Þjóðviljinn - 07.01.1975, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriftjudagur 7. janúar 1975.
Þriftjudagur 7. janúar 1975. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
Uppljóstranir um moldvörpustarfsemi og samsær-
isbrugg bandarisku leyniþjónustunnar hafa verið
mjög á dagskrá siðastliðið ár og ennþá er ekkert lát
á sliku. Nýlega lýsti Colby, forstjóri CIA, þvi yfir að
hann teldi það efalausan rétt Bandarikjastjórnar að
beita öllum tiltækum brögðum gegn þeim rikis-
stjórnum á áhrifasvæði sinu, sem væru henni ekki
nógu hlýðnar, og um þessar mundir er að koma út

ALIT
BANDA-
RÍSKRA
RÁÐA-
MANNA:
ólympiublóftbaftift svokallafta I Mexlkóborg 1968 var eitt þeirra verka CIA, sem Philip Agee átti þátt I aft koma I kring — I samvinnu
vift bandarlsku ólympiunefndina.
1 viðtali, sem William Colby,
forstjóri bandarisku leyniþjón-
ustunnar, þeirrar frægu
stofnunar CIA, átti við banda-
rlska vikuritið U.S. News and
World Report I nóvember sfðast-
liðnum, var hann ekkert að skera
utan af þvf að hann liti svo á að
það væri skýlaus réttur Banda-
rikjanna að hafa i frammi alla-
vega moldvörpustarfsemi gegn
rikisstjórnum og stofnunum hvar
sem væri i heiminum, svo fremi
hlutaðeigandi rikisstjórnir
dönsuðu ekki nægilega eftir pipu
Bandarikjastjórnar. Þar sem
ljóst er samkvæmt upp-
ljóstrunum um starfsemi CIA
undanfarið að stofnun þessi fram-
kvæmir aðgerðir sinar sam-
kvæmt beinum skipunum æðstu
manna Bandarikjanna, það er að
segja forsetans og nánustu ráðu-
nauta hans, svo sem núverandi
utanrikisráðherra Henry
Kissingers, er óhjákvæmilegt að
lita á þessa yfirlýsingu Colbys
sem opinbera striðsyfirlýsingu
Bandarikjastjórnar gegn hverri
þeirri rikisstjórn, stofnun og
samtökum i þeim löndum, er
Bandarikin telja til áhrifasvæða
sinna og eru þeim ekki i einu og
öllu aö skapi.
Colby: ihlutun Banda-
rikjanna i Chile sjálf-
sögð
Það eru ekki nýjar fréttir að
stórveldi og fleiri riki hafi i
frammi njósnir og undirróðurs-
starfsemi erlendis, en til þessa
hefur svoleiðis nokkuð ekki verið
talið neitt til að hreykja sér af
nema siöur væri. Sá blygðunar-
lausi ruddaskapur, sem kemur
fram i téðri yfirlýsingu eins
helsta ráðamanns Bandarikj-
anna, bendir ekki til annars en
fullkomins virðingarleysis
Bandarikjastjórnar fyrir sjálfs-
ákvörðunarrétti smærri þjóða.
Það virðingarleysi er orðið svo
algert, að bandariskir ráðamenn
virðast ekki lengur nenna að hafa
fyrir þvi að fara leynt með það.
A þessum forsendum, segir
Colby i nefndu viðtali, var
Bandarikjastjórn i sinum góða
rétti þegar hún með efnahags-
legum bolabrögðum og undir-
róðursmakki við innlend ihalds-
og fasistaöfl gróf undan stjórn
Allendes i Chile. t viðtalinu
kemur einnig fram að CIA — eða
með öðrum orðum sagt
Bandarikjastjórn — er ekki
áhyggjulaus út af þróun stjórn-
málanna i Vestur-Evrópu. Þar
heldur Colbv þvi fram að
Sovétrikin stefni að þvi að koma
kommúnistaflokkum inn i rikis-
stjórnir. Sovétmenn geri þetta að
visu með miklu hiki, þar eð ljóst
sé að þátttaka kommúnista i
rikisstjórnum gæti gert þá enn
óháðari Sovétrikjunum en þeir
eru orðnir. Bandarikjastjórn er
þó auövitaö enn bölvanlegra við
þetta, þvi að varla er þess að
vænta að kommúniskir ráðherrar
i stjórnum Vestur-Evrópu myndu
stefna að nánari tengslum rikja
sinna við bandariska auðvaldið.
