Alþýðublaðið - 29.08.1967, Blaðsíða 4

mgmi)
Rltstjórl: Benedikt Grðndal. Simar 14900—14903. — Auglýsingaslml:
14006. — ASsetur: AlþýSuhúsiS við Hverfisgötu, Rvík. — Prentsmiöja
AlþýSublaSsins. Sími 14905. — Áskriftargjald kr. 105.00. — t lausa*
sölu kr. 7.00 eintakið. — Útgeíandi: AlþýSuflokkurlnn,
Eðlismunur
ÞEIR DEILA um skattsvik í Noregi um þessar mund
ir. Morgunblaðið norska hefur svarað árásum Arbeid
erblaðsins með því að fullyrða, að sá kvilli muni vera
álíka útbreiddur innan allra stjórnmálaflokka og
starfstétta í þjóðfélaginu.
Og Arbeiderblaðið svarar:
„Þeir nefna dæmi: Iðnaðarmanninn, sem býðst til
að vinna eftirvinnu ef hún er ekki gefin upp til skatts,
þvottakonuna, sem tekur að sér verk með sama skil-
yrði.
Þetta er að sjálfsögðu til og við munum ekki verja
neins konar svik á skattalöggjöfinni. En það er ekki
aðeins stigmunur, heldur einnig eðlismunur á því,
að fá skattfrjáls laun fyrir nokkurra stunda eða daga
aukavinnu, og að svíkja skatta með því að setja á
reikning fyrirtækis byggingu sumarbústaðar, ferðalög
til Suðurlanda, stofuhúsgögn og jólagjafir. Það kann
að vera, að siðferðileg afstaða sé nokkurn veginn hin
sama í skattamálum innan hinna ýmsu stétta, en það
er stórfelldur munur á tækifærum til að láta undan
veikleikanum sjálfum sér til hags.
Arne Remlow forstjóri hefur skýrt frá því opinber
lega, hvaða aðferðir bissnissmenn noti til að svíkja
skatt. En hvaða möguleika hefðu verksmiðjuverkamað
ur, kennari, hjúkrunarkona, skrifstofumaður eða aðr
ir venjulegir launþegar? En þetta fólk sér, að margir
sem reka sín eigin fyrirtæki njóta lífskjara, sem ekki
standa í neinu sambandi við þær skattskyldu tekj
ur, sem þeir gefa upp.“
Svo mörg voru þau orð í ritstjómargrein hins
norska blaðs. Alþýðublaðið hefur oft skrifað í sama
dúr um ástandið hér á íslandi, og þykir því tilefni
til að endurprenta þessa norsku grein.
I hvert sinn, sem skattskrár birtast verður það
hverjum manni ljóst, sem kynnir sér efni þeirra, að
álagning hinna beinu skatta er eitt mesta misrétti,
sem er látið viðgangast í þjóðfélagi okkar.
Vonarneisti
í MÖRG ár hafa staðið yfir fundahöld í hinni gömlu
höll þjóðabandalagsins í Genf. Þar sem setið hafa
fulltrúar margra þjóða og reynt að komast að sam-
komulagi um takmörkun á útbreiðslu kjarorkuvopna.
Á þessum fundum hefur lengi verið talað og oft lítið
gerzt. Þó er viðfangsefni þeirra eitt mikilsverðasta
mál mannkynsins.
Nú hefur tekizt samkomulag milli Bandaríkjanna
og Sovétríkjanna um samning til að takmarka út-
breiðslu kjarnorkuvopna. Þetta eru mikil tíðindi og
góð — veitti ekki af á þessu blóðuga ófriðarsumri.
4 29. ágúst 1967 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Toyota Corolla 1100
Glæsilegur japanskur fjölskyldubíll.
Innifalið í verði m. a.: Riðstraumsrafall (Alternator), rafmagnsrúðu-
sprauta, tveggja hraða rúðuþurrkur, kraftmikil þriggja hraða mið-
stöð, gúmmímottur á gólf, hvítir hjólbarðar, rúmgott farangursrými,
verkfærataska o. fl.
TRYGGIÐ YÐUR TOYOTA.
Japanska Bifreiðasalan Ármúla 7.
Sími 34470 - 82940.
+ SKIPULÖGD
EYÐILEGGING?
Það fer ekki hjá því, að fari
maður að athuga strandlengjuna umhverfis höf-
uðborgina, þá detti manni í hug hvort þar hafi
skipulega verið unnið að skemmdarstarfsemi.
Nú er svo komið áð næstum er búið að eyði-
leggja hvern kílómetra óspilltrar sjávarstrandar við
borgina. Nærtækasta dæmið í því sambandi er
ef til vill Örfirisey, þar sem eyðileggingin vi'rðist
hafa náð hámarki.
Erlendis er það víða æðsta boðorð þeirra, sem
að skipulagi standa að freista þess að láta nátt-
úruna njóta sín óspillta í sambúð við byggingar
og athafnasvæði. Hér hefur ekki verið hugsað í
þessa átt, heldur skipulagt úr skrifstofustólum og
með reglustrikum án þess að sjást fyrir. Þetta
hafa orðið mikil og dýr mistök, því nær alit a£
því sem þarna hefur verið eyðilagt verður aldrel
hægt að bæta, þótt vilji og fjármunir verði fyrir
hendi í ríkum mæli.
Strandlengjur eru víða verndaðar fyrir skipu-
lagi og átroðningi og látnar halda sér svo sem
kostur er. Þannig ætti þetta einnig að vera hér.
Hvernig væri að sefja í lög einhver ákvæði þess
efnis, sem banna að spillt sé að óþörfu og nauð-
synjalausu frekar en orðið er á strandlengjunni
við Reykjavík? Það hefur áreiðanlega margt vit-
lausara verið samþykkt, og væri nú vel, ef ein-
hver framtakssamur maður beitt sér fyrir frami
kvæmdum í þessum efnum.
KLÓÖKIN VEÐ
SKÚLAGÖTU *•
Þegar ég átti leið um Skúia
götuna fyrir nokkrum dögum sá ég hvar ungur
drengur stóð á einu af mörgum klóakrörum, sem
þar liggja út í sjóinn. Hann var með veiðistöng
og var að veiða. Ekki sem hreinlegast umhverfi
og varla hefur sá fiskur verið ætur, sem hann
þarna fékk.
Sumar klóakpípurnar, sem liggja í sjóinn við
Skúlagötuna ná ekki einu sinni út fyrir fjöruborð
ið og það þótt ekki sé stórstreymt, að því er
mér hefur sýnst. Er þarna að sjálfsögðu um svo
megnan sóða- oð slóðaskap af hálfu borgaryfir
valda, að furðu gegnir, að það skuli hafa verið lát)
ið afskiptalaust svo lengi sem raun ber vitni.
í stórborgum, og það jafnvel ekki svo mjög
stórum borgum, erlendis þykir nú víðast hvar
sjálfsagt að láta það sem um klóökin rennur fara
gegn um hreinsunarverksmiðjur, iþar sem því er
breytt í jarðveg eða áburð áður en óþverrinn og
úrgangurinn er fluttur á haf út. Enn hefur ekki
verið rætt um slíkar hreinlætisráðstafanir hér, og
ef til vill eru þær ekki tímabærar enn sem kom
ið er. En víst er þó, að í þessum efnum er á-
standið ekki sem bezt og ættu borgaryfirvöld aS
sjá sóma sinn í að koma þessum sjálfsögðu hrein
lætismálum í viðunandi horf. — KARL.