Þjóðviljinn - 21.03.1973, Blaðsíða 13

Miðvikudagur 21. marz 1973ÞJ6ÐVILJINN — SIÐA 13
HRAFNINN
SAKAMÁLASAGA EFTIR STEN WILDING
moröingjann utan húss. Þaöbezta
sem ég gat gert var aö fara aftur
inn og halda vörö um Súsönnu.
Hún lá kyrr þar sem ég haföi
skiliö viö hana og andaöi djúpt
og andardrátturinn minnti á
stunur. Ég danglaöi létt i vanga
hennar til aö vekja hana, en þaö
tókst ekki. Þetta var bersýnilega
ekki neitt venjulegt yfirliö;
skelfing hennar i kjallaranum
fyrir skemmstu hlaut að hafa
lamað þrek hennar algerlega,
bæði andlega og likamlega, og
trúlega myndi þetta ástand vara
góða stund. Með allar taugar
þandar settist ég hjá henni og
beiö morgðingjans.
Minúturnar siluðust áfram. Nú
fyrst fann ég hve ofsalega
þreyttur ég var, svo þreyttur aö
þrátt fyrir spennuna varð mér
næstum um megn að stilla mig
um að leggjastútaf við hliöina á
Súsönnu og sofna. En ég varö að
halda mér vakandi, lif okkar
beggja var undir þvi komið —
morðinginn yrði aö reyna aö koma
okkur fyrir kattarnef til aö ekki
kæmist upp um hann. Engin vitni
máttu vera að þvi sem gerzt haföi
á eyöibýlinu.
Nema eitt — en það var þögult
vitni.Hrafninn sat trúlega enn
uppi á mænisásnum sifellt i návist
dauðans.
Ein spurning hljómaði linnu-
laust i huga minum, en ég gerði
ekki lengur neina tilraun til að
svara henni, þvi að við henni var
Litla gula
hœnan sagði:
Að kunna til verka.
„En aftur á móti teldi hann sig
ekki geta hafa spornað á móti að
slys yrði
Jón Birgir Pétursson, fréttastjóri
Vísis, föstud. 16. marz.
Skákþraut
Þessi staða kom upp i skák þeirra
Engert og Machate áriðl929 i
Bautzen. Hvitur leikur og vinnur.
Lausn á dæmi no. 4
1. Hd7 RxH 2. Bg6 Nú hótar hvitur
máti bæði á f7 og e8, og við þvi er
engin vörn.
ekki lengur neitt svar sem vit var
i.
Hver var morðinginn.
Svo heyrði ég allt i einu það sem
ég hafði veriðaöbúast við — dauft
hljóð einhvers staðar innanúr
húsinu. Þaö virtist koma úr her-
berginu þar sem eldstóin var —
einhver var þar inni. Ég reis var-
lega á fætur, beið þess að heyra
laumulegt fótatak nálgast i
myrkrinu. Siöan sá ég ljósbliki
bregða fyrir, já, einmitt —
morðinginn var með vasaljós
Ég var næstum fenginn að svo
var. En fyrir bragðið gat ég ekki
setið ler.gur um kyrrt hjá
41
Súsönnu, heidur læddist ég að
veggnum við dyrnar að næsta
herbergi. Þar stóð ég með
reiddan skörunginn og beið þess
að moröinginn nálgaðist.
Varfærnislegt fótatakið
nálgaðist og vasaljósbjarminn
varð skærari. Þetta voru mjúkir
skór, sennilega gúmmistigvél, og
þeir náluguðust hljóðlega gegn-
um svefnherbergið og inn i næsta
auða herbergi. Ljóskeilan frá
vasaljósinu féll framhjá mér og
inn i eldhúsið, nú voru aðeins
fáeinir metrar á milli okkar og ég
var á nálum meðan fótatakið-
færðist nær dyrunum. Ljósið frá
vasaljósinu féll á Súsönnu.
Siðan gekk dökk vera yfir
þröskuldinn og inn i eldhúsið,
aðeins metra frá mér.
— Stattu kyrr, æpti ég með
skörunginn á lofti. Ég þóttist hafa
yfirhöndinaog vildi ekki að óþörfu
mola hausinn á manni, jafnvel
þótt hann væri fjöldamorðingi.
