Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.2003, Blaðsíða 3

DV Fréttir
LAUGARDAGUR 20. DESEMBER 2003 3
Við munum öll...
Spurning dagsins
Á að drepa Saddam?
Þegar jólin nálgast fer ég óhjá-
kvæmilega að hugsa um dauðann.
Meira en venjulega, meina ég, út af
öllum þessum pínulitlu ljósaperum,
sem virka dáldið eins og ljósið við
endann á göngunum ef maður
splæsir þeim öllum saman, og fólk-
inu sem hleypur fram og til baka og
ráðstafar öllu sínu lausafé eins og
það sé að búa sig undir lokaorrust-
una eða hinsta kveðjusvallið. Og
þessi tilfinning sem liggur í loftinu
um að maður verði að vera búinn að
öllu, eins og nú sé allrasíðasti séns til
að hnýta alla lausa enda og hafa allt
nákvæmlega eins og það á að vera.
Við göngum til verks af dómadags
alvöru, svipað og safnstjórinn í
„spennubók ársins" (Da Vinci lykl-
inum) sem notaði síðustu fimmtán
mínúturnar sínar til að berhátta sig,
skrifa eitthvað dularfullt á gólfið við
hliðina á sér og teikna á sig djöfla-
stjörnu með blóðinu úr síðuskotsár-
inu.
Það mætti eiginlega kalla þetta
litladauða og hann er hollur. Hann
minnir okkur á það sem við erum
alltaf að reyna að gleyma með því að
þrástagast á sömu hugsanavillunni:
Jú, jú, auðvitað eru allir menn dauð-
legir, en bara ekki Ég!
Stefnumót á Flateyri
Jólin eru eins konar brunaæfing,
nema við vitum að það er öruggt að
einn daginn MUN kvikna í húsinu,
en við gleymum bara stundum að
við höíúm ekki hugmynd um
HVENÆR það gerist. Þegar stóri-
dauði pikkar í öxlina á okkur er ekk-
ert víst að við höfum tíma til að
ganga frá lausu endunum. Við gæt-
um alveg eins dáið í miðju samtali
um skófatnað persónanna i
Sex&theCity.
Það minnir mig á flökkusöguna
um manninn sem hitti dauðann á
Lækjartorgi og hljóp í burtu þegar
dauðinn ætlaði að ávarpa hann og
var svo hræddur að hann tók næstu
rútu til Flateyrar. Svo sat hann á
Vagninum og sötraði bjór og var rétt
að ná úr sér hrollinum þegar dauð-
flhrifin frá
Trippa-Láka
Helga Jónsdóttii hríngdi: Indriði
H. Þorláksson ríkisskattstjóri talar
um græðgi og áráttu íslenskra fyrir-
tækja til undanskots frá skatti og
Lesendur
reiðir hátt til höggs. Maðurinn ætti
að stilla orðum sínum í hóf. í frægri
grein sinni talar Indriði um að hvað
skattsvik varði skipti hugarfarið
mestu. Framsetning orða hans vek-
ur líka spurningar um hugarfar hans
sjálfs og hlýtur að vera áhrif úr upp-
vextinum. Hvað var honum kennt
forðum daga af föður sfnum, þeim
fræga Trippa-Láka í Eyjarhólum í
Mýrdal.
MisskilningurVR
Skúli Guömundsson skrífar. VR
hefur undanfarið haldið úti auglýs-
ingaherferð þar sem fólk er minnt á
að taka út sinn eðlilega frí- og hvíld-
artíma í jólamánuðinum. Ella fer
fyrir okkur eins og fólkinu sem við
sjáum í sjónvarpsauglýsingunni,
sem steinsofnar yfir jólasteikinni.
Nú er ekki nema prýðisgott að VR
veki máls á því að verslunarfólk þarf
að finna óskaplega langan vinnudag
í desember, svo stundum er algjört
óhóf. En hitt þarf líka að hafa í huga
í Bónus Verslunarfólk þarfað vinna langa
daga I desember.
Guðrún Eva
Mínervudóttir
hugleiðir dauðleikann
og jólin.
Kjallari
inn sveiflaði upp hurðinni og sagði:
Af hverju hljópstu burtu þarna í
morgun? Ég sem ætlaði bara að
segja þér að við ættum stefnumót á
Flateyri í kvöld!
Af tvennu illu
En það eru ekki allir sem eru svo
heppnir að vera boðið upp á svona
fína viðvörun. Þess vegna held ég
að það væri ekkert vitlaust að und-
irbúa sig smávegis. Það er
kannski óþarfi að kaupa sér
kistu og sofa í henni á hverri
nóttu, en það er til dæmis
hægt að gera upp við sig
hvers kyns útför hæfir
manni best og jafnvel leita
óhefðbundinna leiða í þeim
efnum. Af tvennu illu vil ég
heldur láta brenna mig en
grafa; þá kem ég til með að
taka minna pláss og þeim mun
meira pláss ætti að vera fyrir af-
komendur mína ef einhverjir
verða. En það eru auðvitað til
mun umhverfisvænni aðferðir, eins
og hjá munkunum í Tíbet sem vilja
ekki menga jörðina með rotnandi
kjöti, eða loftið með lík-
brennslureyk, svo þeir rista líkin
upp og mylja beinin með grjóti og
koma þeim síðan fyrir hátt uppi á
eins konar stillönsum þar sem síl-
spikaðir gammar halda veislu.