Hér kemur sem viða annars-
staðar fram sameiginlegur ótti
Bandarikja og Sovétrikja við
„röskun valdajafnvægisins”, það
er að einstök riki og svæði, sem að
meira eða minna leyti hafa verið
undir áhrifum risaveldanna, rifi
sig laus frá þeim áhrifum.
Skriftamál
CIA-manna
Vera má að hreinskilni Colbys
eigi að einhverju marki rætur til
þess að rekja að upp á siðkastið
hafa liðhlaupar úr CIA iðkað það i
stórum stil að gefa út endurminn-
ingar sinar frá starfsárunum i
leyniþjónustunni: á nýliðnu ári
komu liklega út einar þrjár bækur
af þvi tagi. Þessi skriftamál fyrr-
verandi leyniþjónustudólga hafa
ljóstrað svo mörgu upp um
starfsaöferðir CIA að liklegt er að
forráðamönnum hennar þyki nú
sem fáu sé lengur að leyna. Og nú
I janúar kemur út ein slik bók i
viðbót. Höfundurinn er Philip
nokkur Agee, og titill bókarinnar
er „Inside the Company — CIA
Diary.” CIA-dagbók þessi, sem er
640 blaðsiður að stærð, kemur út
hjá þvi stórvirðulega breska
forlagi Penguin.
Skrá yfir njósnara
og felusamtök
Agee þessi, sem nú hefur að
eigin sögn rækilega snúið frá villu
sins vegar og er meira að segja
— einnig að eigin sögn — orðinn
byltingarmaður, er eins og vera
ber um iðrandi syndara óspar á
að tiunda þá fúlmennsku, sem
hann gerði sig sekan um i þjón-
ustunni hjá Sámi frænda. Hann
starfaði i tólf ár hjá The
Company, eins og starfsmenn
CIA kalla fyrirtækiö sin á milli
Athafnasvið Agrees i
þjónustunni var einkum
Rómanska-Amerika, og þá sérá-
parti Mexikó, Úrúgvæ og
Ekvador. Og hann er ekkert að
hllfa starfsfélögum sinum fyrr-
verandi fremur en sjálfum sér,
þvi að i bókinni telur hann
samviskusamlega upp nöfn yfir
fjögur hundruð CIA-njósnara og
felusamtaka á vegum fyrir-
tækisins sins gamla i löndum
þessum. Meðal þessara samtaka,
sem CIA hefur hreiðrað um sig i
og stjórnar að meira eða minna
leyti, eru stúdentasamtök, sem
sum gefa sig meira að segja út
fyrir að vera vinstrisinnuð, en
Agee upplýsir að formenn sumra
slikra stúdentasamtaka eru
beinllnis launaðir CIA-agentar.
Forsetinn fyrirskipar
allar helstu aðgerðir
t formála bókarinnar leggur
Agee sérstaka áherslu á að
Bandarikjaforseti sjálfur fyrir-
skipi allar helstu aðgerðir CIA.
Hann segir einnig að oft hafi
forsetinn hönd i bagga með að
skipuleggja aögerðirnar i smá-
atriðum eða þá að hann feli þaö
varaforsetanum og öðrum
hæstsettu embættismönnum
Bandarikjastjórnar. Þá heldur
hann þvi fram að það sé á allra
vitoröi innan kompanisins að það
hafi bækistöðvar i öllum löndum
Þriðja heimsins — nema ísrael.
Ekki þó svo að skilja að CIA setji
tsrael hjá, siður en svo. Hins-
vegar hafa ráðamenn CIA það
álit á israelsmönnum aðþeir verði
seint trúir nokkrum nema
sjálfum sér, þannig að isra-
elskum njósnurum væri sem best
trúandi til að taka trúnaðinn við
sionismann framyfir tryggðina
við CIA, ef svo skyldi fara aö
hagsmunir þessara aðila rækjust
á. Þessvegna hvilir alveg sérstök
leynd yfir öllum athöfnum CIA i
tsrael, og hafa aðeins fáir
útvaldir i The Company aðgang
að upplýsingum um þær. Þó
þykist Agee geta fullyrt að Cia
hafi alger tök á Histadrut, verka-
lýðssambandi tsraels.
