Alþýðublaðið - 22.06.1976, Blaðsíða 9

VETTVANGUR 9
alþýóu-
blaöió
Þriðjudagur 22. júní 1976
EIMILI
1
starfað hérna, hafa verið mér
geysilega lærdómsrik, hélt
Andrea áfram. Það sem er
eftirtektarverðast er, hvað
þessi börn eru alltaf glöð. Hér
sést aldrei ólundarsvipur á
neinum, og það er alveg sama
hversu litið er gert fyrir þau.
bað vekur allt jafn mikla gleði
og ánægju.
Þá er alveg ótrúlegt hvað þau
eru dugleg að spjara sig á eigin
spýtur, og hjálpa hvert öðru. Ef
einhvern vantar hækjur eða
eitthvaðannað, eru allar hendur
á lofti, til að hjálpa þeim sem
þarf þess með.”
Það er ýmislegt fleira sem
vekur furðu og jafnvel aðdáun
þeirra sem annast þessa litlu
anga. Til dæmis þurfa fötluð
börn að vera meira og minna
fjarverandi frá heimili og for-
eldrum sinum. Þau eru i sjúkra-
þjálfun e.t.v. á spitölum og svo
koma þau hér til 3 mánaða
dvalar eins og fyrr sagði. En
það er aldrei hægt að merkja á
þeim að þau taki þessa fjarveru
nærri sér, og verði miður sin.
Þvert á móti virðast þau alveg
sætta sig við þetta.
imt
Trúa því/ að
þau verði heilbrigð.
„Vitaskuld er það þungt á
metunum, aðbörnin trúa þvi og
treysta að þau séu hérna hjá
okkur til að fá hjálp og með
timanum verði þau frjáls og
heilbrigð, eins og önnur börn.
Það er ósjaldan sem við heyrum
ERU ALLTAF GLÖÐ
Aos-
tar-
°9
íar-
tluð
íðan
um
rert,
t og
snn.
Irea
hún
ár.
að
5Ótt-
yrir
lana
arf-
líf-
nar-
aug-
i ein-
eftir
ra i
rsins
llega
undi.
íissa
i að
ægis-
þau tala um slika hluti, og eru ,
það einkum eldri börnin sem
eru altekin framtiðarvonum.”
,,En hvernig finnst þér börnin
taka þvi, þegar þau komast að
þvi að vonir þeirra um bata
verða ef til vill að engu?”
,,Ég hef nú ekki haft tök á að
fylgjast náið með þvi. Eins og
þú sérð, eru þetta frekar ung
börn sem eru hérna en það er
ekki fyrr en á unglingsárunum
og siðar sem grunur um slikt fer
að gera vart við sig.
Þau þurfa rétta
meðhöndlun frá
fæðingu
„Það sem vantar tilfinnanleg-
ast hér, er þessi margumtalaða
greiningarstöð, sem við erum
búin að biða eftir i langan tima,
en ekkert bólar á enn. Með til-
komu hennar væri hægt að taka
börnin fljótlega eftir fæðingu,
greina sjúkdóm þeirra og veita
þeim rétta meðferð frá upphafi
Þá fengju foreldrarnir leiöbein-
ingar um rétta meðhöndlun, svo
sem að láta börnin ekki liggja
alltaf á sömu hlið eins og oft vill
verða, eða láta þau stirðna i
hjólastólum. Það fer stór hluti
af dýrmætum lima þeirra hér i
að liðka þau og styrkja, enda
eru sum þeirra talsvert kreppt
þegar þau koma i fyrsta skipti.
„En aðalatriðið er að byrja
eins snemma með þau i æfing-
Sigurður Örn Svavarsson:
Langskemmtilegast
að fara á hestbak.
um og unnt er. Þá þarf þetta
ekki að verða svona slæmt.”
Vantar tilfinnanlega
skóla fyrir fötluð börn.
