Vísir - 23.12.1978, Blaðsíða 11

VISIR Laugardagur
23. desember 1978
„Jólaundirbúningur á prestsheimilum er
ekkert frábrugðinn þvi sem er á öðrum heimil-
um. Við hugum að jólamatnum, skreytingunum
og gjöfunum eins og aðrir. Ég held að prestar hafi
hins vegar almennt minni tima til að undirbúa
jólin á heimilum sinum en aðrir”, sagði séra Ámi
Pálsson er Visir ræddi við hann um jólaundirbún-
ing, boðskap jólanna og fleira.
„Viö prestar höfum yfirleitt
mjög mikið aö gera allan
desembermánuB. ÞaB eru aB-
ventukvöld og mjög algengt er
að hin ýmsu klúbbar og félög
biöji prestinn aB koma og flytja
hugvekju. Þá má ekki gleyma
öllum þeim mörgu blöBum sem
gefin eru út I desember og sjálf-
sagt þykir aB hafi aB geyma
jólahugvekju prestsins. Ég vil
reyndar taka þaB fram, aB mér
þætti eBlilegra aB leikmenn
kæmu meira inn i þetta. Ég held
til dæmis að þaB væri mjög
æskilegt aB leikmenn flyttu slfk-
ar jólahugvekjur. Slikt myndi
styrkja safnaBarstarfiB mjög
mikiB'.'
Þýðing aðventunnar
„Ýmislegt jákvætt hefur
veriB tekiB upp á sIBustu árum I
sambandi viB undirbúning jóla-
haldsins.
Eitt af þvl besta tel ég vera
aBventukransinn sem hefur
tlðkast hér á landi I nokkra
áratugi. ÞaB aB tendra eitt kerti
á hverjum sunnudegi fram til
jóla flytur jólin nær og vekur
fólk til umhugsunar. Ég tel hins
vegar aB nota mætti þetta tæki-
færi betur. ÞaB yrBi óllkt hátiB-
legra ef lesinn væri texti
viBkomandi sunnudags I hvert
skipti. Þar er sagt frá spádómn-
um um komu Krists og Jóhann-
esi skirara. Ég held aB sllkur
lestur meBan kertiB væri tendr-
aB byggi fólk betur undir komu
jólanna'.’
Kaupæðið eins og
verðbólgan
«JólaguBspjalliB er bæBi ver-
aldlegt og andlegt. 1 upphafi
þess er fjallað um skrásetningu
allrar heimsbyggðarinnar og
meBan ég var prestur I Mikla-
holtsþingum þótti mér sem ég
kæmist i dýpri snertingu viB
heilagleika jólanna. Ég fór iBu-
lega út á göngu á jólanóttina til
aö skoBa stjörnuhimininn. Þar
var ró og friður og I dreifbýlinu
er minni truflun og þvl hægara
aB ná snertingu viö helgi jól-
anna.
Jólin bægja burt skammdeg-
inu og lýsa okkur og ég á þvl
alltaf erfitt með aB skilja þaB
fólk sem dvelst erlendis I
skemmtiferðum um jólin. Ég
held reyndar aB þaö séu ekki
margir sem kjósa aB dveljast á
sólarströndum um jólin. Ég hef
alltaf litið svo á aö jólin og
nærvera þeirra geröu þennan
dimma og dapra tlma áhuga-
verBari.”
Jólin eru þakkarhátið
„Munurinn á andlegum og
veraldlegum jólum kemur
glöggt fram I jólasveinunum.
Þeir snlkja og gefa til skiptis.
Þeir eru þó eitt af þvl fáa sem
kallast getur hefð hér á landi.
Islendingar eru öllum þjóBum
fátækari I sambandi viö heföir.
Ég tel aö viö ættum aö taka þær
heföir upp sem marka andlegt
mikilvægi hátlöarinnar. Viö
þurfum aö útskýra fyrir börn-
unum hvers vegna viö til dæmis
gefum gjafir um jólin. Þær gef-
um viB vegna þess aö Guö gaf
okkurFrelsarann. Gjöf getum viö
aldrei þegiö án þess aö þakka,
þvi ella erum viö farin aö sýna
heimtufrekju.
Jólin eru þakkarhátiö til
Guös, þvl viö getum ekkert gefiö
honum fyrir Frelsarann.
Ég er hlynntur þvi aB gefnar
séu jólagjafir. Manninum er
hins vegar gefiö þaö aö hann á
aB geta stjórnaö gjöröum sln-
um. Viö veröum aö hafa hemil á
// Fólk á aö geta ha ft stjórn á gerðum sínum'
Jól á prestsheimilum ekkert
frábrugðin öðrum'
segir séra Árni Pálsson
prestur í Kársnesprestakalli
þvi lýkur á fagnaöarboöskapn-
um. ÞaB má segja aB mennirnir
haldi ennþá bæBi veraldleg og
andleg jól. Sumir kunna aö hafá
algjörlega veraldleg jól, en ég
held og vona aö þeir séu I algjör-
um minnihluta. Þaö er oft talaB
um aö jólin styrki fjölskyldu-
samböndin og þaö geta þau ekki
gert ef eingöngu er um verald-
lega hátfB aö ræöa.
A hverju ári er fárast yfir þvl
mikla kaupæBi og gegndarlausa
neyslukapphlaupi sem gripur
landsmenn fyrir jólin. Allir
viröast sammála um aB viB
göngum of langt i þeim efnum.