Ólympiumorðin
i Mexikó
1 bók sinni rekur Agee flest
þekktustu afrek CIA i seinni tið,
svo sem Svinaflóainnrásina á
bók eftir fyrrverandi CIA-njósnara, Philip Agee að
nafni, þar sem hann meðal annars heldur þvi fram
að CIA hafi — i samráði við bandarisku olympiu-
nefndina — komið i kring fjöldamorðum i sambandi
við olympiuleikana i Mexikóborg og að svokallað
Alþjóðasamband frjálsra verkalýðsfélaga — sem
Alþýðusamband íslands á aðild að — sé verkfæri
bandarisku leyniþjónustunnar.
Höfum fullan rétt á að steypa
„óhagstæðum” ríkisstjórnum
Kúbu, morðið á Che Guevara,
valdaránið I Chile, valdatöku her-
foringjanna i Grikklandi og
ólympiublóðbaðið I Mexikóborg.
Raunar var það fyrir löngu vitað
að CIA var potturinn og pannan i
sumum þessara aðgerða og átti
verulegan þátt I öörum, en Agee
varpar ljósi á ýmis áður óljós
atriöi i þessu sambandi og undir-
strikar önnur, sem verið hafa
mjög til umræðu undanfarið.
Agee segir að Bandarikjastjórn
hafi lagt blessun sina yfir eða
fyrirskipað allar umræddar að-
gerðir og að þeim hafi verið
hrundið i framkvæmd fyrir mikið
starf og nákvæma skipulagningu
af hálfu CIA-útsendara. Sjálfur
var Philip Agee liðsmaður i CIA-
starfshópi þeim, er sá um að
stofna til óeirða þeirra i Mexikó-
borg, er höfðu meðal annars i för
meö sér fjöldamorð á mótmæla-
fólki á Þriggjamenningatorgi þar
I borg. Til fjöldamorða þessara
var stofnað i þeim tilgangi að
fyrirbyggja mótmælaaðgerðir i
sambandi við ólympiuleikana
1968, en bandarisk yfirvöld óttuð-
ust mjög að slik mótmæli kynnu
að vekja óvenjumikla athygli og
þar með beina augum heimsins
aö ýmsum þeim málum
Rómönsku-AmeriTcu, sem kanan-
um er mikið áhugamál að liggi i
sem mestu þagnargildi. Fjölda-
morðaáætlun þessa vann CIA i
nánu samráði við bandarisku
ólympiunefndina, enda er sú
nefnd — að sögn Agees — ein af
mörgum felusamtökum CIA.
Reynt að viðhalda
spennu á
alþjóðavettvangi
Eins og allir vita — nema ein-
staka truflaðar heimshorna-
grúppur eins og „sjálfstæð-
is”menn á Islandi — er kalda
striðiðiEvr. löngu fyrir bi: þar
gengur nú allt út á ráðstefnur um
gagnkvæma afvopnun, friðsam-
lega sambúð og samvinnu. Ráða-
mönnum CIA er stórilla við þessa
þróun, þvi aðauðvitað dregur hún
úr „nauðsyn” á slikum stofnun-
um. t Þriðja heiminum er loft
hinsvegar enn viða lævi blandið,
og ráðamenn CIA gera allt hvað
þeir geta til að blása i illindaglæð-
urnar. Tryggur og varanlegur
friður á jörðu er skelfilegasta
ógn, sem ráðamenn CIA geta
hugsað sér: þesskonar ástand
myndi þýða að dregið yrði úr
völdum þeirra innan Bandarikj-
anna og i heiminum yfirleitt.
1 Rómönsku-Ameríku er hlut-
verk CIA að sjálfsögðu fyrst og
fremst að tryggja að valdhafar
þar séu hliðhollir Bandarikjun-
um, og i þeim tilgangi hefur það
undanfarinn hálfan annan áratug
verið eitt viðamesta verkefni
stofnunarinnar að vinna að ein-
angrun Kúbu frá öörum rómansk-
ameriskum löndum. (Það starf
hefur þó mistekist heldur betur
siðustu árin, eins og kunnugt er af
heimsfréttum.) 1 sama tilgangi er
reynt að spilla sambandi
rómansk-ameriskra rikja við
önnur sósialisk riki. Þetta er
meðal annars gert með þvi að fá
samtök, sem hafa á sér orð fyrir
róttækni, til að taka afstöðu gegn
sóstaliskum rikjum, og þá fyrst
og fremst Kúbu. Ef forráðamenn
hlutaðeigandi samtaka reynast
ósamvinnuþýðir, er gjarnan
reynt að koma þeim frá völdum
með þvi að breiða út gróusögur
um að þeir séu á launum hjá
KGB, sovésku leyniþjónustunni.
