Dagur - 07.06.1985, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 7. júní 1985
„Það tekur því varla
að taka af manni
mynd undir þessum
kringumstœðum,
því það er rétt að
maður sé pokafœr, “
sagði Arni Jónsson
bóndi í Fremstafelli
í Kinn er við rennd-
um í hlað hjá honum
og hans fólki. Árni
var að taka á móti
áburði frá Húsavík.
Ekki virtist hann
eiga í neinum erfið-
leikum með að
handfjatla pokana.
„Þetta verða 500 pokar hjá
mér, og hver poki kostar 450
krónur svo það getur hver reikn-
að út hvað bændur þurfa að
leggja út á hverju vori. Fyrir utan
að þetta vor er sérlega gott svo að
margir geta sparað við sig áburð-
arkaupin nú,“ segir hann og
sveiflar einum pokanum á öxl sér
og þeytir honum í stóra stæðu þar
rétt hjá.
- Ég hitti fólk hér í sveitinni
sem sagði að ég þyrfti endilega að
tala við Árna í Fremstafelli, því
að hann væri bæði stórbóndi og
auk þess skemmtilegur, er það
satt?
Árni glottir og mælir spekings-
lega: „Eigi veit ég það svo
gjörla.“ Síðan hlær hann svo það
skín í stórar hvítar tennur. „Ég
er ákaflega mikið fyrir það að
vera innan um fólk og geri hvað
ég get til að geta hitt vini og
kunningja. Flins vegar er ekki
mikill tími til þess nú þessa
stundina. En hvað varðar stór-
bóndatignina, þá má eflaust segja
að ég berist of mikið á. En það
kemur af sjálfu sér því að þessi
jörð býður upp á góðan búskap,
sem væri óeðlilegt að nýta ekki til
fullnustu."
Jarðarítak í
annarri sveit
- Fremstafell er stór jörð. Árni
segir okkur að landið sé í allt um
3000 hektarar, þar af eru 120
ræktaðir, svo það er töluvert
eftir. Frá fornu fari hefur
Fremstafell átt jarðarítak í jörð-
ina Grímsland á Flateyjardals-
heiði. Árni segist ekki vita hvern-
ig þetta kom til, enda sé þetta
ævafornt. Það finnast um þetta
heimildir í jarðabók Árna Magn-
ússonar.
„Þessa fornu eign Fremstafells
höfum við ekki nýtt okkur á
neinn hátt, enda nægilegt land-
rými hér í kringum okkur. Það er
svo, að við höfum allt okkar fé í
heimalandinu yfir sumarið. Af-
réttarbeit höfum við ekki þurft
að nýta okkur."
- Sjálfsögð spurning; hvað
ertu með margt fé?
„Því fer fækkandi hjá okkur
því við erum að flytja okkur yfir
í mjólkur- og kjötframleiðslu.
Þetta eru ekki nema 110 kindur í
vetur, en við erum með 70 gripi í
fjósi, þar af 35 mjólkandi kýr.“
- Það sem ber fyrir augu okk-
ar þessa stund sem við dveljum
að Fremstafelli sýnir að þar hafa
búið áræðnir og framsýnir
bændur. - Árni er spurður hvort
hann hafi byggt þetta upp sjálfur
að einhverju leyti.
„Nei, þetta er ekki nema að
litlum hluta mitt starf. Foreldrar
mínir hafa búið hér fram til þessa,
en fluttu til Reykjavíkur núna
nýlega, svo það má líta þannig á
að við tökum við búinu formlega
í haust. Hins vegar hef ég verið
hér síðan 1975 og unnið að upp-
byggingu staðarins með foreldr-
um mínum fram að þessu.“
Kláraði ekki
kandidatinn
- Fórstu ekki til mennta?
„Það var þetta hefðbundna á
Laugum. Síðan fór ég 3 ár í
Bændaskólann að Hvanneyri.
Það nám sleit ég ofurlítið í sund-
ur með því að fara í Menntaskól-
ann á Akureyri eftir tvo vetur á
Hvanneyri. En frá bændaskólan-
um lauk ég ekki kandidatsprófi.
Eins og ég sagði áðan, þá kom ég
hingað heim því foreldrar mínir
voru orðnir einir í kotinu, svo
það varð næsta sjálfkrafa að ég
fór að vinna hér áður en ég lauk
náminu að Hvanneyri."
CSP Konan kom
til mín
- Þú talar mikið um „okkur“,
hverjir standa að þessu stórbúi
fleiri en þú?
„Maður gerir ekki mikið konu-
laus,“ segir Árni og hlær við. „Ég
er svo heppinn að eiga góða og
duglega konu. Hún heitir Hildur
Tryggvadóttir og er úr Reykja-
vík. Það er ekki þar með sagt að
ég hafi sótt hana þangað, því ég
var svo heppinn að hún, má
segja, kom til mín. Hún var í
sveit á okkar heimili sem barn og
unglingur í mörg ár, svo að við
þekktumst mjög vel.“
- Er Reykjavíkurdaman
ánægð að vera úti á landi við
búskap?
„Ekki ber á öðru, hún er að
minnsta kosti nógu dugleg við
bústörfin. Annars er réttast að
spyrja hana sjálfa.“
Það reyndist ekki auðhlaupið
að ná í frúna, því að hún var í
óða önn við að sinna berandi ám,
sem voru í fjárhúsi skammt frá.
- Hvers vegna ertu að fækka
fénu?
„Það er af hagkvæmnisástæð-
um, það er skynsamlegra að vera
bara með mjólk og kjöt. En það
er ekki þar með sagt að ég hætti
algjörlega við féð, því að það er
erfitt að segja alveg skilið við
sauðkindina, fyrir utan að það er
hastarlegt að búa á góðri jörð og
nýta hana ekki.“
Að leggjast
á koddann
- Er ekki mikið starf fyrir ungt
bændafólk að standa undir slíku
búi?
„Það vill verða ansi langur
vinnudagur hjá manni, að
minnsta kosti núna yfir sauð-
burðinn. Ég hef það sem reglu að
vera kominn út fyrir klukkan sjö
á morgnana, og það vill teygjast
vel fram yfir miðnætti að maður
komist í ró. Ég er þeirri stund
fegnastur er ég get lagst á
koddann."
- Fá bændur þá ekkert sumar-
frí eins og annað fólk?
„Þetta er það sem erfiðast er
við bændastörfin í dag. Að vera
bóndi þýðir það að þú ert bund-
inn alla daga allan ársins hring.
Það er sama hvort það er gott
veður eða vont veður, sumar eða
vetur, þú þarft alltaf að sinna
blessuðum skepnunum. Óregla í
slíkum málum getur valdið
óþægindum hjá þeim. En við
höfðum tök á því, fjölskyldan, að
taka okkur sumarfrí á síðasta
sumri, það er í fyrsta skipti sem
ég fer í sumarfrí. Við keyrðum
um landið, tjölduðum þar sem
Ami Jónsson stórbóndi.