Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.1989, Blaðsíða 8

8
LAUGARDAGUR 8. APRÍL 1989.
Engin
kveðja frá
Trotsky
- rætt við Pál Halldórsson,
íyrrum trotskyista og formann BHMR
Dag hvern vinnur Páll Halldórs-
son, jarðeðlisfræðingur og formaður
BHMR, undir stjóm Ragnars Stef-
ánssonar sem landsmenn þekkja af
auknefninu „skjálfti" og stjómar
jarðskjálftadeild Veðurstofu íslands.
Verkefni Páls - fyrir utan for-
mennskuna í BHMR - er að meta
hugsanleg áhrif jarðskjálfta. Hann
fór þó upphaflega til náms í stærð-
fræði og eðlisfræði en sneri sér aö
jöröinni þegar kom aö því að meta
atvinnumöguleika á íslandi.
Eitt af viðfangsefnum Páls er að
meta við hveiju megi búast ef jörð
fer að skjálfa á Suðurlandi. „Fjár-
málaráðherra þarf þó ekki að gera
sér vonir um að ég hlaupi til og
skrifi undir einhveija vitleysu þótt
Suðurlandsskjálftinn bresti á,“ segir
Páll.
Félagar
úr Fylkingunni
Nú er hann í verkfalh með félögum
sínum og á í þrætu um kaup og kjör
við fjármálaráðherra sem sækir
efnahagsráðgjöf til Más Guðmunds-
sonar. Þessir þrír, Páll, Ragnar og
Már, era allir vopnabræður úr Fylk-
ingu byltingarsinnaðra kommúnista.
Eins og nafnið bendir til var Fylk-
ingin róttækari en önnur póhtísk fé-
lög á íslandi - áður en hópurinn
gekk í hehu lagi í Alþýðubandalagið.
Þar em þeir reyndar kenndir við
óróa og fylkingarmönnum eignuð
andstaðan í miðstjóm Alþýðubanda-
lagsins við formanninn Olaf Ragnar
Grímsson. „Ég er ekki í miöstjóm-
inni og stóð þar af leiðandi ekki fyrir
hermdaraðgerðum gegn Ólafi Ragn-
ari,“ segir Páll Hahdórsson. „Ég veit
heldur ekki hvort það er rétt að eigna
fylkingarmönum andstöðuna við Ól-
afRagnar."
Á síðsta skeiði Fylkingarinnar
hafði hún svokahaðan trotskyisma
á stefnuskránni. „Ef ég ht yfir það,
sem við vomm að gera í pólitíkinni
á Fylkingarárunum, þá vom þar
stærri hlutir en kjarasamningar. Á
þann mælikvaða er ég að fást við
ósköp hversdagslega hluti. Við skul-
um þó ekki gera htiö úr þeim sem
vilja frelsa heiminn. Ég ber ahtaf
mikla virðingu fyrir fólki sem er að
gera það sem virðist óraunverulegt.
Núna em viðfangsefnin jarð-
bundnari og ég held að heimsbylting-
in fari ekki fram á þessum vett-
vangi. Hér er verið að togast á um
verðmæti. Ég held að ríkið hafi núna
ekkert með kveðju frá Leon Trotsky
að gera enda er ég ekki með umboð
th að senda slíkar kveðjur."
Fráleitar kröfur?
Nú em hópar kennara, hjúkrunar-
fræðinga og starfsmenn ýmissa
Póll Halldórsson - við skrifum ekki undir afrit af öðrum samningum.
rannsóknarstofnana á vegum ríkis-
ins í verkfahi sem Páh vih engu spá
um hvað stendur lengi. Samninga-
viðræður hans og félaganna í BHMR
við ríkið ganga iha og Indriði H. Þor-
láksson hefur lýst kröfum banda-
lagsins sem fráleitum á sama tíma
og samið er við BSRB. „Með kröfu-
gerð okkar erum við að reyna að
opna nýja fleti á þessu máh. Mér
finnst að þeir hjá ríkinu ættu aö taka
sér tíma til að skoða þær,“ segir Páh
rólegur yfir dómi helsta samninga-
manns ríkisins.
