Vísir - 20.09.1975, Blaðsíða 2
2
VÍSIftSPYIl'-
Hvaða afstöðu hefur þú til alls-
herjarverkfalls kvenna 24. októ-
ber næstkomandi?
Haraldur Eliasson: — Mér finnst
það ágætt. Ég er hlynntur konum.
Annars er vandi að svara þessu,
konur þurfa mikið að vinna heima
og ekki útséð að allar geti látið af
þeim störfum heilan dag.
Jón G. Stcfáiisson, læknir: — Ég
held það sé útilokað að þetta
verkfall komi til framkvæmda.
Ég held að verkfallið hefði slæm
áhrif á karlþjóðina. Karlmenn
vita vel hvað konur eru nauðsyn-
legar og ég tel að ekki þurfi að
árétta það. Konur verða bara að
gera sér grein fyrir hvað þær eru
nauðsynlegar fyrir okkur og vera
betri við okkur.
Hjálmar W. Hannesson, kennan:
— Ég tel að verkfallið muni opna
augu fólks fyrir þvi hvað konur
vinna ómetanleg störf. Ég tel að
fólk geri sér ekki grein fyrir þvi
hvað störf kvenna eru nauðsyn-
leg i þjóðfélaginu, t.d. i banka-
kerfinu, við heilsugæzlu, kennslu
o.s.frv. Það er staðreynd að
konur fá lægri laun og þær hafa
ekki sömu tækifæri til að vinna
sig upp. Reyndar koma þessi mál
mjög vel fram i bók þjóðfélags-
fræðideildar Háskólans, Jafnrétti
kynjanna.
Marteinn Jónsson, verkamaður:
—- Ég er á móti þvi. Það þarf ekki
aðvekja athygli á misrétti kynj-
anna þvi það er ekki neitt.
Björn Þórarinsson, tónlistarmað-
ur : — Mér finnst sniðugt að vekja
athygli á jafnréttismálum á
þennan hátt. Á verkfallsdaginn
ætla ég að sjálfsögðu að elda ofan
I mig sjálfur en til að hafa sem
minnst fyrir lifinu, ætla ég að
hafa skyr og harðfisk i matinn.
Hjörtur Tryggvason, bæjargjald-
keri á Húsavik: — Mér 1 izt vel
á það. Ég er hlynntur þvi áð i Ijos
komi hvað störf kvenna eru
mikilvæg. Já, á verkfallsdaginn
ætla ég að elda sjálfur fyrir mig.
Visir. Laugardagur 20. september 1975.
um helgina
Skrífíð
Notið helgina vel — skrifið um
hugðarefni ykkar og sendið
„Lesendur hafa orðið”. Skrifið
um hvaðeina sem ykkur dettur I
hug hvort sem það kætir eða
grætir. Þessi siða Vísis er sér-
staklega hugsuð sem vettvang-
ur lesandans. Hann getur komið
þvi á framfæri sem hann hefur
áhuga á. „Lesendur hafa orðið”
stendur öllum til boða. Skrifið
og sendið til Visis, Siðumúla 14
Reykjavik, merkt „Lesendur
liafa orðið”. Nú ef þið viljið
heldur hringja og koma áhuga-
efninu þannig á framfæri. Sim-
inn er 86611, og umsjónarmaður
siðunnar svarar á milli kl. 1 og 3
á daginn.
„Hundavinafélagið rangnefni
—Sjálfsínsvinafélagið réttara"
BÞK — skrifar.
Ritað um borð i skipi út af
suðurströndinni á 24-04 vakt-
inni.
Það virðast flestir sem um
hundamálið svokallaða fjalla
hvort sem þeir eru á móti
hundahaldi eða ekki, horfa
framhjá einu atriði málsins sem
vert er að athuga. í öllum ná-
grannalöndum okkar eru hin
ýmsu dag-og vikublöð með aug-
lýsingar um margbreytilega
hundafæðu: frysta, þurrkaða
eða niðursoðna. Auk þess alls-
konar dót svo sem gerfibein,
körfur, skrautklæði, hálsbönd
og fleira.
Ekki hætta á að
gerfibein og skraut-
klæði
seldust ekki.
Illa þekki ég eðli okkar Is-
lendinga ef ekki ráðast ein-
hverjir framtakssamir kaupa-
héðnar i innflutning á slikri
vöru. Ef hundahald verður leyft
þá ris efalaust upp stórkaup-
mannastétt sem lifir og þénar
vel á vöru sem fer i hundana.
Ekki er hætta að að slika vara
seldist ekki þvi það höfum við
verið dugleg við að yfirganga
hvort annað i einu og öllu. Um
slikt eru fá dæmi nema meðal
nýrikra smekkleysingja. I
þennan innflutning þarf gjald-
eyri sem við höfum svo sárlega
litið af. Það þarf enginn að segja
mér að þetta væri svolftið brot
af gjaldeyriseyðslunni. Þessi
litlu brot eru nefnilega svo mörg
að á þau er ekki bætandi heldur
þvert á móti. Nú er ég ekki að
skrifa þetta af þvi að ég hafi á
móti hundum heldur þvert á
möti. Ég er alinn upp við hunda
og umgekkst þá við smala-
mennsku, gegningar og alhliða
störf i sveit. Þar eiga þeir heima
og eru frjálsir, elta, bita, fara á
lóðari, fljúgast á á mannamót-
um og liður vel.
Seztu greyið,
stattu uppréttur,
heilsaðu manninum.
Ekki er si og æ verið að kenna
þeim mannasiði eins og seztu,
stattu uppréttur og heilsaðu
manninum, farðu að sofa, og
fleira og fleira. Það er hundi
óeðlilegt, ég fullyrði það. Af
þessum ástæðum og fleiri er ég
á móti hundahaldi i þéttbýli.
