Morgunblaðið - 29.07.2001, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29. JÚLÍ 2001 C 13
TILKYNNINGAR
Sálarrannsóknarfélag
Reykjavíkur,
Síðumúla 31,
s. 588 6060.
Miðlarnir, spámiðlarnir og hug-
læknarnir Lára Halla Snæfells,
Þórhallur Guðmundsson, Bíbí
Ólafsdóttir, Erla Alexand-
ersdóttir, Margrét Haf-
steinsdóttir og Garðar Björg-
vinsson michael-miðill starfa
hjá félaginu og bjóða félags-
mönnum og öðrum uppá einka-
tíma.
Upplýsingar um félagið, einka-
tíma og tímapantanir eru alla
virka daga ársins frá kl. 13—18.
Utan þess tíma er einnig hægt
að skilja eftir skilaboð á sím-
svara félagsins.
Netfang: mhs@vortex.is .
Sálarrannsóknarfélag Reykjavíkur
starfar í nánum tengslum við Sál-
arrannsóknarskólann á sama stað.
SRFR.
Sálarrannsóknarfélag Íslands
stofnað 1918,
Garðastræti 8,
Reykjavík
Miðlarnir og huglækn-
arnir Birgitta Hreiðarsdóttir,
Bjarni Kristjánsson, Guðrún
Hjörleifsdóttir, Hafsteinn Guð-
björnsson, Kristín Karlsdóttir,
Rósa Ólafsdóttir, Skúli Lór-
enzson og Þórunn Maggý
Guðmundsdóttir starfa hjá fé-
laginu og bjóða upp á einkatíma.
Einnig starfar Amy Engilberts
dulspekingur hjá félaginu og
býður upp á einkatíma. Frið-
björg Óskarsdóttir heldur
utan um mannræktar-, þróunar-
og bænahringi.
Vinsamlega athugið að lokað
verður vegna sumarleyfa frá
13. til 27. ágúst. Á meðan er
hægt að koma fyrirbænum til
Bjarna Kristjánssonar í s. 421
1873 og Kristínar Karlsdótt-
ur í s. 551 3550.
Upplýsingar og bókanir í sumar
eru í s. 551 8130 mánudaga,
þriðjudaga og miðvikudaga frá
kl. 9.00—13.00. Einnig er hægt
að senda fax, 561 8130 eða
tölvupóst, srfi@isholf.is .
SRFI.
FÉLAGSLÍF
Hörgshlíð 12.
Boðun fagnaðarerindisins.
Bænastund í dag kl. 14.00.
Samkoma kl. 20.00.
Mikil lofgjörð og fyrirbænir.
Friðrik Schram predikar.
Allir velkomnir.
www.kristur.is
Mánudaginn 30. júlí kl. 20
verður Marita-samkoma í Þrí-
búðum.
Allir eru hjartanlega velkomnir.
www.samhjalp.is .
Í kvöld kl. 20.00
Hjálpræðissamkoma í umsjón
majórs Inger Dahl.
Allir hjartanlega velkomnir.
Sunnud.: Samkoma kl. 16.30.
Þriðjud.: Samkoma kl. 20.30.
Miðvikud.: Bænastund kl. 20.30.
Við verðum á Kotmóti um
Verslunarmannahelgina og
samkomur í Krossinum falla
niður.
Hvítasunnukirkjan Fíladelfía
Almenn samkoma kl. 20.00.
Ræðum. Jón Þór Eyjólfsson.
Allir hjartanlega velkomnir.
Vegna Landsmóts hvítasunnu-
manna falla allar samkomur í
Hvítasunnukirkjunni Fíladelfíu
niður 1. til 7. ágúst.
www.gospel.is .
Aðalstöðvar KFUM og KFUK,
Holtavegi 28.
Samkoma kl. 17.00 í dag.
Fagnaðarsamkoma fyrir Ragnar
Gunnarsson, Hrönn Sigurðar-
dóttur og fjölskyldu og Kristínu
Bjarnadóttur.
Matur seldur eftir samkomuna.
Allir hjartanlega velkomnir.
www.kfum.is .
