Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1983, Blaðsíða 12

12
DV. LAUGAHDAGUR14. MAl 1983.
ijr^
Smurbrauðstofan
BJORNINN
Njálsgötu 49 — Sími 15105
Tollvörugeymslan hf.
Næturvörður óskast nú þegar, þarf að geta byrjað 1. júní.
Uppl. um starfið veittar á skrifstofunni.
BLAÐ-
BURÐAR-
BÚRN
vantar í eftirtalin hverfi:
• GRUMDARSTÍG
• TJARNARGÖTU
• RAUÐARÁRHOLT
AFGREIÐSLA,
ÞVERHOLT111
SÍMI27022.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 103., 107. og 111. tölublaði Lögbirtingablaðs 1982 á
Reynivöllum 7 Egilsstöðum, eign Unnars Heimis Sigursteinssonar, fer
fram samkvæmt kröfu innheimtu ríkissjóðs á eigninni sjálfri föstu-
daginn 20. maí 1983 kl. 10 árdegis.
Sýslumaðurinn i S-Múlasýsiu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 16., 17. og 25. tölublaði Lögbirtingablaðs 1983 á Sól-
bergi Djúpavogi, eign Sigjóns Rafns Óskarssonar og fl., fer fram
samkvæmt kröfu innheimtu ríkissjóðs á eigninni sjálfri þriðjudaginn
17. maí 1983 kl. 14.
Sýslumaðurinn í S-Múlasýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 16., 17. og 25. tölublaði Lögbirtingablaðs 1983 á fast-
eigninni Úthlíð Djúpavogi, eign Guðjóns Gunnlaugssonar, fer fram
samkvæmt kröfu innheimtu ríkissjóðs á eigninni sjálfri þriðjudaginn
17. maí 1983 kl. 15.
Sýslumaðurinn í S-Múlasýslu.
Nauðungaruppboð
sem augiýst var í 16., 17. og 25. tölublaði Lögbirtingablaðs 1983 á
Sæbergi 13 Breiðdalsvík, eign Guðmundar Björgólfssonar, fer fram
samkvæmt kröfu innheimtu rikissjóðs og Ásgeirs Thoroddsens hdi. á
eigninni sjálfri mánudaginn 16. mai 1983 kl. 14.
Sýslumaðurinn í S-Múlasýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 16., 17. og 25. tölublaði Lögbirtingablaðs 1983 á
Strandgötu 61 Eskifirði, eign Nielsar Joensen, fer fram samkvæmt
kröfu Árna Halldórssonar hrl. á eigninni sjálfri mánudaginn 16. maí
1983 kl. 10 árdegis.
Bæjarfógetinn á Eskifirði.
klessa”....
.þó að hann kæmi
niðnr á jörðina úr
liáa loffli”
Knattspyrnufélagid Vík-
ingur á sjötíu og fimm ára
afmœli um þessar mundir
en félagid var stofnad af
nokkrum unglingum við
Suðurgötu í Reykjavík þeg-
ar átta ár voru liðin af
þessari öld. í tilefni afmœl-
isins er nú komin út vegleg
bók á vegum Víkings þar
sem rakin er saga félagsins
allt frá byrjun til þessa
dags. Agúst Ingi Jónsson
blaðamaður skráði söguna
og tók saman efnivið henn-
ar. Um það leyti sem stofn-
un Víkings kom til sögunn-
ar var fótboltinn að vinna
sér hylli unglingspilta í
höfuðborginni og ná fót-
festu sem keppnisgrein í
landinu. Segja má því að
saga Víkings sem knatt-
spyrnufélags samsvari að
nokkru uppgangi fótbolt-
ans í landinu enda er félag-
ið eitt elsta sinnar tegund-
ar, aðeins KR er eldra að
árum. Við fengum góðfús-
lega leyfí. Ágústs Inga Jóns-
sonar til að birta útdrátt
úr upphafskafla bókar
hans um sögu Víkings. Þar
greinir meðal annars frá
því hvernig fótboltinn
barst til landsins og að-
dragandanum að stofnun
fyrstu knattspyrnufélag-
anna á landinu.
-SER.
— Björn Jónsson, ritstjóri, fékk
skozkan mann að Isafoldarprent-
smiðju árið 1895, James B. Fergu-
soa Þegar hingaö kom safnaöi hann
um sig ungum mönnum og tók að
kenna þeim fimleika, knattspyrnu,
hlaup og fleiri íþróttir. Fyrsta vetur-
inn, sem Ferguson var hér á landi,
kenndi hann mörgum, en valdi svo
þá beztu úr og stofnaöi úrvalsflokk.
Með flokknum og nægilega mörgum
öðrum áhugamönnum byrjaöi hann
síðan knattspyrnuæfingar.
Eftir brottför Fergusons héðan tók
Olafur Rósinkranz við forystu í hópi
knattspyrnumanna og má eflaust
þakka honum það, aö sú list að
sparka knetti lagöist ekki alveg nið-
ur aftur.
Þýddi knattspyrnulögin
smátt og smátt
fyrir hverja œfingu
Undir aldamót voru margir latínu-
skólapiltar farnir aö æfa knatt-
spyrnu og leiðbeindi Olafur þeim.