Til þess eru fjölmiðlar óspart not-
aðir, en að þeim eiga velunnarar
CIA yfirleitt greiðan aðgang.
Uppruni og eðli
,,frjálsa”
alþjóðasambandsins
Meðal CIA-njósnara i
Rómönsku-Ameriku —og víöar —-
eru stjórnmálamenn, KFUM-
leiötogar, menn sem hafa orð á
sér sem byltingarsinnaðir sósial-
istar, póstberar og verkamenn.
Yfirleitt hefur CIA sýnt mikið
framtak i þá átt að koma sínum
mönnum inn i verkalýðshreyfing-
ar sem flestra landa, og að sögn
Agees með sæmilegum árangri,
enda engin meðul spöruð. Þegar
ekki eru fyrir hendi verkalýðs-
samtök, sem hæfileg þykja til
samstarfs, er mikilt siður CIA að
koma nýjum verkalýðssamtökum
á fót. Og áhrifa CIA eru ekki að-
eins bundin við einstök verka-
lýðssamtök. Agee fullyrðir blá-
kalt að svokallað Alþjóðasam-
band frjálsra verkalýðsfélaga,
sem Alþýðusamband íslands
hefur meðal annarra heiðurinn af
að vera aðili að, sé ekkert annað
en sköpunarverk bandarisku
teyniþjónustunnar og lúti stjórn
hennar i öllum meginatriðum.
Fulltrúi bandarisku verkalýðs-
samtakanna i Vestur-Evrópu er
Irving nokkur Brown, og að sögn
Agees er hann jafnframt æðsti
eftirlitsmaður CIA með Alþjóða-
sambandi frjálsra verkalýðsfé-
laga, sem vestræn verkalýðssam-
tök eiga einkum aðild að.
Væntanlega hefur þessum Brown
tekist að koma sér upp einhverj-
um góðkunningjum meðal þeirra
islenskra „verkalýðsforingja”,
sem lýst hafa sig elskhuga „vest-
rænnar samvinnu”, svo fremi
hann sé maður fyrir sinu starfi.
í Rómönsku-Ameriku
Mest gerir Agee þó úr áhrifum
CIA meðal verkalýðssamtaka
Rómönsku-Ameriku, enda er
hann kunnugastur i þeim sókn-
um. Flestir verkalýðsforingjar
þar eru annaðhvort á launum frá
CIA eöa að einhverju leyti háöir
stofnuninni. Og séu rikjandi
verkalýðssamtök i einhverju
landi óviðráðanleg viðureignar,
getur CIA venjulega hagnýtt sér
tök sin á einstökum verkalýðsfé-
lögum, sem þá eru látin gera
verkföll eða gerast verkfalls-
brjótar, allt eftir þvi hvað henta
þykir. Þannig var meðal annars
tilkomið hið fræga verkfall vöru-
bilstjóranna i Chile, sem lömuðu
samgöngur landsins á margföldu
kaupi hjá CIA. Fyrirmælin um
sllkar „verkalýðsaðgeröir”
koma oft beint frá Hvita húsinu.
Efnahagur flestra rómansk-
ameriskra landa hefur löngum
verið ótryggur, og CIA ræður yfir
mörgum hjálparmeðulum til þess
ýmist að bæta úr efnahagsástandi
ýmissa landp eða koma þeim i al-
gert efnahagsöngþveiti, allt eftir
þvi hvað henta þykir bandarisk-
um hagsmunum. Efnahagslegir
ráðunautar, sem eru i brauði CIA,
eru allsstaðar fyrir hendi til að
upplýsa ráðamenn rikjanna um
hvaða áhrif einstakar ákvarðanir
þeirra i efnahagsmálum muni
hafa á afstöðu Bandarikjanna til
þeirra. Séu þessar ákvarðanir
William Colby
fjölþjóðlegu auðhringunum, sem
bandarikjamenn eiga mest i,
óhagstæðar, hafa auðhringarnir i
hendi sinni að eyðileggja efnahag
rikjanna með þvi að snarfella út-
flutningsvörur þeirra i verði á
heimsmarkaðnum, eins og átti
sér stað með kopar chilemanna i
tib Allendes. Tök bandariskra
valdhafa á mörgum stofnunum
Sameinuðu þjóðanna eru og nógu
sterk til að þeir geta vel beitt
þeim fyrir sig i svipuðum til-
gangi.