Nýtt nafn og
heimilisfang
frá 30. júlí 2001.
Öryggismiðstöð Íslands hf.
Borgartúni 31,105 Reykjavík
Sími 530 2400, fax 530 2401.
Sjávarútvegsráðuneytið
Auglýsing
frá sjávarútvegsráðuneytinu
Samkvæmt samkomulagi við færeysk stjórn-
völd frá janúar 2001, fengu íslensk skip heimild
til veiða á allt að 1300 lestum af makríl innan
fiskveiðilögsögu Færeyja á árinu 2001 og allt
að 2000 lestir af síld annarri en síld úr norsk-ís-
lenska síldarstfoninum. Þetta er sama magn
og heimilt var að veiða á síðasta ári.
Ráðuneytið auglýsir eftir umsóknum þeirra út-
gerða sem áhuga hafa á að senda skip sín til
þessara veiða. Aðeins koma til greina skip með
veiðileyfi í atvinnuskyni sem búin kælitönkum
eða öðrum þeim búnaði sem tryggir að aflinn
berist óskemmdur að landi. Skriflegar umsóknir
skulu berast Fiskistofu fyrir 7. ágúst 2001. Um-
sóknir sem berast eftir það verða ekki teknar
til greina. Þar sem um svo lítið magn er að ræða
verður að hámarki úthlutað veiðileyfum til fimm
skipa. Berist fleiri umsóknir verður með útdrætti
dregin út fimm skip sem leyfi hljóta.
Sjávarútvegsráðuneytið,
27. júlí 2001.
sími 533 1777
--------------------------------------------
Sunnudag kl. 17.00 í Ísaks-
skóla
Fjölskyldusamkoma. Lindsey
Seals frá Flórída þjónar í predik-
un og tónlist. Líf og fjör fyrir
krakka á öllum aldri á sama
tíma.
Þriðjudagskvöld kl. 20.00
Í Ísaksskóla. Biblíuskóli með
Lindsey Seals.
Líflínan, s. 577 5777.
S M Á A U G L Ý S I N G A RI
DULSPEKI
Miðlun frá andlegum
leiðbeinendum.
Ráðgjöf og heilun.
Fer fram á ensku.
Gitte Lassen, sími 861 3174.
Miðill
Anna Carla Ör-
lygsdóttir, huglækn-
ir (miðill), er stödd
hér á landi út ágúst.
Áruteikning fylgir
hverjum einkatíma
sem stendur yfir í 60—90 mín.
Uppl. alla daga í síma 423 7660.
HRAFNISTA, dvalarheimili aldraðra sjó-
manna, er nú helgur steinn margra þeirra
manna og kvenna sem gerðu lífsgæðin sem Ís-
lendingar búa við nú á dögum möguleg. Marg-
ir íbúa Hrafnistu hafa varið stórum hluta æv-
innar á sjó, dragandi björg í bú á erfiðum
tímum.
Ingólfur Ólafsson fæddist á Njálsgötunni í
Reykjavík 8. nóvember 1916, sonur hjónanna
Ólafs Jónssonar og Ingibjargar Eiríksdóttur.
Ingólfur ólst upp á Seltjarnarnesi þar sem
faðir hans starfaði sem gjaldkeri í Kveldúlfi,
útgerðarfyrirtæki Thors Jensen. Eftir grunn-
skólanám lagði Ingólfur, að ráði föður síns, í
vélstjórnarnám, þar sem hann nam fyrst í
járnsmiðju Jóns Sigurðssonar og lauk síðan
prófi frá rafmagnsdeild Vélskólans 1940.
Naumlega sloppið
Fyrsta vélstjórastaða Ingólfs var á togar-
anum Sviða, þar sem hann var fyrsti vélstjóri í
eitt og hálft ár. Í september 1941 greindist
einn áhafnarmeðlimur með berkla og þurftu
því allir að fara í læknisskoðun. „Þá greindist
ég með brjósthimnubólgu og þurfti að fara í
veikindafrí, og á meðan ég var í landi sökk
skipið með manni og mús í desember sama ár.