Veran hreyfði sig ekki, vasa-
ljósið haggaðist ekki. Ot úr
myrkrinu heyrðist aðeins róleg,
mild rödd, sem ég kannaðist við,-
— Hver er þetta?
Ég varð svo agndofa að hand-
leggurinn með skörunginn seig
viljalaust niður og járnstöngin
féll i gólfið.
— Hvað i ósköpunum hrópaði
ég. — Koch?
Þvi að þetta var enginn annar
en hann, Pontus Koch lögreglu-
fulltrúi, klæddur gráu fötunum
sinum, sem voru að visu ekki
lengur lýtalaus. Ég fylltist
ósegjanlegum létti, en um leið
vöknuðu spurningarnar
— Hvað i ósköpunum eruð þér
að gera hér? sagði ég.
Hann lýsti á mig frá hvirfli til
ilja. "
— Ætti ég ekki frekar að spyrja
þeirrar spurningar? sagði hann
— Hamingjan góða, sagöi ég og
var enn i geysilegu uppnámi. —
En það lán að ég keyrði ekki
skörunginn i hausinn á yður..
— Þér svöruðu ekki spurningu
minni.
— Jú, ég kom auga á hrafninn
og elti hann þegar hann flaug i
norður átt.
— Hvers vegna?
— Tja — hann hefur allan
timann verið fylgisveinn
dauðans, ef svo mætti segja. Ég
fékk hugboð um að eitthvað ugg-
vænlegt væri i nánd..
Ég sá ekki framani hann en
þóttist vita hve efablandið augna-
ráð hans var.
— Af visindamanni að vera,
eruð þér furðulega bundinnn
hindurvitnum og fráleitum
þankagangi, sagði hann. — Hvað
hefur eiginlega gerzt hér?
Ég varð að útskýra hvernig ég
hafði villzt, álpazt að eyðibýlinu,
fundið Súsönnu lokaða niðri i
kjallara og barizt viö Ingvar
Vernberg sem ég haföi álitiö
morðingjann. Það var ekki auð-
velt að segja frá þvi, hvernig ég
hafði skilið við Ingvar með-
vitundarlausan og bundinn, ofur-
seldan hinum raunverulega
moröingja og hvernig sá siðar-
nefndi hafði að ódæði loknu
sloppið frá mér i óveðrinu fyrir
utan.
— Svo aö morðinginn er þá úti
ennþá? sagði hann óvenju hörku-
lega.
— Ég býst við þvi.
Við gengum til Súsönnu á eld-
húsbekknum.
— Hvernig liður henni?
— Það er engin hætta á ferðum,
hún hefur bara fallið gersamlega
saman.
Hún kveinkaði sér eilitið þar
sem hún lá. Ég hristi hana ögn, en
hún vaknaði ekki.
— Látið hana eiga sig, sagði
Koch.
— En hún getur sagt okkur
hver morðinginn er
Koch andvarpaði.
— Það er óþarfi, sagði hann
furöu kæruleysislega. — Ég veit
það.
Hann þagnaði og ég þreif i
handlegginn á honum.
— Segið mér það þá, sagði ég.
Það var eins og hann heyrði
ekki til min, heldur sneri hann sér
frá mér og steinþagði.
— Þér getið að minnsta kosti
sagt mér, hvers vegna allir eru
samankomnir á þessum útkjálka.
Hann kinkaði kolli með hægð.
— Svo virðist sem Súsanna hafi
fengið boð frá morðingjanum um
að þau ættu að hittast hér, sagði
hann. — Ég held ennfremur að
Ingvar Vernberg hafi elt Súsönnu
þegar hún lagði af stað, vegna
þess að hann grunaði hið versta
og vildi vernda hana, þvi miður
virðist hann hafa dregizt aftur úr
— ef til vill villtist hann lika.
Sjálfur kom ég hingað reyndar af
sömu ástæðu og þér — ég elti
hrafninn en villtist auðvitað i
skóginum.
— Þér eltuð hrafninn — og svo
eruð þér að skamma mig fyrir
hjátrú.
