Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1983, Blaðsíða 16

16
DV. LAUGARDAGUR14. MAl 1983..
Hilmar Helgason er löngu lands-
kunnur maöur — og það fyrir sitt lít-
ið af hverju. Þekktastur er hann
fyrir störf sín fyrir og með áfengis-
sjúklingum. Hann var i hópi stofn-
enda Samtaka áhugafólks um
áfengisvandamálið SAA og var for-
maður SAA fyrstu árin sem kunnugt
er. Hann hefur átt þátt í því að ryðja
burt fordómum varðandí þennan
sjúkdóm. Sjáifur var hann óvirkur
aikóhólisti í f jögur ár en fór þá „koll-
hnís”, byrjaði að drekka aftur. Hann
byrjaði aftur að eigin sögn 7. septem-
ber 1979..., síðan þá hefur mikið
vatn runnið til sjávar. Breytingar
hafa orðið á högum hans sem at-
hafnamanns í þjóðfélaginu ásamt
öðrum. Hann fór til Bandaríkjanna
snemma á síðasta ári og starfaði um
tíma á Hiddenbrook meðferðarheim-
ilinú fyrir áfengissjúklinga í Penn-
sylvanlu.
Aftur lá leið hans heim til íslands
snemma á þessu ári. Astæðan fyrir
heimkomunni segir hann í viðtalinu
hér á eftir að hafi verið leitin að
sjálfsvirðingunni.
Skömmu eftir heimkomuna kom
hann að máli við mig, sagðist ætla að
segja mér sögu blómafræfianna.
Tíminn leið, eitt stefnumótið brást
vegna flensu og annað vegna koll-
hníss af Hilmars hálfu. Loksins sett-
umst við niöur yfir hádegisverði og
Hilmar tók að segja mér sögu. Hún
átti að vera um blómafræflana, sem
hann flytur hingað frá Ameríku, en
sagan snerist lika um persónu
Hilmars Helgasonar. I nýlegri grein
i einu dagblaðanna ritar dr. Jón Ott-
ar Ragnarsson matvælafræðingur
um blómafræflana umræddu — en
þeir eru helsta umræöuefni manna á
meðal í dag — fyrir utan stjórnar-
myndun og kvöldvorrósarolíu. I
grein Jóns Ottars er ýmislegt um
„getu” fræflanna dregið í efa — en
fyrirsögn greinarinnar var „frjó-
korn fullkomleikans”.
I bæklingi, sem fylgir „töfrapill-
unum” Honeybee Pollen, eru líka
margar fullyrðingar, svo sem að pill-
an sé hin fullkomna fæða, hún inni-
haldi öll næringarefni sem manns-
líkaminn þarfnist. Með henni sé hægt
að halda kjörþyngd með réttri
notkunoggrennasteða fitnaallteftir
því sem hver kýs. Afkastageta
manna á flestum sviðum aukist til
muna og ýmislegt fleira er tíundað.
Við erum hlutlaus, legg jum ekki mat
á áhrifamátt fr jókomanna eða fræfl-
anna, enda þekkingarsnauö á því
sviði. En leyfum Hilmari Helgasyni
aö fá oröið.
Eðli/eg afíeiðing
drykkjunnar
„Þegar ég kom til Bandaríkjanna í
febrúar á síðasta ári, eftir sjö mán-
aða drykkju, var líkamlegt ástand
mitt ömurlegt, vægast sagt. Eg var
undir læknishendi og tjáði læknirinn
mér að þetta ástand væri eðlileg af-
leiðing drykkjunnar og næringar-
skorts. Hann sagöi að innan þriggja
til fjögurra mánaöa yrði likams-
starfsemin líklega komin aftur í eðli-
legt horf. Sem fyrrverandi starfs-
maður í lyfjafyrirtæki þóttist ég vita
hvaða vítamíntöflur ég ætti að taka
og var kominn með lager fyrir
hundrað dollara að minnsta kosti.
Eg byrjaði að hlaupa daglega —
en komst varla hundrað metrana í
fyrstu atrennu. Heilsan lagaðist
ekki. Eg var alltaf með svima, sá
svarta bletti fyrir augunum og svaf
illa um nætur. örvæntingin hafði nær
alveg náð tökum á mér.
Heimsmeistari
öidunga í boxi
Fyrir tilviljun horfði ég á sjón-
varpsþátt einn daginn. I sjón-
varpinu var viðtal við 83 ára
gamlan mann. Hann haföi nýlokiö
þátttöku í maraþonhlaupi New
Yorkborgar með ágætum. Þetta
hlaup er árlegur viðburður. Jæja, sá
gamli í sjónvarpinu sagði svo frá að
þegar hann var 69 ára gamall var
honum sagt af læknum aö hann væri
búinn að vera, heilsan brostin og
hann væri úr leik. Hann mátti ekkert
taka sér fyrir hendur, ekki einu sinni
slá grasblettinn hehna hjá sér. Við
— Hilniar
Helgason
íoplnskáu
vidtali um
frjókorn og
syndalausnir
, 9 Anna dhvort
kraftaverk
eda kjaftædi

tíðindin settist hann niður og ígrund-
aði hvaö hann gæti tekið til bragös
Þá fann hann blómafræflana. Hann
byrjaði að taka inn töflurnar reglu-
lega. Eftir fimm mánuði fann hann
fyrir „náttúrunni” sem hafði ekki
„angrað” hann í ein sjö ár. Það er
bara eitt merki um batann því að í
dag er þessi öldungur heimsmeistari
öldunga í boxi! I nokkur ár hefur
hann síðan tekið þátt í maraþon-
hlaupum, mörgum á ári.
Þegar ég hlustaði á sögu gamla
mannsins í sjónvarpinu hugsaði ég:
annaöhvort er þetta kraftaverk eða
kjaftæði í karlinum.
En um leið skaut þessari hugsun
upp í kolli mér: Ýmislegt hefur mað-
ur nú prófaö um ævina, því þá ekki
blómafræflana? Hófst þá leitin. Eg
hringdi víða án árangurs. Loksins
datt mér í hug að hringja í sjónvarps-
stöðina sem sendi út viðtalið. Þeir
komu mér á rétta sporið. Töflumar
eru ekki seldar í verslunum en ég
komst í samband viö fólk sem gat út-
vegaðþær.
— Háríð liðaðist
Eftir nokkurn tíma, tvo til þrjá mán-
uði, fór ég að finna á mér breytingar
sem ég þorði ekki að segja nokkrum
lifandi manni frá. Hárið á mér óx aft-
ur en ég var farinn að missa það.
Ekki nóg með það heldur liðaðist
hárið líka. Svörtu blettirnir, sem ég'
hafði alltaf fyrir augunum, hurfu.