Það lá í vari við Rauðasand í Breiðafirði, fór
síðan út, og sökk. Einn úr áhöfninni náði að
synda í land, en króknaði í fjörunni.“
Í næstum hálfa öld eftir þennan atburð var
Ingólfur vélstjóri á fjölda skipa og einnig í
landi í ýmsum verksmiðjum og tveimur raf-
magnsstöðvum við Sogið.
Óttinn við heimsstríðið
Fyrstu árin sem Ingólfur var á sjó var
seinni heimsstyrjöldin í algleymingi og átökin
um hafið milli Evrópu og Ameríku stóðu sem
hæst. Á Faxaflóa voru tundurduflabelti og
þýskir kafbátar vomuðu kringum strendur
landsins. Eitt sinn, þegar Ingólfur var vél-
stjóri á Brúarfossi, mættu þeir breskum her-
skipum sem voru að varpa djúpsprengjum,
sem ætlað er að eyða kafbátum. „Við heyrðum
drunurnar upp úr sjónum og þetta voru hrika-
legar drunur. Bretarnir héldu að þeir hefðu
fundið kafbát, en á endanum kom í ljós að
þetta var víst bara hvalur, og þá sigldu menn
hver sína leið.“
Fyrir utan þetta eina tilvik varð Ingólfur þó
lítið var við stríðið sjálft, en skuggi þess hvíldi
yfir í formi streitu og ótta, en menn höfðu þó
ráð undir rifi hverju. „Á einu farskipi sem ég
vann á, fengum við alltaf einn sterkan bjór áð-
ur en við fórum í háttinn. Þá sofnuðum við ró-
legir og sváfum fast.“ Einnig gerðu menn ým-
islegt til að herða sig upp. „Einn túrinn fór ég
í sjósturtu á hverjum degi, baðaði mig í ísköld-
um sjó. Þetta gerði ég til að vera tilbúinn því
að lenda í sjónum. Svo hefur maður auðvitað
gott af því að fara í sjóbað.“
Með senjórítum á Spáni
Þegar Ingólfur var vélstjóri á farskipinu
Önnu Borg, sigldu þeir oft til Spánar með salt-
fisk. Þegar komið var til hafnar var blásið í
lúðra gleðinnar og dansað og drukkið. „Við
dönsuðum við spænsku stelpurnar og það var
spjallað og daðrað og svoleiðis. Það voru svona
hverfi við höfnina þar sem slíkt var stundað.
Ég man eftir einum dreng sem fór á stefnu-
mót með ungri stúlku á Spáni og bauð henni
út að borða og dansa í heilt kvöld, en þegar
hann vildi fara að gera eitthvað meira, benti
hún honum að skreppa bara niður í gleði-
hverfið, þar gæti hann fengið svoleiðis þjón-
ustu.“ Lítið varð úr afrekum þessa drengs og
ku hann hafa verið eilítið sneyptur, þegar
haldið var aftur á Frón eftir nætur á Spáni.
Enginn Kormákur afi
Margir kannast við þá staðalmynd hins
aldna íslenska sjómanns sem birtist í Kormáki
afa í bókum Guðrúnar Helgadóttur um æv-
intýri bræðranna Jóns Odds og Jóns Bjarna.