Hann virtist óþolinmóður.
— Þaðer ekki um slikt að ræða.
Ég held að hlutverk fuglsins i
þessum harmleik eigi sér ósköp
einfalda og eðlilega skýringu.
Það er auðvelt að temja hrafna,
oft nægir að gefa þeim að éta
nokkrum sinnum — og þetta er
taminn fugl morðingjans. Hann
heldur sig gjarnan I návist
morðingjans; þess vegna hefur
hann sézt i þau skipti sem morð
hafa verið framinn, þá hefur
moröinginn lika verið á næsta
leyti til að fylgjast með þvi sem
gerðist. Og það virðist sannarlega
koma heim við skapgerð
morðing jans að velja sér hrá fn að
félaga.
— En þér komuð hingaö einn —
þér eruð ekki með menn yðar?
— Það var ekki annað en
ágizkun hjá mér, að hrafninn
myndi leiða mig til morðingjans.
En ég get ekki rekið heilt lög-
reglulið út i vitlaust veður á svo
óljósum forsendum.
Og eiga á hættu aö verða að at-
hlægi, hugsaði ég með mér. Koch
myndi ekki kæra sig um það.
Ég strauk hendinni yfir andlitið
og reyndi að átta mig.
— Sven Bolin, Davið Krantz,
Gösta Frisén, Anders Uvmark,
Ingvar Vernberg, sagði ég.
Morðinginn hefur fimm mannslif
á samvizkunni.Og næstum sex ef
Súsanna er talin með. En það skil
ég með engu móti — að
morðinginn skyldi vilja tortima
Súsönnu. Þaö fellur ekki inn i...
— Jú, reyndar, sagði Koch
þreytulega. - Ég sá það bara um
seinan — við hefðum átt að hafa
vörð um hana. Morðingjinn hat-
aði elskhuga hennar og þess
vegna hlutu þeir að deyja. En
hatrið á henni sjálfri var ennþá
sterkara -- einmitt vegna þess að
hún hafði átt mök við hina. Og
takið eftir mismuninum á morð-
aðferð, elskhugarnir hafa dáið
tiltölulega kvalalaust, sjálf átti
hún að engjast i langvinnum og
kvalafullum dauða.
— Guð minn góður, sagði ég
með öndina i hálsinum. — Hvern-
ig getur nokkur mannvera . . .
— Spyrjið mig ekki. Sjúklegt
ástand ætti fremur að heyra undir
yður en mig.
Miðvikudagur 21. marz
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Guðrún Guðlaugsdótt-
ir heldur áfram sögunni af
„Litla bróður og Stúf” eftir
Ann Cath.-Vestly (6). Til-
kynningar kl. 9.30. Þing-
fréttir kl. 9.45. Létt lög á
milli liða. Ritningarlestur
kl. 10.25: Séra Kristján Ró-
bertsson les úr bréfum Páls
postula (22). Sálmalög kl.
10.45. Fréttir kl. 11.00.
Morguntónleikar:
Listamenn við Alþýðuóper-
una i Vin flytja lög úr óper-
ettunni „Syni keisarans”
eftir Lehar. / Hljómsveit
Willis Boskowskys leikur
dansa frá Vinarborg.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.15 Ljáðu mér eyra. Séra
Lárus Halldórsson svarar
spurningum hlustenda.
14.30 Siðdegissagan: „Lífsor-
ustan” eftir óskar Aðal-
stein.Gunnar Stefánsson les
(2).
15.00 M iðdegistónleikar:
islenzk tónlist. a. Lög eftir
Sveinbjörn Sveinbjörnsson
og Þórarin Jónsson. Jón
Sigurbjörnsson syngur.
Ólafur V. Albertsson leikur
á pianó. b. Sónata fyrir
klarinettu og pianó eftir Jón
Þórarinsson. Gunnar Egils-
son og Rögnvaldur Sigur-
jónsson leika. c. „Lög handa
litlu fólki” eftir Þorkel
Sigurbjörnsson. Elisabet
Erlingsdóttir syngur. Krist-
inn Gestsson leikur á pianó.
d. Sónata fyrir fiðlu og pianó
eftir Fjölni Stefánsson. Rut
Ingólfsdóttir og Gisli
Magnússon leika. e.