„Við erum ekki að setja fram úr-
shtakosti heldur thboð. Meginbreyt-
ingin í þessu tilboði hggur ekki í
launaliðnum heldur í því hvemig á
að nálgast hlutina og leysa þá til
lengri tíma. Það þarf að skapa frið
um kjaramál háskólamanna hjá rík-
inu. Kennarar hafa tvívegis á tveim-
ur árum orðiö aö grípa til verkfalls-
vopnsins. Það sama á einnig við um
hjúknmarfræðinga og reyndar fleiri
hópa. Hugmynd okkar er að setja
niður naglfasta áætlun um hvernig
eigi að vinna að kjaramálum BHMR
næstu þijú árin. Viö verðum að
semja um hvemig það gerist ná-
kvæmlega.'1
DV-mynd GVA
Háskólamenn
hafa oröið undir
Indriði H. Þorláksson hefur talað
um að kröfur BHMR-manna hljóði
upp á tugi prósenta í kauphækkun
og ríkið er ekki tilbúið til að sam-
þykkja það á sama tíma og samið er
um mun minni kjarabætur fyrir
aðra. „Við erum að reyna að semja
okkur út úr málunum og erum með
þessa kröfu um markaðslaun en viö
gerum okkur grein fyrir að það er
erfitt að ná þeim fram í einu skrefi.
Ef við lítum th sögunnar þá hafa
háskólamenn haft betri kjör og einu
sinni þótti ástæöa th að miða laun
alþingismanna við laun mennta-
skólakennara. Nú er það hðin tíð og
það sýnir launaþróunina sem við
höfum búið við.
Við höldum því fram að það skipti
miklu fyrir aha starfsmannastefnu
ríkisins að kjör okkar verði bætt. Ég
held að ríkið verði að gera sér grein
fyrir að þaö er að veröa að eins kon-
ar þjálfunarbúðum fyrir atvinnurek-
endur á almennum markaði. Þetta
hefur komið fram í lélegri þjónustu
hjá ríkinu því reynslan hefur ekki
sest að. Ríkið verður fyrr eða síðar
að takast á við þetta vandamál. Ég
hef aldrei heyrt stjómmálamann
lýsa því yfir að þessi staða sé í góöu
lagi og það væri mjög merkheg póht-
ísk yfirlýsing ef hún kæmi frarn."
Einokun ríkisins
Páh viðurkennir þó að ríkið hafi
sterka stöðu gagnvart mörgum
starfsmönnum sínum vegna þess að
það sinnir þjónustu sem einkaaðhar
fást ekki við. „Það era póhtískar
ákvarðanir að halda uppi thtekinni
þjónustu sem einstaklingar vhja ekki
eða geta ekki sinnt,“ segir Páh. „Þá
erum við fyrst og fremt að ræða um
mennta-, hehbrigðis- og félagsmál.
En menn verða að gera sér grein fyr-
ir að þetta kostar peninga.
Ef ríkið ætlar að halda uppi þessari
starfsemi þá er þaö auðvitað ekki í
þeirri aðstöðu að geta sagt viö sína
starfsmenn að fara út á hinn al-
menna markað ef þeim liki ekki
launin. Það hefur þó heyrst en með
þessu er ríkið komið í mótsögn við
sjálft sig ef það ætlar á annað borð
að halda uppi lögboðinni þjónustu
því varla er það stefna að sinna henni
án þess aö hafa starfsfólk.
En vissulega er rétt að ríkið hefur
einokunaraðstöðu gagnvart stóram
hluta vinnuaflsins. Ríkið er eini aðil-
inn sem er fær um að sinna þjón-
AOOA

mm
BYGGJUM
VISTHEIMILI
FYRIR
FJÖLFATLAÐA!
OG LÉTTUM
ÞEIM LÍFIÐ
RAUÐA FJOÐRIN
LANDSSÖFNUN
LIONS 7.-9. APRÍL 1989