Björn Pálsson (Kalman) komst yfir
eintak af enskum knattspymulögum
og þýddi þau smátt og smátt yfir á ís-
lenzku. Fyrir hverja æfingu hafði
hann einn kafla tilbúinn og las hann
upp fyrir hópinn áður en æfing hófst.
Fyrsta knattspymufélagið í
Reykjavík var stofnað árið 1899 og
hét það Fótboltafélag Reykjavíkur,
síöan Knattspyrnufélag Reykjavík-
ur, KR. Fyrsta tug aldarinnar voru
KR-ingar nánast einir um hituna.
Annars er oröið knattspyrna ekki
myndað fyrr en um 1910 og er Bjarni
frá Vogi talinn höfundur þess.
Leikir voru fáir á þessum árum,
helzt að KR-ingar skiptu liði innan
félagsins, en einnig léku þeir gegn
skipverjum af enskum og dönskum
herskipum. Víkingur og Fram voru
stofnuð áriö 1908. Fyrst í stað hét síð-
arnefnda félagið Kári og stofnendur
þess voru einkum 12-16 ára strákar í
Miöbænum. Víkingar vora á sama
svæði, en 3-4 árum yngri. Þessi félög,
ásamt skólapiltum, æföu sig á sama
svæði og KR. Valur bættist síðan við
árið 1911 og stóðu piltar í KFUM aö
stofnun félagsins. Valspiltar létu þaö
verða eitt af sínum fyrstu verkum aö
ryöja svæði undir knattspyrnuvöll
skammt frá svæði hinna félaganna
sem var orðiö mjög ásetið.
Sœmdarheitið ,,Bezta
knattspyrnufélag Islands”
Þrátt fyrir ungan aldur töldu
Framarar sig albúna í baráttu við
KR árið 1912 og söfnuðu peningum til
að kaupa bikar. Bikar þennan og
sæmdarheitið „Bezta knattspyrnufé-
lag Islands” var fyrst keppt um það
ár og fengu Framarar einir tekjur af
fyrstu Islandsmótunum. Þrjú liö
tóku þátt í keppninni, Fram, KR og
Knattspyrnufélag Vestmannaeyja,
og var það í fyrsta skipti, sem knatt-
spyrnuflokkur utan af landi kom til
keppni í höfuöstaönum. Á þessu
fyrsta Islandsmóti fóru leikar svo, að
KR sigraði.
Árin 1913 og 1914 urðu Framarar
hins vegar Islandsmeistarar, en þeir
mættu þá einir til leiks. Árið 1915
mættu Valsmenn til keppninnar. Þaö
ár og tvö hin næstu urðu Framarar
enn sigurvegarar, KR í öðra sæti og
Valur í því þriðja öll árin. Enn vann
Fram árið 1918, en það ár tók Víking-
ur fyrst þátt í mótinu og varð í öðru
sæti. Undanþágu þurfti að fá fyrir lið
Víkings þar sem fimm leikmenn liös-
ins höföu ekki náö tilskildum aldri.
Árið 1919 sigraöi KR, en árið 1920
urðu Víkingar sigurvegarar.
Axel Andrésson, fyrsti Víkingurinn
eins og hann hefur verið nefndur,
hefur sagt frá fyrstu árum Víkings á
eftirfarandi hátt:
„ Valdipól” stökkti
kappliðunum einstöku
sinnum á flótta.
„Allt frá barnæsku haföi ég sér-
staklega miklar mætur á knattspyrn-
unni. Engin önnur íþrótt greip huga
okkar drengjanna eins föstum tök-
um. Ekki man ég hversu gamall ég
var er ég fór fyrst að spyrna knetti,
en það var löngu áður en nokkur
skipulagður félagsskapur um knatt-
spyrnu hafði verið stofnaður fyrir
drengi. Þá var að visu til Knatt-
spyrnufélag Reykjavíkur, en það var
eingöngu fyrir fullvaxna menn, og
man ég, að þaö háði „orustur mikl-
ar” við útlendinga af herskipum hér
við land, bæði við enska og danska
sjóliða. Knattspymufélagið Fram
kom síðar til sögunnar og fór þaö þá
að keppa við KR.
Á þessum árum iökaði ég knatt-
spyrnu með jafnöldrum mínum hing-
að og þangað á túnum í Vesturbæn-
um og jafnvel á sjálfum götunum í
Miðbænum því þá var bílaumferð
ekki komin til sögunnar. Enginn
skipti sér af okkur strákunum nema
hvaö „Valdi pól” lét einstaka sinnum
til sín taka í nafni embættis síns sem
lögregluþjónn og stökkti kappliðun-
um á flótta. En jafnskjótt og hann
var horfinn úr augsýn var tekið til
aftur við knöttinn á sama stað eins
og ekkert hefði í skorizt.
,,Fengum þá flugu í
höfuðið að stofna
knattspyrnufélag ”
Upp úr þessu sparki hjá okkur Miö-
bæjarstrákunum var svo knatt-
spyrnufélagið Víkingur stofnað og
var ég aðalhvatamaöur að stofnun
þess. Var ég þá aöeins 12 ára gamall.
Fyrir okkur vakti ekkert annað en
ánægjan ein meö þessari félagsstofn-
un, en eftir því sem okkur óx fiskur