Vísir - 11.03.1972, Blaðsíða 16

gerður upp
Glœpsamlegt að Ijúga til um innborgað
hlutafé, segir sýslumaðurinn á Selfossi
Norðurbakki h.f., eitt af
hlutafélögum Karls Jó-
hannssonar og Edwards
Löwdahl hefur nú verið
tekið til gjaldþrotaskipta
hjá sýslumannsembættinu
á Selfossi, en þar er fyrir-
tækið skráð. Tilkynningin
um gjaldþrotið og inn-
köllun á kröfum í þrotabúið
verður auglýst á næstu
dögum, að þvi er Páll Hall-
grímsson sýslumaður sagði
Vísi i gær.
Aö því er Visir veit bezt nema
löghaldskröfur, fjárnámsbeiönir
og veðsetningar i eignum Noröur-
bakka að minnsta kosti 5 milljón-
um króna. Hæpiö mun, að eignir
félagsins nemi nema 1—2
milljónum króna. — Þegar fyrir-
tækið var skráð var tilkynnt til
sýslumannsembættisins að hluta-
féð væri 1,5 milljónir og hefði það
allt þegar verið innborgað.
Astæða þykir til að ætla, að svo
hafi ekki verið gert, en margir
viðskiptavinir Norðurbakka, sem
hafði byggingu sumarbústaða á
verkefnaskrá sinni, treystu þess-
um upplýsingum, sem birtust i
Lögbirtingablaðinu eins og skylt
er, þegar fyrirtæki eru skráð.
Visir spurði sýslumann, hver
bæri ábyrgð á þvi, að slikar upp-
lýsingar væru réttar. Hann
svaraðiþvi til, að ekki væri á færi
embættanna aö kanna sannsögli
þeirra tilkynninga, sem bærust.
Hins vegar væri það glæpsamlegt
athæfi að tilkynna slik ósannindi,
og fyrir slikt yrðu menn að svara
til saka. — Sem sagt, mönnum
ber ekki að treysta þvi, sem
birtist i Lögbirtingablaðinu, um-
fram það, sem menn treysta þeim
aðilum, sem upplýsingarnar
berast frá.
Gjaldþrot Norðurbakka bland-
ast mjög inn i gjaldþrot Karls Jó-
hannssonar og hlutafélags með
sama nafni, sem hann stjórnaði,
eins og Visir hefur áður skýrt frá.
Samkvæmt þeim lauslegu
áætlunum, sem Visi hefur verið
unnt að gera, nema kröfur á
þessa aðila a.m.k. 8 milljónum
króna, og munu litlar eignir
komar þar á móti.
Norðurbakki h.f. keyþti i fyrra-
vor um 4 hektara landspildu i
Grimsnesi, sem félagið hlutaði
niður i 20 sumarbústaðalóðir. Þvi
tókst að gera tvo sumarbústaði
langt til fokhelda og hefur selt þá
fyrir 1.5 milljónir króna miðað við
að þeir væru fullfrágengnir. Auk
þess voru gerðir nokkrir sökklar
að öðrum sumarbústöðum.
Starfsfólkið, sem vann viö þessar
framkvæmdir, fékk laun sin að
óverulegu leyti greidd, en um 1.2
milljónir króna i vinnulaun voru
greidd með innistæðulausum
tékkum, sem fyrirtækið Karl
Jóhannsson h.f. gaf út. Þessir
tékkar komu inn til Seðlabankans
i ágúst s.l., en alla tið siðan hefur
þetta gjaldþrotamál verið að
gerjast. Flestum, sem eiga þarna
um sárt að binda, finnst sem lög-
reglu- og dómsvaldið hafi farið
sér hægt i málinu. —VJ
Nóg þróarrými
fyrir loðnuna
segja Austfirðingar — en þó bregður svo við, að
ioðnan veiðist ekki — nýja gangan virðist „týnd"
BREZKI FLOTINN RÆDST TIL UPPGÖNGU
Þeir voru vfgalegir ásýndum
brezku sjómennirnir, þegar þeir
fóru um borð I Stapafelliö undan
strönd N-trlands um siðustu
helgi, en frá þessu var sagt i
VIsi i gær.
