krækja í trjágrein með heil-
brigðu hendinni.
Eg þakka það Allah, hversu maður-
inn minn var mér skilningsríkur eftir
að þessi fötlun fór að ásækja mig,”
segir Naima ennfremur. „Hann sá
strax að þrátt fyrir þessa fyrirferðar-
miklu hönd gat ég leyst öll húsverk af
hendi sem ég hafði sinnt áður en
ýmsir íbúar þorpsins, sem fjölskyldan
bjó í, heldur varkárir í umgengni sinni
viö hana eftir að höndin tók aö bólgna
svo gríðarlega sem raun bar vitni.
Margir voru þeir sem vildu kenna
djöflinum um hvemig komið var fyrir
Naimu. Þeir sögöu að vondir andar
heföu náð bólfestu í líkama hennar og
hægri höndin væri holdi klæddur
óskapnaður illra afla.
Reyndar vom sumir sem vildu
stinga nálum í bólgurnar og opna
þannig göt svo að auðveldara væri aö
reka þessu slæmu anda út úr handlegg
Naimu. Þessari nálarstunguaðferð, ef
svo má kalla, var beitt fáum skiptum á
kýlin. En árangurinn varð jafnoft
enginn.

A síðasta ári rakst tyrkneskur auðmannssonur á mynd af Naimu fyrir tilvilj-
un í litlu sveitablaði sem gefið er út í háraði hennar. Hann ákvað i krafti
auðæfa sinna að hjálpa konunni eins og hann gæti. Naima Tokur sér nú
fram á að losna við bólgurnar í hægri handleggnum með aðstoð skurð-
læknis í Istanbul sem hefur ákveðið að skera af henni kýlin.
óhappið henti mig. Það heyrðist aldrei
kvörtunartónn frá honum. ...”
Sögðu höndina holdi
klæddan
óskapnað illra afla!
En þrótt fyrir þennan skilning
sona og eiginmanns Naimu, voru

emammmmmasmmmmat
Á ..
iWmM

Auðmannssonur
ákvað að hjálpa Naimu
Nú, réttum þrjátíu áram eftir að
bólgumar fóru að ásækja Naimu
Tokur, sér hún loks fram á betri tíma
hvað handlegginn snertir. Fyrir tilvilj-
un rakst tyrkneskur auðmannssonur á
mynd af henni í litlu sveitablaði. Að
eigin sögn varð hann furðu lostinn að
sjá hvemig komið var fyrir þessari
fátæku ekkju. EJftir að hafa ímyndað
sér þann ömurleika, sem konan hafði
búið við hálft sitt líf, ákvað hann í
krafti auðæfa sinna að reyna að hjálpa
Naimu eins og honum væri frekast
unnt.
Er nú svo komið aö tyrkneska konan
Naima Tokur á pantaða sjúkrahúsvist
hjá færum skurðlækni í Istanbul, sem
áætlar að losa hana undan þrjátíu ára
ánauð ofvaxtarins með því að fjar-
lægja bólgurnar á handlegg hennar
með uppskurði.
„Eg vona að þessi greiði minn verði
til þess að gamla konan eigi fyrir
höndum ánægjuríkt ævikvöld,” segir
Yildirim Demiroren, auðmannssonur-
inn tyrkneski.