Þetta viröist hins vegar vera
eins og meö veröbólguna. Menn
álíta hana vera mesta böl
þjóBarinnár og aö ráöast veröi
gegn henni, en ekkert gerist.
Þannig er það einnig meö kaup-
skapinn fyrir jólin. Menn tala
um aö þetta gangi út I öfgar.
Þaö virðist hins vegar hvorki
vera fyrir hendi löngun né
kraftur til aö takast sameigin-
lega á viö þetta’.’
Ljós i myrkrinu
„011 hin ytri umgjörö jólanna
á islandi býöur upp á aö þau séu
ljós I myrkrinu. Þau voru þaö I
eiginlegri merkingu, hér áBur
en rafljós komu til sögunnar. Nú
eru þau hiB andlega ljós. Jólin
hjá okkur eru þegar svarta
skammdegiB grúfir yfir.
Mér er þaö minnistætt aB
þvi sem viö tökum okkur fyrir
hendur. ÞaB ætti þvl aö vera
ástæöulaust aB láta gjafir fara
út I öfgar”.
Sköpum hefðir
„Allt sem aö foreldrarnir
gera grlpnr börnin sterkt og
kemnr til meö að fylgja þeim á
lifsleiöinni. Þaö er þvl mjög
mikilvægt aB foreldrar leggi sig
fram viö þaB aB skapa heföir á
heimilum sem börnin tengja viB
hátíBarnar. Þaö má hugsa sér
aB Nýja testamentiö sé lagt á
boröiö áBur en menn snæBa á
aöfangadagskvöld. Einhver vel
læs myndi siöan lesa jólaboB-
skapinn (2. kapituli
Lúkasarguöspjalls). Þettá
minnir ekki aBeins börnin
heldur og fulloröna fólkiö á
tilefni jólanna.
Þaö má minnast á áramótin I
þessu sambandi. A gamlárs-
kvöld er mikiB um sprell en þaö
sakaBi ekki þótt sköpuð væri
helgi viö þessi tlmaíhót, tii
dæmis meB borBbæn. Siöasta
máltiöin á árinu yrBi þá öllum
rÞaö er meökaupæöiö fyrir jólin eins og veröbólguna'
Mýndir: GVA.
minnistæðari ef Guöi væri
þakkaö lif og lán á viökomandi
ári. I bæninni væri GuBi og
þakkaö aö enginn skortur rlki.
Börnin fengju þá skilning á þvi,
aö þaö er ekkert sjálfsagt aö
allir hafi nóg af öllu hér á landi,
svo mikill skortur sem rlkir vlöa
um heim.
Þaö er reyndar athyglisvert
að boröbænir þekkjast vart I
íslenskri kristni. Hér áBur fyrr
snæddi hver maöur I sinu horni
og þaö kann aB vera skýringin.
Fólki til upplýsingar má benda
á þaö aö boröbænir er aö finna 1
bænabók sálmabókarinnar”.
Jólahald á
prestsheimilinu
„Ég hef oröiö var viB þaö aB
ýmsir halda aB jól á prests-
heimilum séu eitthvaö frá-
brugBin jólum hjá öBrum. Þar
riki meiri guösdýrkun og allt sé
óskaplega formlegt. Ég held
hins vegar aö þar sem viö
mennirnir eru allir llkir þá séu
þau ekki svo frábrugBin þvl sem
gerist hjá öörum. Viö eigum
sem betur fer flest okkar
fjölskyldur og ég vil llta á jól
sem fjölskylduhátiö.
A heimili minu erum viö allt-
af fleiri á aöfangadagskvöld en
aðra daga. Þau barna minna
sem flutt eru aö heiman eru hjá
okkur um kvöldiö og eins koma
afar og ömmur.
1 Kópavogi er bæöi aftansöng-
ur og miönæturmessa. I þetta
sinn verö ég meö sIBari mess-
una og þá byrjum viö hér heima
á þvi aö lesa jólaguöspjalliö og
hlýBa á aftansöng. Viö snæöum
svo og aö þvl búnu er útdeilt
jólagjöfum, en viö erum hætt aö
ganga I kringum jólatréB eins og
var meöan börnin voru ung.
Jólin eru afskaplega þýöingar-
mikil fyrir fjölskylduböndin. Ég
veit aB margir prestar hvetja
hjón sem eru flutt I sundur til
þess aö reyna aB sættast um
þessa hátiö”.
Ekki aðeins hátið
barnanna
„Þaö hefur sjálfsagt vakiö
eftirtekt fleiri en min hversu
algengt er aB tala um jólin ein-
göngu sem hátiB barnanna. Ég
vil túlka þetta þannig, aö hinir
fullorönu telji sig hafa öölast
eitthvaö á jólum meöan þeir
voru börn, en finni ekki lengur
innra meö sér. ÞaB er eins og
ævintýri jólaguöspjallsins sé
ekki lengur raunveruleiki fyrir
þeim.
ÞaB er rétt aö taka fram aö ég
tel mikinn mun á þvi aö vera
barnslegur og barnalegur.
Börn taka á móti meö barns-
legri gleBl. Hinir fullorBnu
þyrftu e.t.v. aö læra sllkt hiö
sama. Sá sem ekki skynjar orö
sálmsins: „í myrkrum ljómar
lifsins sól..” hann hlýtur aö
fara mikils á mis I jólahaldinu.”
—BA—