(Kona sem ég þekki fékk raunar
hroll þegar ég sagði henni frá
þessu, af því að henni fannst það
ekki nógu praktískt. Það væri nær
að mylja líkin í vélum og nota þau
síðan í refafóður.)
Rækjur
Ég á mér draum um þjóðlega
og virðulega útför þar sem ég verð
sett í búr með víðum möskvum og
látin síga ofan í sjó til að rækjurnar
geti séð um að fínpússa beinin. Síð-
an verður kannski hægt að halda
minningarathöfn þar sem rækjurnar
eru borðaðar, hnefastórar og stút-
fullar af steinefnum og prótíni úr
mér. Þannig get ég lifað áfram í
hjörtum og beinum ætt-
ingja minna og
vina.
Faxafeni 5 • Sími 588 8477
wwv/.betrabak.is
að sama er hvaða starfsvettvang fólk
velur sér, alltaf koma tarnir og langir
dagar - en rólegar stundir inn á
milli. Fólk í útivinnu þarf til dæmis
að vinna langa daga á sumrin, í fisk-
vinnslu renna saman dagur og nótt
þegar verðmæti berast á land, rétt
eins og forystumenn verkalýðsins
þegar þeir eru að karpa um kjör
skjólstæðinga sinna. Eftir slíkar
hólmgöngur má ætla að þeir sjálfir
dotti yfir kvöldmatnum hjá sér.
Hugsunin á bak við herferð VR er
góð, en byggist á misskilningi. Hann
er sá að lotur og langir dagar hafa
alltaf komið inn á milli hjá stritandi
íslenskri alþýðu. Og svo verður enn
um sinn, þótt viðurkennt skuli að
stundum fer vinnubrjálæðið ffam úr
öllu hófi.
Góðu gjafirnar
Guðrún Haialdsdóttii skrífar.
Stjórnendur stórfyrirtækja eru
ósparir á að láta alþjóð vita af örlæti
sínu og ágæti. Þeir gefa klink í kassa
fátæka fólksins nú fyrir jólin og
senda fréttir af því til fjölmiðla. En er
samviska þeirra svo slæm að þeir
þurfi að auglýsa gjafmildi sína? Er
hún friðþæging þeirra sjálfra, eða
hluti af upplýsingaskyldu fyrirtækj-
anna gagnvart samfélaginu? Spyr sú
sem ekki veit, en þetta er svolítið
sérstakt allt saman. Sjálf gef ég til
Rauða krossins fyrir þessi jól, en sé
ekki ástæða til að flíka
krónutöl-
unni þó
stór-
fyrir-
tæk-
in
geri
slfkt.
„Saddam
Hussein hefur
fyrirgert lífi
sínu, sumir
menn hafa
gert slíkt, eins
og til dæmis
Heinrich
Himmler. Og
fyrir þau illvirki
og misþyrm-
ingar sem Hussein er sakaður um tel ég
að dæma eigi hann til dauðarefsingar."
Haraldur Blöndal
hæstaréttarlögmaður
Saddam náðist, en hvað skal gera við kauða?
Alltafí
vandræðum
„Ég er rosalega feginn að þeir náðu
honum. Og það er ágætt efþeir drepa
hann, þvíþá er öruggt að hann er
ekki á lífi. Og þá fæ ég frið, því sjálfur
hefég fundið fyrir þvíað karlinn tóri,
enda er það svo að I flughöfnum er-
lendis lendi ég alltafí spekúlasjónum
og vandræðum hjá tollinum."
Gissur Sigurðsson,
fréttamaður á Bylgjunni
„Nei, það eig-
um við ekki að
gera. Ég er
andvigur
dauðadómum
en í öðru lagi
treysti ég mér
varlega til að
setjast í dómarasæti yfir Hussein,
eins og öðrum. Kofi Annan er eini
stjórnmálamaðurinn sem hefur talað
stórmannlega; lýstyfir vilja til að al-
þjóðasamfélagið fjalli um mál
Husseins.Aðrir stjórnmálamenn sem ég
hefheyrt til hljóma eins og barbarar."
Óskar Guðmundsson
blaðamaður
Þú átt hann skilib
„Hann á að fá
réttláta máls-
meðferð og
dóm. Yfirhöfuð
er ég ekki fylgj-
andi dauða-
refsingum."
Guðjón Petersen, framkvæmda-
stjóri Félags skipstjórnarmanna
„Forsetann
fyrrverandi á
að dæma eftir
þeim lögum
sem hann hef-
ur sett í eigin
landi. Fyrir
glæpi eins og
fjöldamorð,
eins og haldið er fram að hann hafi
staðið að. Én í mörgum löndum öðrum
eru stórglæpamenn sem hafa fengið
frið."
Þorsteinn Ágústsson,
bóndi á Syðrivelli í Flóa
Viper
Hægindastóll með
stillanlegum hnakkapúða.
Verð áður tauáklæði
-J4e^ÖÖ> Nú 87.900,-
VerÓ áður leðuráklæði
U3r9Q07 Nú 109.900,-
Ekki missa af þessu/
Birkline
stillanlegur
hnakkapúði

Verð ááur tauáklæÖi^O^90O7*Nú 58.900,-
Verá áður leáuráklæðL84r90O^ Nú 72.900,-
DV tekur við lesendabréfum og
ábendingum á tölvupóstfanginu
lesendur@dv.is. DV áskilur sér rétt til að
stytta allt það efni sem berst til blaðsins
og birta það í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds.