NT - 25.09.1985, Blaðsíða 2

■ Sinfóníuhljómsveit íslands hefur nýtt starfsár þann 3. október
nk. með hljómleikum þar sem hljómsveitin flytur Sinfoníu nr. 6
eftir Reethovcn, Konsert fyrir 4 hlásara eftir Francaix og
Mandarínan makalausa eftir Kartok.
Hljómsveitin fór í sumar í hljómleikaferó til Frakklands og
spilaði þar á5 tónleikum. Lagt varafstað þann 18. júníog síðustu
tónlcikarnir voru þann 25. júní. Forscti íslands var við hljómleika
í tvcimur horgum, Grenohle og Lyon.
Að sögn Sigurðar Björnssonar, framkvæmdastjóra hljómsveit-
arinnar, var nokkuð góð aðsókn að hljómlcikunum: „Við getum
veriö ánægðir með ferðina.“
Hcr á eftir fara umsagnir franskra dagblaöa um hljómleika
svcitarinnar.
Midi-Uhre, Nimes, 28. júní 1985.
Konsert fyrir klarinett eftir
Mozart K.622 var dásamlega
leikinn af ungurn og miklum
einleikara Einari Jóhannes-
syni. Hann hafnaði gamalli
hefð sem felst í því að tengja
hverja nótu - binda þær saman
án þess aö gefa hverri nótu
séráherslu, en lét okkur upp-
götva að nýju gamla en
gleymda dyggð, nefnilega þá
að aðskilja nóturnar sem er
blásturshljóðfærum eiginleg.
Sérstaklega er slíkt við hæfi í
tónlist Mozarts. Við verðum
að fylgjast með þessum unga
snillingi.
Innilegu lófataki hrifinna og
þakklátra tónleikagcsta linnti
ekki fyrr en lokaþátturinn var
endurtekinn.
I.ouis Baron skrifar i l.a Marseillaisc,
Toulon, 27. júní 1985.
Islensk tónlist
og Beethoven
Þetta er í fyrsta sinn sem
Sinfóníuhljómsveit lslands
kemur til Toulon og hún
reyndist vera frábær. Tónlist-
arfólkið sumstillt, nákvæm og
fíngerð strengjasveit og sam-
stilltur hljómur blásturshljóð-
færanna.
Jean-Pierre Jacquillat, ann-
ar hljómsveitarstjóri Parísar-
hljómsveitarinnar, stjórnaði
henni af innlifun. Verkin þrjú
virtust hæfa hljómsveitinni
eins og hanskinn hendinni svo
mjög var túlkunin vel af hendi
leyst en Jaquillat hefur stjórn-
að hljómsveitinni oft um ára-
bil.
Einkum fannst okkur
áhugavert að kynnast íslenskri
tónlist: Choralis eftir Jón
Nordal, samið 1982 er nútíma-
verk, samhljóma og vel tengt
með þema sem ýfist og eflist í
lokin. Verkið er byggt á hæg-
um og tregablöndnum þjóð-
lögum.
Næst var leikinn konsert fyr-
ir fiðlu og hljómsveit í D-dúr
eftir Beethoven. Einleikari var
Régis Pasquier og var það
hápunktur kvöldsins. Hinn
leikandi létti og fallegi fyrsti
kafli gerir þetta verk sérstak-
lega athyglisvert en einnig
glaðværðin í loka-rondóinu.
Sinfónía César Franck,
mjög vel skilin og túlkuð, var
lokaverkið sem flutt var á þess-
um stórkostlegu tónleikum.
Jeann Laruque, skrifar í Le Courrier,
Chalon, 22. júní 1985:
Sinfóníuhljóm-
sveit íslands og
Jean-PierreWallez,
fiðluleikari, í
l’Espace des Arts
Koma sinfóníuhljómsveitar
til Chalon er atburður sem
dregur fjöldann að. Svo var
einnig s.l. miðvikudagskvöld
þegar Sinfóníuhljómsveit ís-
lands og Jean-Pierre Wallez
NT-mynd: GE.
efndu hér til tónleika. Var
tónlistarmönnunum og hljóm-
sveitarstjóranum Jean-Pierre
Jacquillat fagnað með löngu
lófataki.
Efnisskráin var vel samsett,
yfirlætislaus en samt bitastæð,
nútímaverk eftir íslenskt
tónskáld, Porkel Sigurbjörns-
son, fiðlukonsert í D-dúr eftir
Beethoven og að endingu sin-
fóníu í d-moll eftir César
Franck. Rík hljómsveitarsetn-
ing og innri leit voru samnefn-
arar þessarar efnisskrár.
Það var í sinfóníu Franck
sern hljómsveitin og hljóm-
sveitarstjórinn komust á flug.