First National
City Bank
Að sjálfsögðu skortir CIA ekki
fjármagn til þess sem gera skal,
enda hefur það viðast hvar nána
samvinu við fjölþjóðlegu auð-
hringana, svo sem hið illræmda
ITT. Starfsmönnum CIA er yfir-
leitt betur borgað en öðrum opin-
berum starfsmönnum Bandarikj-
anna. Einn er sá banki, sem sér-
staklega hefur það á hendi að
koma fjármagni til CIA og hefur
yfirleitt náið samstarf við leyni-
þjónustuna um fjár- og efnahags-
mál. Sá banki heitir First
National City Bank og hefur útibú
viða um heim, þar á meðal viö
Nikolaj Plads I Kaupmannahöfn.
Agee segist hafa yfirgefið CIA
1969, en sfðan hafi gamla fyrir-
tækið hans stöðugt njósnað um
hann, meðal annars með þvi að
setja njósnatæki i
ritvélina hans. Ekki er að
efa að f jölmargt af þvi, sem hann
týnir til, er hárrétt, og margt af
þvi er raunar löngu kunnugt. Um
núverandi forstjóra CIA, William
Colby, sem er persónulegur vinur
núverandi Bandarikjaforseta
ekki siður en Nixons ræksnisins,
má meðal annars geta þess, að
um hann hefur vitnast að hann
með eigin hendi hefur starfað að
pyndingum eins og að leiða raf-
straum i kynfæri manna og að
rifa af neglur. Þetta ætti raunar
aö nægja sem dæmi um siðferðis-
ástand hyskis, sem ræður rikjum
i „forusturiki lýðræðisins”, að
maður nú ekki tali um hugar-
ástand visstra siðvilltra skril-
menna, sem héldu upp á merkis-
afmæli i sögu þjóðar sinnar með
þvi að gera úrslitatilraun til að
gera hana að fótaþurrku þessa
„forusturikis” um aldur og ævi.
Um þesskonar fénað og þá póli-
tiska aðila, er á bakvið hann
standa, er ekki hægt að hafa
vægari orð en Jón Ölafsson hafði
um hliðstæð fyrirbæri fyrir öld:
Bölvi þeim ættjörð á deyjanda
degi.
Eru umskiptin ekta?
Hitt er svo annað mál að eðli-
legt er að ýmislegar spurningar
vakni við skriftamál manna eins
og Agees. Gæti ekki hugsast að
hann væri enn hjá gamla kompa-
niinu, sem hefði aðeins skipað
honum að skipta um gervi og ger-
ast „byltingarmaður” til að eiga
greiðan aðgang að aðilum, sem
CIA hafi enn ekki tekist að kom-
ast að? Og til þess að nýja gervið
þætti traustvekjandi, hefði
kannski þótt borga sig að láta
manninn ljóstra upp hinu og
þessu, sem margt var hvort eð
var á allra vitorði áður. Hver
veit? Annáð eins hafa CIA-ur
heimsins trúlega brallað.
dþ.
Eyrarbakki og Stokkseyri:
Hitaveita á
næsta ári?
Hugsanlegt er að f ram-
kvæmdir hefjist við hita-
veitu á Stokkseyri, Eyr-
arbakka og í Sandvíkur-
hreppi á árinu 1976.
Samstarfsnef nd
sveitarf élaganna um
hitaveitumál á Eyrar-
bakka, Stokkseyri, Sand-
víkurhreppi og á Se.lfossi
hefur falið Fjarhitun h.f.
í Reykjavík að gera
kostnaðar- og fram-
kvæmdaáætlun fyrir
sameiginlega hitaveitu
þessara sveitarfélaga.
Nú fær Selfoss heitt vatn til
húsahitunar frá Þorleifskoti, og
i skýrslu, sem Orkustofnun hef-
ur gert um möguleika á vatns-
nýtingu fyrir Eyrarbakka og
Stokkseyri, er talið vel mögu-
legt að leiöa vatn frá Þorleifs-
koti niöur i byggðirnar við sjó-
inn.
í fyrravor, þegar gerð var
kostnaðaráætlun varðandi slika
hitaveitu, var reiknað með að
framkvæmd þessi myndi kosta
um 110 miljónir.
Fjarhitum h.f. mun væntan-
lega skila sinum áætlunum i
febrúar eða mars á þessum
vetri, og Þór Hagalin sveitar-
stjóri á Eyrarbakka, taldi jafn-
vel mögulegt að hefja
efnispantanir næsta haust,
hönnun og fjármögnun, þannig
að framkvæmdir gætu hafist
1976.