„Sjöstrengjaljóö” eftir Jón
Asgeirsson. Strengjasveit
Sinfóniuhljómsveitar
Islands leikur: Páll P. Páls-
son stj.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 Popphornið.
17.10 Tónlistarsaga. Atli
Heimir Sveinsson sér um
þáttinn.
17.40 Litli barnatiminn. Gróa
Jónsdóttir og Þórdis
Ásgeirsdóttir sjá um tim-
ann.
18.00 Eyjapistill, Bænarorð.
Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
j 19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Bein lina. Sigurður Guð-
mundsson framkv.stj. Hús-
næðismálastofnunar rikis-
ins svarar spurningum um
stofnunina og húsnæðismál
almennt. Árni Gunnarsson
og Einar Karl Haraldsson
stjórna þættinum.
20.00 Kvöldvaka. a. Einsöng-
ur. Maria Markan syngur
lög eftir islenzk tónskáld.
Fritz Weisshappel leikur á
pianó. b. Smáþáttur af
Sveini Jóhannssyni. Halldór
Pétursson flytur. c. t
hendingum. Hersilia
Sveinsdóttir flytur lausa-
visur eftir ýmsa höfunda. d.
Minningar Strandamanns,
Eysteins Eymundssonar.
Dagur Brynjúlfsson les. e.
Um isienzka þjóðhætti. Arni
Björnsson cand. mag. flytur
þáttinn. f. Kórsöngur.
Karlakórinn Visir á Siglu-
firöi syngur: Þormóður
Eyjólfsson stj.
21.30 Að talfi. Ingvar
Asmundsson flytur skák-
þátt.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (26).
22.25 tltvarpssagan: „Ofvit-
inn” eftir Þórberg Þórðar-
son. Þorsteinn Hannesson
les (19).
22.55 Djassþátturi umsjá Jóns
Múla Árnasonar.
23.40 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Miðvikudagur 21. marzl973
18.00 Jakuxinn. Myndasaga
fyrir börn.
18.10 Maggi nærsýni, Teikni-
myndir. Þýðandi Garðar
Cortes.
18.25. Einu sinni var...Gömul
og fræg ævintýri færð i leik-
búning. Þrlr sjómenn. Vitr-
ingarnir frá Gotham. Þulur
Borgar Garðarsson.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar,
20.30 A stefnumót við Barker,
Brezkur gamanleikur meö
Ronnie Barker i aðalhlut-
verki. Hver er vitlaus?
Þýðandi Jón Thor Haralds-
son.
20.55 Nýjasta tækni og visindi.
Umsjónarmaður örnólfur
Thorlacius.
21.20 Form og tóm.Mynd frá
hollenzka sjónvarpinu um
nútima höggmyndir og það,
hvernig litill efniviður getur
orðiö að stóru listaverki.
Þessi mynd er sú fyrsta af
fjórum samstæðum.
Þýðandi og þulur Jón O.
Edwald.
21.35 Fjandsamieg borg.
Bandariskt leikrit eftir
Frank Fenton, byggt á sögu
eftir John Whittier. Ungur
maður kemur til heima-
borgar sinnar, eftir að hafa
setiö i fangelsi um skeið.
Hann hefur verið ákærður
og dæmdur fyrir að hafa
ráðizt á stúlku, en er nú
látinn laus til reynslu.
Bæjarbúar taka honum með
andúð og tortryggni, en
vinir hans reyna aö hjálpa
honum eftir föngum.
Þýðandi öskar Ingimars-
son.
22.30 Dagskrárlok.
Leikarar
Leikfélag Akureyrar hefur
ákveðið að fastráða nokkra
leikara leikárið 1973-1974 frá 1.
september n.k.
Þeir sem heföu hug á aö ráöa sig hjá félaginu,
sendi skriflega umsókn með nauðsynlegum’
upplýsingum, til stjórnar LA, pósthólf 522, Akur-
eyri, fyrir l.mai n.k.
Upplýsingar veitir Magnús Jónsson, leikhússtjóril
i sima 96-2-16-88.
Leikfélag Akureyrar