Kormákur afi var drykkfelldur, húðflúraður
og hafði ferðast um heimshöfin sjö og kunni
margar sögur auk þess sem honum líkaði
skelfilega illa við Norðmenn. Þessi staðal-
mynd er fjarri Ingólfi og segist hann hvorki
hafa fengið sér húðflúr eða verið drykkfelldur
í gegnum tíðina, og allra síst að honum sé illa
við Norðmenn. Ingólfur segist hafa verið hófs-
maður að mestu. „Ég var nú aldrei mikið fyrir
drykkju, og enn sjaldnar svo ég muni ekki eft-
ir mér. En einu sinni var ég búinn að blanda
saman pólskum vodka og líkjör. Ég hellti
þessu saman og úr varð svaka dúndur. Þá
gleymdi ég mér, og morguninn eftir kom hús-
bóndinn sem bauð mér heim það kvöld að máli
við mig og sagði „Ég er nú húsbóndi á mínu
heimili.“ Ég veit ekki hvað ég gerði af mér, en
maður var svolítið undrandi og skrýtinn yfir
því að muna ekki neitt. Ég sé nú alltaf eftir því
að hafa ekki pumpað hann eftir því hvað það
var.“
Máttur vonarinnar
Veturinn 1958 átti sér stað atburður sem
snart Ingólf djúpt. „Þá var ég fyrsti vélstjóri á
togaranum Marz og var skipstjóri Sigurgeir
Pétursson frá Ófeigsfirði. Við vorum á veiðum
á Nýfundnalandsmiðum þegar á skall mann-
skaðaveður með gaddfrosti og sjó. Þá vorum
við látnir vita af skipinu Júlí frá Hafnarfirði,
sem væri í sjávarháska. Mörg skip leituðu að
Júlí, en það fórst með öllum sem voru um
borð. Þegar við vorum að gefast upp á leitinni,
barst neyðarkall frá öðrum togara, Þorkeli
Mána, sem var í nauð vegna mikillar ísingar.
Þeir höfðu veitt fullfermi af fiski og voru að
reyna að létta skipið svo það sykki ekki. Þegar
við komum að þeim höfðu þeir skorið dav-
íðurnar, sem héldu uppi björgunarbátunum, af
skipinu til að létta það, og voru að fara að
skera afturmastrið af líka. Ég frétti eftir á að
þeir hafi verið orðnir vonlitlir um að komast út
úr þessum hremmingum. Við nálguðumst þá,
og þegar þeir sáu ljósið var eins og þeir fengju
lífið að nýju. Þeir fylltust krafti og þurftu ekki
aðra hjálp en að sjá ljós í myrkrinu.“ Áhöfn
Þorkels Mána kom skipinu síðan til heima-
hafnar í fylgd Marz, og kunnu þeir skipverjum
Marz miklar þakkir fyrir vonargjöfina. „Ég
get sosum skilið hvernig þeim leið, það er ekki
í gamni gert að skera burt björgunarbátana.“
Örvæntingin var mikil, en gleðin þeim mun
meiri við að sjá ljósið frá Marz.
Sestur í helgan stein
Fimmtán ár eru nú liðin síðan Ingólfur
hengdi upp sjóstakkinn og tók að njóta ævi-
kvöldsins. Þá hafði hann unnið sem vélstjóri á
íslenskum far- og fiskiskipum í 46 ár, eða síð-
an 1940. Árið 1986 fékk hann silfurkross Sjó-
mannaráðs fyrir langa og farsæla sjó-
mennsku.
Lengi vel bjó Ingólfur á Baldursgötunni, en
flutti fyrir ári á Hrafnistu, þar sem hann dvel-
ur nú í þjónustuíbúð. Þar þykir honum best að
hreiðra um sig með Morgunblaðið og lesa það
spjaldanna á milli. Einnig stundar Ingólfur
sund á hverjum degi til að halda við kroppnum
og er hann furðu léttur á fæti þrátt fyrir ald-
ur.
Ingólfur á þrjár uppkomnar dætur og segist
oft hafa tekið sér frí til að vera með þeim þeg-
ar þær voru litlar. Þá hafi vinnufélagarnir
sagt við hann: „Þú hlýtur að vera ríkur, Ing-
ólfur, fyrst þú getur tekið þér frí svona oft.“
Ingólfur svaraði þá fullum hálsi:„Ég er nú
bara ekki eins gírugur í aurana og þið.“
Vonin í ljósinu
Ingólfur Ólafsson, fyrrverandi vélstjóri, dvelur nú á Hrafnistu
og dundar sér við lestur eftir langan og farsælan sjómannsferil.
Svavar Knútur Kristinsson fór í heimsókn til hans.
Morgunblaðið/Jim Smart
Ingólfur Ólafsson hefur lifað margt á löngum
ferli sínum sem vélstjóri. Hann sagði okkur með-
al annars sögu af mætti vonarinnar.
svavar@mbl.is