Það er alltaf verið að hasta á
þessi grey, þeir mega ekki gera
þetta, vera þarna o.s.frv. Ég er
einnig á móti hundahaldi i þétt-
býli vegna þess hve við Islend-
ingar erum kærulausir yfir höf-
uð. Það gleymistað passa upp á
seppa, hann hleypur i burtu i
ævintýraleit eins og eðlið segir
til um og geta af þvi leitt ýmis
vandræði, svo sem sóðaskapur
og fylginautar hans. Eitt dæmið
er börnin. Ég á 11 ára gamlan
strák sem er ekki sama ennþá
verði hundur á vegi hans og hef-
ur hann þó verið þar sem hund-
ar eru og veit ég ekki til þess að.
hundur hafi gert honum nokk-
um tima mein. Ég veit að
drengurinn er ekkert einsdæmi
að þessu l.eyti. Fylgjendur
hundahalds i þéttbýli segja að
börn verði að fá að umgangast
skepnur (hunda). Það held ég
að hver verði að segja fyrir sig,
eða ætti hver eða önnur hver
bamafjölskylda að hafa hund?
Það yrði nú meiri seppahjörðin.
Það er til félagsskapur sem
heitir Hundavinafélagið. Sá
félagsskapur berst fyrir afnámi
á banni hundahalds i. höfuð-
borginni og nágrenni. Félags-
skapurinn samanstendur efa-
laust af hinu mætasta fólki en
fróðlegt væri gaman ef einhver
af okkar ágætu fræðingum,
rannsakaði og gæti gefið
okkui niðurstöðu um hvort rétti-
nefni sé á félaginu.
Hund til aðstoðar við
uppeldi:
Nei, þá sem tala sama
mál.
I deilum sem hafa farið fram i
blöðum um málið, hafa and-
stæðingar hundahalds, hamrað
á sóðaskaþ, smithættu og
hundaplágu. En hundahaldsfólk
á ágæti þess fyrir mannskepn-
una að hafa hunda til að um-
gangast, og vitnar þá gjarnan i
einhverja lærða prófessora eða
fræga menn útlenda, sem mæla
með þvi að hafa hund til aðstoð-
ar við uppeldi barna. Mér finnst
nú persónul. ef foreldrar ráða
ekki við uppeldi barna sinna að
réttara væri að ráðgast við ein-
hvem af okkar eigin kynkvisl
sem talar sama mál og við.
Þessar hugleiðingar beina huga
minum að hinu merkilega nafni
Hundavinafélagið. Félagið hef-
ur barizt vasklega fyrir tilveru
seppa hér i þéttbýli, svo hann
megi hafa þroskandi og góð
áhrif á borgarana.
Málið fyrir æðstu
dómstóla — hundseðlið
samþykkir ekki bram-
boltið.
Málið hefur verið dregið fyrir
æðstu dómstóla landsins og
sfðan er málið borið fyrir Mann-
réttindadómstól Evrópu. Eitt
grunar mig. Hundseðlið hefði
ekki samþykkt þetta brambolt.
Þvi tel ég að félagsmenn
Hundavinafélagsins ættu að
fella niður að mér finnst rang-
nefni félagsins og kalla það
Sjálfsinsvinafélagið, þvi ég álit
það ekki bera vott um vinskap
við hund að halda honum i um-
hverfi sem er óeðlilegt náttúru
hans. Þeir sem eru sannir
hundavinir og eitthvað þekkja
til hunda sjá og vita að hundum
leiðist og þeim liður illa nema
þessum tiltölulega fáu stund-
umþegar nýjabrumið er farið
af, þegar þeim er sinnt eða þeg-
ar koma gestir þá er verið að
sýna hvað hann kann i manna-
siðum svo manni ofbýður fárán-
leikinn. Hundavinir eiga að
standa saman um að losa hund-
inn við þá plágu að vera leikfang
eða einhver trúður fyrir mis-
jafnan Ibúa þéttbýlisins.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Tolvon gölluð
— ekki ný í
staðinn.
Bara gert við
Hneykslaður faðir skrifar:
„Sonur minn keypti sér litla
vasatölvu á föstudegi. Hún var
auðvitað athuguð og reynd yfir
helgi og fljótlega kom i ljós að
hún stimplaði ekki réttar tölur
inn. Kom sVo þar að auki með
rangar útkomur. Til dæmis var
5+6 öðru hvoru 9 en stundum
kom þó hin rétta útkoma 11.
Ég fór með tölvuna (það er
eins árs ábyrgð á henni) til
verzlunarinnar á mánudeginum
og vildi fá aðra tölvu.
Nei, var svarið. Við litum
bara á þessa tölvu sem keypt
var. Þaðkemur oft fyrir að hellt
sé inn i þær kók og svo er komið
og beðið um nýjar tölvur.
Verksmiðjan sem framleiðir
þær myndu bara hlæja að okkur
aðvera að senda þeim tölvur til
baka.
Þvi miður sætti ég mig við
þetta þótt auðvitað yrði ég bál-
vondur. Næsta dag kom ég svo
og fékk sömu tölvuna —
viðgerða.
Mér er spurn. Er þetta rétti
mátinn hjá seljendum að af-
greiða mál á þennan hátt?
Keypt var ný vara sem átti að
vera i lagi. Hún reyndist gölluð.
Þá á kaupandinn að sitja uppi
með hana, en ekki seljandinn?
Eru svona verzlunarmátar for-
svaranlegir? Hver litur eftir þvi
að slikt viðgangist ekki. Ef
fullorðnir menn fá svona af-
greiðslu i verzlunum hvernig af-
greiðslu fá þá krakkarnir?”