Einn skipverja, Einar
Jóhannesson, fyrsti vélstjóri,
var fljótur að gripa til mynda-
vélarinnar og festa þennan
óvenjulega atburö á filmu. A
myndinni sjást sjómenn hennar
hátignar fara um borð i islenzka
skipið til að leita aö sprengjum
eða vitisvélum, sem þeir töldu
jafnvel að gætu leynzt um borð.
Reyndar var skipið þarna
vegna hreinsunar á tönkum
eftir lýsisafskipun skammt frá
Liverpool, en skipstjóri var
fljótur að fullvissa sjómennina
um friðsamlegan tilgang sinn og
skipverja sinna, sem gerðu ekki
annað en vitaminbæta sjóinn á
þessum slóðum.
vism
Laugardagur 11. marz 1972.
Norðurbakki
„Bretar hafa fyrirfram
tapað landhelgismólinu
##
— segir í Politiken
„Bretar hafa fyrirfram tapað
landhclgismáliuu”. Þetta er
niðurstaöa greinar i danska biað-
inu Poiitiken, en höfundurinn er
Ilalldór Sigurðsson, sem er einn
helzti sérfræöingur blaðsins um
utanrikismál.
Halldór minnir á klassiska skil-
greiningu Breta á eyju, að þaö sé
landsvæði, sem sé algerlega um-
kringt af brezkum herskipum. Nú
verði Bretar a6 þola þá kvalafullu
staðreynd, að hin stærsta af
eyjum Norður-Atlantshafs beygi
sig ekki fyrir brezka flotanum eöa
öðrum aðferðum.
Hann rekur landhelgismálið og
segir, að útfærslan muni koma
harðast niður á brézkum og
vestur-þýzkum fiskimönnum,
sem hafi veitt við Island siöan á
14. og 15. öld. Aætlaö sé, að tveir
þriöju af úthafsveiöum Breta hafi
verið á hafinu við ísland.
Bretar og V-Þjóöverjar ætli að
visa málinu til alþjóðadóm-
stólsins i Haag, en það sé þeim
tapað af þremur ástæðum. I
fyrsta lagi hefur dómur dóm-
stólsins aðeins gildi, ef báðir
aðilar samþykkja, að málinu
verið skotið til hans, en það gera
Islendingar ekki. Engin leið sé
heldur til að fá tslendinga til að
breyta stefnu í þessu þjóöernis
Islendinfiar hafi fyrir utan ódýrt
vatnsafl aðeins einn þjóöarauö,
sem séu fiskimiöin.
Loks er það sjónarmið Is-
lendinga, að fái aörar þjóðir til
langframa rétt til veiða á hafinu
umhverfis Island, muni það leiða
til hruns allra úthafsveiða i
Norður-Atlantshafi. —HH.
Vont veður mun nú vera við
Hrollaugseyjar, eða þar I kring,
þar sem loönubátar hafa undan-
farna daga fengið afla.
Nokkrir bátar eru þó undan
Ingólfshöfða, en hafa litið eða
ekkert fengizt.við að kasta á loön-
una, þar sem hún er dreifö og
torfur næsta óverulegar.
Sennilega er loðnan komin
miklu sunnar með landinu, en til
litils er fyrir báta að sækja á eftir
henni suður að Reykjanesi eða
Vestmannaeyjum, þar sem svo
óralöng sigling er með hana aftur
til baka til hafna á Austurlandi.
„Við munum taka við loðnu enn
um sinn”, sagði Kristinn Sig-
urðsson, verksmiðjustjóri Sildar-
bræðslunnar á Neskaupstaö er
Visir ræddi við hann i gær.
„Við getum núna tekið við
a.m.k. 5000 tonnum þar sem allar
þrær hér eru tómar. Veður er
reyndar vont hér út af og suður
með landinu og likast til litil eða
engin loðna. Og ég er smeykur
um að þeim finnist nokkuð löng
sigling með aflann hingað austur
fyrir”.
A Austurlandi eru 10 fiskmjöls-
verksmiðjur sem allar geta nú
tekiö við loðnu. Þessar verk-
smiðjur hafa mikið til lent út-
undan i þessu loðnuævintýri
vetrarins, þar sem loðnan hefur
yfirleitt ekki veiðzt fyrr en hér við
Suður- og Suðvesturlandið. Til
dæmis hefur verksmiðjan á Nes-
kaupstað ekki tekið við nema um
8000 tonnum af loðnu i vetur.
