Lesbók Morgunblaðsins - 23.07.1978, Blaðsíða 10
■
sprengju
Til vinstri:
Það vakti athygli á sínum tíma, Oegar KK-sextettinn kynnti nýja
dægurlagasöngvara á hljómleikum í Austurbæjarbíói. Ótrúlea margir urðu
til aö spreyta sig; sumir aðeins einu sinni, en aðrir héldu áfram og urðu
kunnir, par á meðal Adda Örnólfs og Ólafur Briem, sem sjást hér á mynd
frá hljómleikunum.
„Hlakkaröu til pessara stunda við ár
og vötn?“
„Já, og er víst ekki einn um þaö. En
maður byrjar kannski of snemma á vorin,
því veturinn er búinn aö vera svo langur.
Og maöur endar kannski líka of seint á
haustin. En þaö styttir veturinn aö hugsa
um veiðina; líka aö lesa bækur og tímarit
um fluguveiði og svo hittast menn og
ræða málin. Líkamsáreynslan er líka
einskonar bónus, sem skiptir máli og
kemur manni til góða. Allt sumariö eru
veiöimenn aö byggja upp þrekiö og
maður er oröinn óþreytandi undir vetur-
inn. En þrekiö er fljótt að gefa sig, þegar
æfingunni sleppir. Ég met líka mikils aö
fá tækifæri til aö fylgjast með náttúrinni;
að sjá til dæmis fuglalífið við Mývatn nú
í vor. Ég hef aldrei séö annað eins. Og
aldrei fyrr hef ég fundið stelkshreiður meö
eggjum.
En dagarnir eru fljótir aö líöa viö árnar.
Alltof fljótir. Þaö er ævinlega eftir aö prófa
svo margar flugur, sem búið er aö hnýta
yfir veturinn."
„Þú tekur Þetta fram yfír utanlands-
ferðir?“
„Já, svo sannarlega. Aðeins höfum viö
einu sinni farið í sólarlandaferö. Erla er
ekki mikið fyrir þesskonar feröir heldur.
En viö veröum oft aö fara utan vegna
innkaupa. Erla gerir þaö oftast og ég fer
kennski meö henni svo sem tvisvar á ári.
Ég lít á það eins og hverja aöra vinnu.“
„Mér skílst pað pyki bæði vandasamt
og áhættusamt að gera innkaup á
tízkuvarningi?"
„Já, yfirleitt er þessi grein eins og aö
sitja á tímasprengju. Duttlungar tízkunnar
eru svo ófyrirsjáanlegir og sama hver
snillingur væri aö verki; hann gæti aldrei
valiö svo vel, aö allt seldist upp. Rýrnunin
er óhjákvæmilega mikil og alltaf eitthvaö
sem alls ekki gengur út, — ekki einu sinni
á útsölu.
Sumir halda aö verzlun sé spennandi,
en þaö er held ég liöin tíö. Svo mjög er
þrengt aö þessu frá ölium hliðum.
Einhvern veginn er þaö þó svo, aö
auðveldara er í að komast en út aö ganga.
Svona fyrirtæki er ekki hægt aö reka
nema vera giftur því. Flest kvöld erum við
bundin. Aö deginum til vinnst ekki tími tii
ýmisskonar skriffinnsku; bókhalds þar á
meöal. Helgarnar eru jafnvel aö einhverju
leyti undirlagðar.“
„Ertu pá kominn úr öskunni í eldinn?“
„Nei, ég vil ekki oröa þaö svo, En mér
finnst, aö menn ættu aö skipta um vinnu
á svo sem 15 ára fresti."
„Og eiginkonur líka?“
„Neinei, maður veröur að hafa einhverja
fasta punkta. Ég vil helzt ekki skipta um
íbúð heldur."
„En nú ertu búinn að útenda pín 15 ár
í fataverzluninni. Hvað tekur við næst?“
„Þaö liggur ekki alveg Ijóst fyrir á
þessari stundu, en ég hef stundum haft á
orði, að næst veröi ég kalkúnabóndi."
Mynd, sem birtist með frétt
norska blaðinu Verdens Gang í
maímánuði 1954; Greinilegt er
aö KK-sextettinn hefur komiö á
óvart og var ausiö hrósi yfir pá
félaga. Greinin byrjar svo:
„Oslo har ná hatt besök av et
islandsk orkester som fik de
norske musikere til á föle seg
litt skamfulle". Haukur
Morthens söng með sextettin-
um og fékk mikið lof í norsku
blöðunum.
„Yfirleitt
er þessi
greineins
og aö
sitja ö
tíma-