Aðspurð sagði Andrea, að þá
vantaði einnig tilfinnanlega
skóla fyrir fötluð börn. Sá
áfangi öskjuhllðarsk. sem bú-
inn væri, nefði verið tekinn til
þessara nota og rúmaði hann
120 nemendur.
„Þó að það beri að þakka
þessa ráðstöfun, eru margir
óyfirstiganlegir erfiöleikar á
þvi að nota þetta húsnæði til
kennslu fyrir hreyfilömuð börn,
sagði Andra enn fremur. Bygg-
ingin er alls ekki hönnuð með
tilliti til sliks og það veröur t.d.
að bera hjólastóla upp stiga
o.s.frv. Það sem þarf, er skóli
sem er sérstaklega byggður
með tilliti til slikra nota.
..Við erum alls ekki að fara
lramá að fötluð börn fái nein
sérréttindi, sagði Andrea að
lokum. Það eina sem við biðjum
um, er að þau fái að njóta sömu
réttinda i þjóðfélaginu og jafn-
aldrar þeirra sem heilbrigðir
eru.”
Ungi maðurinn á myndinni
hér að ofan heitir Sigurður örn
Svavarsson og er niu ára
gamall. llann sat og var að
verma sig i sólinni, þegar okkur
bar að garði og kvaðst hann al-
búinn 'ið rabba við okkur svo-
litla stund: ,.Jú. það er voða-
lega gaman að vera hérna og
leika sér allan daginn. Það sem
tnér þykir skemmtilegasl er að
fara i sund og leika i sandinum.
Svo fæég lika að fara á hestbak.
og það er langskemmtilegast al
öllu."
Þegar krakkarnir sáu að það
var eitthvaö merkilegt á seyði
hjá Sigurði, þyrptust þau að
okkur og auðvitað vi'du allir
láta taka af sér myndir. Sér-
staklega var ein litil dama
Hulda að nafni, sem hafði sig i
frammi og vildi vita öll deili á
þessum aðskotadýrum. En
Sigurður var fljótur að sjá við
henni: „Heyrðu kona. Þú skalt
ekkert vera að merkja við hana
Huldu i bókina þina. Hún er sko
alveg ómöguleg. enda er hún
bara stelpa.
En ég veit þess dæmi, að ungu
fólki hefur reynzt þetta nær ó-
bærilegt og hefur ekkigetað sætt
sig við orðið hlutskipti. Þetta
kemur fram á ýmsan hátt, al-
veg eins og hjá öðrum ungling-
um, sem eru einhverra hluta
vegna ekki ánægðir með lifið og
tilveruna. En hér erum við
komin að öðrum hlut, sem er
unglingavandamálið, eins geig-
vænlegt og hað er i dag.
En það þarf vissulega ekkiað
leita lengra en hing&ð, til að sjá
og skilja hve mjög börnin þrá að
verða heilbrigð, og hvað þau
leggja sig fram bæði i leik og
starfi, ef svo má að orði komast
til að ná sem beztum árangri.”
1 þessu bar Andreu að, þar
sem við sátum og vorum að
rabba saman. Og það var
greinilegt að krökkunum þótti
ekki verra að fá hana i hópinn,
þvi þau þyrptust að henni, til að
ræða þau mál sem þeim lá mest
á hjarta þessa stundina. Þau
vildu fá að vita hvenær þau
fengju að fara i sund, hvenær
yrði næst farið á hestbak.
o.s.frv. o.s.frv.
Þá var ekki látið undir höfuð
leggjast að ræða fvrirhuguð
ferðalög i sumar og þáö var
auðséð að tilhlökkunin skein úr
hverju andliti.
Og fyrr en varði vorum við,
sem áður hotðum vakiö svo
mikla athygli. gleymd og sáum
okkur vænst að hypja okkur
heim á leið. eftir að hafa kvatt
þennan glaða hóp.
—JSS—
■nawn.. .....