Þjóðviljinn - 30.06.1989, Blaðsíða 22

4 3— ¥~ 5 V (e> 7- V 9 9 )0 ¥ <5?
II V IZ JJ~ U 9 ¥~ H 15 Ke 1? )9 V W~ 20
IZ 2J (s> 12 22 lb ¥ 19 V 12 (o )7- W~~
V+ ¥ Jb <2 9 2.0 20 )<7 12 w~ j? Uo 19
12 TT 23 20 19 °) y 12 25 12 15 n W
n 20 19 25 )¥ )2 )5 2i 12 to TF~ T 9
25 9 11 )É 15 19 V to 22 23 W~^ V
<2 (o 12 7 iá W~ )2 9 n )s \9 f to w~
z 1*7 W~ 20 29 l9 )5 ¥ 5 n )2 20 )¥
Zl IÉ )°) 15 Us> IÉ )¥ k 21 IZ /9 n 2o 23
V- f- 13 12 n T 30 19 (p <2 w~ 19- 9 19
)5 3l u 2o )9 ¥ 9 zr 12 )5 Í9~ V
Us> n y vh *5 iar 9 3! )5 )Z 5 )2 (s>
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Verðlaunakrossgóta
Nr. 50
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá bæjarnafn
sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla
6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 50“. Skilafrestur er þrjár vikur.
Verðlaunin verða send til vinningshafa.
1 é ¥ 19 Jé> 22 !S 2i> 19

Lausnarorðið fyrir krossgátu nr. 47 var KÓPAREYKIR. Dregið var úr
réttum lausnum og upp kom nafn Gísla Björgvinssonar, Þrastahlíð,
Breiðdal í S-Múlasýslu. Hann fær senda bókina Göngin eftir Ernesto
Sabato.
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 50 er
endurútgáfa á bók Guðbergs
Bergssonar, Ástir samlyndra
hjóna. Forlagið gaf út.
MATUR
Grænmeti
í karrí
Þetta er síðasta vikan mín sem
matreiðslumaður Þjóðviljans,
sem er kannski eins gott því ef ég
væri lengur færi ég örugglega að
gefa uppskrift að brauði með
bökuðum baunum!
Einfaldur
karrígrænmetis-
réttur fyrir 4
50 gr. smjörlíki
50 gr. heilhveiti
1 stór laukur
500-600 ml. soð eða vatn
2 stór epli
25 gr. rúsínur
mulinn pipar eftir smekk
1 teskeið púðursykur
2 teskeiðar karrí
börkur og safi af einni sítrónu
salt eftir smekk
jurtir og grænmeti ýmiskonar
chutney og hnetur eftir smekk
Bræðið smjörlíkið og steikið
smáttskorinn laukinn í eina eða
tvær mínútur, stráið heilveiti og
karrí útí og hellið soðinu (eða
vatninu) yfir. Hrærið vel.
Þar næst eru eplin sneidd niður
og sett útí ásamt öllu öðru sem
gefið er í uppskriftinni. Sjóðið
þetta í um það bil 15 mínútur.
Hvaða grænmeti sem er má
nota í þennan rétt, sveppir eru til
dæmis mjög góðir, svo og sellerí,
paprika, baunaspírur og fleira.
Berið þetta fram með brúnum
hrísgrjónum og chutney.
Til að gera réttinn fyllri og mat-
armeiri er gott að bera fram eitt
soðið egg fyrir hvern matargest.
Ef þið viljið nota annað en
grænmeti, eða gera aðrar útgáfur
af réttinum, er gott að nota rækj-
ur, soðinn fisk, kjöt eða hvað sem
ykkur langar í.
Samúrajar afkomendur Aínúa?
Ný kenning bandarískra mannfræðinga um uppruna
frægrar hermannastéttar
Japans kemur flatt upp á þarlenda menn,
sem lengi hafa fyrirlitið Aínúa
T.v. höfuðkúpa af
samúraja, t.h. af
Aínúa. Báðirþessir
menn hafa verið til
þess að gera „evr-
ópskir" útlits, t.d.
meðháttnefog
framstandandi
höku.
Bandarískur mannfræðingur,
C. Loring Brace við Michiganhá-
skóla, hefur komist að þeirri
niðurstöðu eftir langvarandi
rannsóknir að samúrajarnir, hin
fræga hermannastétt Japans, séu
afkomendur Aínúa, nú hartnær
útdauðs þjóðflokks sem býr á
Hokkaídó, þeirri nyrstu af helstu
Japanseyjunum fjórum. Aínúar
eru nú aðeins um 18,000 talsins,
en endur fyrir löngu byggðu þeir
landið a.m.k. suður þangað, sem
Tókíó stendur nú.
Þessi nýja kenning um upp-
runa dáðustu kappa Jap-
anssögunnar hefur komið eins og
kaldur skvettur úr fötu yfir Jap-
ani og fræðimenn þeir þarlendir,
sem látið hafa í sér heyra um
kenningu Brace, þvertaka fyrir
að hann geti haft rétt fyrir sér. Má
ætla að margir þarlandsmenn
telji það frekju af grófustu teg-
und að leggja slíkt fram, því að í
Japan hafa Ainúar lengi verið
fyrirlitnastir allra manna. Japanir
hafa ffá fornu fari litið á þessa
sambýlinga sína sem villimenn,
sem sjálfsagt væri að útrýma,
enda tókst Japönum það að
mestu smámsaman með
grimmum hernaði.
Samúrajarnir frægu voru sem
sagt upphaflega atvinnuher-
menn, en unnu sig smátt og smátt
upp og blönduðust yfirstéttinni,
sem þeir áður höfðu þjónað.
Brace komst að umræddum nið-
urstöðum eftir ítarlegar saman-
burðarrannsóknir á beinum af
Japönum, Ainúum og fleiri Asíu-
mönnum. Hann athugaði t.d. af
gaumgæfni bein margra samúr-
aia, sem féllu í slag miklum kennd-
um við Kamakúra, háðum 1333.
Aínúar eru allólíkir meðaljap-
önum útlits, enda evrópídar að
kyni. f andlitsfalli eru þeir því lík-
ari Evrópu- en Austur-
Asíumönnum og með loðnasta
móti á skrokkinn. Brace og fleiri
bandarískair vísindamenn, er
með honum hafa unnið, telja á
grundvelli beinarannsóknanna
að þannig hafi samúrajar fyrri
tíða litið út og þau útlitseinkenni
séu enn áberandi á afkomendum
þeirra, sem margir eru í efstu
lögum japanska samfélagsins.
Segir Brace þetta fólk „evrópsk-
ara“ í útliti en japanskir múga-
menn almennt séu, með hærra
nef, meiri höku og loðnari.
Brace og samstarfsmenn hans
telja skýringuna á því, hvernig af-
komendur hinna fyrirlitnu Aínúa
komust inn í æðstu ættir Japans,
vera þá að til forna, þegar Aínúar
enn byggðu mikinn hluta lands-
ins, hafi japanskir höfðingjar
ráðið margt manna af því þjóð-
erni í hermennsku til sín, bæði til
að nota í innbyrðis erjum og til að
berjast við aðra Aínúa. Hafi at-
vinnuhermenn þessir síðan
smámsaman tileinkað sér jap-
anskt mál og siði og uppruni
þeirra gleymst.
Edwin O. Reischauer, starf-
andi við Harvardháskóla og einn
virtustu sérfræðinga um sögu og
menningu Japans, er efins um að
þetta sé alveg rétt hjá Brace. Eigi
að síður telur hann ekki ósenni-
legt, að samúrajarnir hafi að
nokkru leyti verið afkomendur
Aínúa. Samúrajarnir hafi eink-
um verið upprunnir á svæðum,
sem áður hafi verið byggð Aínú-
um, og þar muni mikil blöndun
þeirra og Japana hafa átt sér stað.
IHT/-dþ.
22 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 30. júnf 1989