„Þetta eru reyndar bjart-
sýnustu vonir”, sagði Þór i
samtali við Þjóöviljann, „og
enn er vitanlega eftir að semja
við selfyssinga. Ef samkomulag
tekst og fjármögnun ætti þetta
að vera hægt”.
Fyrir nokkru var borað eftir
heitu vatni niðri við sjöinn nærri
Eyrarbakka, en sú borun gaf
ekki nægilega góðan árangur,
og Orkustofnun hefur bent á, að
möguiegt ætti að vera að fleiri
ubyggðir en Selfoss notuðu vatnið
frá Þorleifskoti.
Viöbúið er að kostnaðar-
áætlunin irá síðasta vori, 110
miljónir, sé úrelt orðin, en Þór
Hagalin var ekki viss um að
þessi upphæð myndi hækka svo
mjög, „það hefur t.d. komið i
ljós siðan”, sagði Þór, „að
lögnin frá Selfossi og hingað
niður eftir, þarf óviða að vera
fjarri veginum. Þannig sparast
kostnaður sem ella hefði orðið
af að leggja troðning meðfram
lögninni”.
—GG
Áfólksbílum
í ófærðinni
Allir vegir ófærir austan
Akureyrar — fært um Suður-
og Vesturland að nokkru
Nokkrir ferðalangar
lentu í hrakningum á
Holtavörðuheiði fyrir og
um síðustu helgi.
Við höfðum samband
við símstöðvarstjórann á
Brú i Hrútafirði, og sagði
hann jafnan nokkuð um
það að menn reyndu að
aka heiðina á fólksbílum,
misjafnlega búnum til
aksturs í snjó.
A fimmtudagskvöldiö festi
fólk bil sinn nærri Konungs-
vörðu á miðri heiöinni, og
urðu tveir karlar sem i bilnum
voru að ganga norður af. Komu
þeir að Brú snemma aðfarar-
nótt laugardagsins. Kona og
barn biðu hinsvegar allan tim-
ann i bilnum i daufri vist.
Vegargerðarmenn, sem
dvöldust á Staðarbakka, fóru á
stað og mokuðu leið fyrir fólks-
bilinn. Fór hann aftur norður að
Brú og þar beið fólkið þangað til
heiðin opnaöist til suðurs á laug-
ardeginum.
„Hingaö komu þrir piltar á
laugardagskvöldið”, sagöi sim-
stöðvarstjórinn, er Þjóðviljinn
ræddi viö hann, „þeir dokuðu
við hér nokkra stund, en fóru
svo yfir heiðina”.
t gærdag var mikil snjókoma i
Hrútafirði, en litill vindur,
þannig að væntanlega hafa
menn komist klakklaust um
Holtavörðuheiði daginn þann,
„en þaö verður ófært um leiö og
fer aö blása”, sagði stöövar-
stjórinn.
Þeir sem þurfa að aka um
heiðina, ættu að gæta þess að
hafa samband við kunnuga, áð-
ur en yfir er ekiö, láta amk. vita
af ferðum sinum.
Dirfska =
óvarkárni
Við höfðum samband við
Vegagerðina, og vegaeftirlits
maður tjáöi Þjóöviljanum, að i
gærdag, mánudag, hefði verið
færtaustan frá Lónsheiöi vestur
i Dali. I dag átti aö moka Svina-
dalinn vestur i Reykhólasveit,
mikill mokstur stóð yfir út frá
Patreksfirði, út frá tsafirði og
milli Þingeyrar og Flateyrar. Á
Snæfellsnesi voru báðir fjall-
vegirnir, Kerlingarskarð og
Fróðarheiði, ófærir. Holta-
vörðuheiði var fær, og fært til
Akureyrar, en austan hennar
svo til allir vegir ófærir og
vonskuveður. Fyrir austan voru
aðeins færir vegir i kringum
Egilsstaði, en ófært meö Suður-
fjörðum suður á Lónsheiði
þaðan aftur fært vestur um allt
Vegagerðin hefur staðið
miklu basli við að halda vegum
opnum i þeim ókjörum af snjó
sem hlaðið hefur niöur siöustu
daga, en fólksflutningar hafa
verið miklir kringum áramótin
og jólin.
„Dirfska er sama og óvar
kárni”, sagði eftirlitsmaður sá
er Þjóðviljinn ræddi við, „sem
betur fer, þá er æ minna um að
fólk leggi út i óvissu, og það er
aldeilis út i hött að gera það án
þess aö kynna sér allar aðstæð
ur fyrst og ræða viö kunnuga
—GG