Aðrar verksmiðjur á Austur-
landi, svo sem á Eskifiröi og
Seyðisfiröi geta tekiö viö svipuðu
magni og verksmiöjan á Nes-
kaupstað — verksmiðjurnar á
Djúpuvik og Fáskrúðsfirði munu
að visu nokkru minni en taka
samt viö nokkrum þúsundum
tonna.
Nægt þróarrými er nú á Höfn i
Hornafirði, þar er hægt að taka
við einum 3000 tonnum, og liggur
beint viö að bátarnir sem nú
damla út af Ingólfshöfða og á
svæðinu þar i kring landi afla
sinum i Höfn — en þá bregður svo
við að loðnan gefur ekki færi á sér
— ef hún er þá ekki horfin suður
með landinu.
Loðnuveiðin fer mjög mikið
eftir veðri, og viröist útlit fyrir að
mönnum gefist aðeins tóm til
ihugunar nú um helgina. Kannski
loðnubátar taki að steðja með
fullfermi til Austfjarða um eöa
eftir helgina. „Við tökum við
loðnu hér svo lengi sem við höfum
pláss, það fullyrði ég a.m.k. að
sinni”, sagöi Kristinn Sigurðsson
á Neskaupstað.
Öhætt er að reikna með þvi að
sjómenn séu farnir að þreytast á
loðnuleiknum. Hásetahlutur á
aflahæstu bátunum er enda mrö-
inn bærilegur. Heyrzt hefur að á
sumum bátum séu menn komnir
með 400—450 þús. kr. i hlut eftir
loðnuvertiöina — en vissulega er
eins gott að fullyrða ekkert um
meðalhlutinn út frá þessum
tölum. —GG
VARAÐIR VIÐ,
,,Það er augljóst
mál, að ekki er hægt að
hafa þá reglu að allir
bátar geti komið til
hafnar i þvi skyni að fá
löndun og þar með
öðlazt rétt til lönd
unar....”, segir i
ályktun sem félag fisk-
mjölsframleiðenda i
Reykjavik gerði á fundi
i gærdag.
Segir ennfremur i ályktun-
inni, sem samin er i tilefni af
urgi, sem verið hefur i skip-
stjórum loðnubáta út af loðnu-
löndun i Reykjavik, að þann 6.
marz s.l. hafi mörg skip gert
fyrirspurn um löndun gegnum
Grandaradiói, Grandaradio
svaraði að samkvæmt upp-
lýsingum frá verksmiðjunum
væru þrær fullar og þvi ekki
hægt að taka á móti. Engu að
siður komu skipin til hafnar.
Þau vandræði, sem sköpuöust
KOMA SAMT
við þetta, voru leyst þannig að
kvöldi 7. marz, að stjórn verk-
smiðjanna ákvað að taka af
bátunum i þróarrými, sem var
þá að losna, en sem vitað var, að
ekki nægði fyrir farma allra
skipanna........tveimur af
skipunum, sem biðu i höfninni,
m/s Súlunni og m/s Helgu
Guðmundsdóttur, var hinsvegar
gefinn kostur á forgangs-
löndun...til að losna við 100
tonn hvort skip, svo að þau væru
ferðafær til fjarlægra
hafna, og skyldi löndun hefjast
klukkan 24 7. marz. Þessu
höfnuðu skipstjórarnir i fyrstu,
en óskuðu löndunar á umræddu
magni um sólarhring siðar.
Þegar landað hafði verið um
100 tonnum úr hvoru skipi
kröfðust skipstjórarnir lön-
dunar á öllum farmi skipanna
og neituðu að fara frá löndunar-
tækjum, nema það yrði gert.
Aukatöf skipanna við það að
þiggja ekki strax
forgangslöndunina, sem þeim
var boðin, nam um það bil
sólarhring á hvort skip......-
vandræði þessara skipa voru þd
ieyst eftir þvi sem unnt var,
strax og þróarrými myndaðist”
—GG.