Einleikur Daða Kolbeinssonar
á enskt horn við undirleik
pizzicatos strengjanna í öðrum
þætti, var hápunktur hrífandi
túlkunar.
Aftur á móti var fiðlukon-
sert Beethovens fluttur okkur
sálarlaust. Að sjálfsögðu er
margt sem hægt er að láta
hrífast af í virtúósaleik Jean-
Pierre Wallez, en samleikur
hljómsveitar og einleikara
komst ekki af því stigi að vera
heldur og þungur.
Við innganginn fengu áheyr-
endur fallegan bækling um
ísland. Sú staðreynd að land
með 250.000 íbúa skuli reka
sinfóníuhljómsveit með slík-
um fjölda ungra hljóðfæra-
leikara undirstrikar hið háa
menningarstig íslendinga.
Les afHchcs de Grcnoblc cl du Dauphine,
28. júní 1985:
ísland að nýju í
sviðsljósinu, með
Sinfóníuhljóm-
sveit íslands...
og Jean-Pierre
Wallez
Þetta voru síðustu tónleikar
Heures Alpines á þessu starfs-
ári, sem hefur verið virkt og
endaði í sama anda, á flutningi
áttatíu tónlistarmanna undir
stjórn Jean-Pierre Jacquillat,
gömlum aðstoðarmanni Ch.
Munch.
íslenskt tónskáld opnaði
efnisskrána og það var með
mikilli ánægju sem tónleika-
gestir hlýddu á „Choralis" eftir
Jón Nordal. Þetta verk, sem er
undir miklum áhrifum af þjóð-
lögum lands síns, inniheldur
bæði hlýju og trega, stundum
brá fyrir dimmum og viðkvæm-
um hreim.
Fiðlukonsertinn eftir Beet-
hoven er mikið verk, næstum
því sinfónía með fiðlu sem
aðalrödd. Val Jean-Pierre
Wallez í sólistahlutverkið var
góð ráðstöfun. Hann lék með
hita og ríkurn tóni, og sýndi
með næmri túlkun blæbrigða,
ríkt músíkalitet (og úthald,
varir konsertinn ekki í 40 mín-
útur?). Allt þetta gerir J-P
Wallez einn af okkar hæfustu
fiðluleikurum til að flytja þetta
verk.
Jean-Pierre Wallez fékk
góðan stuðning af Jean-Pierre
Jacquillat og hljómsveitinni,
sem skilaði blæbrigðum undir-
leiksins fullkomlega.
Það var beðið með spenningi
eftir íslensku túlkuninni á hinni
frægu sinfóníu César
Franck. Undir öruggri stjórn
Jean-Pierre Jacquillat flutti
hljómsveitin okkur stórkost-
lega túlkun, ríka í andstæðum
og litum (eftirtektarverður var
einleikur enska hornsins í 2.
þætti). Að loknum fjörlegum
lokakafla, fögnuðu áheyrend-
ur bæði lengi og innilega þess-
ari frábæru hljómsveit.
G. Verdier í Var-Rcpublique, Toulon, 28.
júní 1985:
Fegurð að norðan
Sigur Régis Pasquier, Jean-
Pierre Jacquillats og hljóm-
sveitarinnar frá íslandi.
Á tónlistarhátíðinni í ár var
eitt sem vakti sérstaka gleði
okkar og undrun. Eftir að hafa
hlustað á marga mjög góða
tónleika fengum við tækifæri
til að heyra tónlist úr norðr-
inu. Túlkunin var svo sönn og
flutningurinn svo frábær að
okkurhlýnaði um hjartarætur.
Þetta voru síðustu tón-
leikarnirsem hljómsveitin hélt
undir stjórn Jean-Pierre Jacq-
uillat, á ferð sinni um Frakk-
land og á efnisskránni voru
Fiðlukonsert Beethoven, sin-
fónía eftir César Franck og
nútímaverk eftir íslendinginn
Jón Nordal.
Mjög góðir strengir, þaulæfð
verk ogóskeikul blæbrigði sem
Jacquillat laðaði fram snertu
okkur djúpt. Stuttir einleiks-
kaflar í verkunum voru leiknir
af hreinni snilld (enskt horn í
Franck, klarinett og óbó í
Beethoven). Árvökul stjórn
Jacquillats var mjög persónu-
leg, hlý og jafnvel kímin. Svo
mikið er víst að eitthvað gerð-
ist þegarhann lyfti sprotanum.
Régis Pasquier lék einleik í
hinum mikla fiðlukonsert. Alla
fiðluleikara dreymir um að fá
einhvern tíma valdið því verki.
Og hvílík tónlist! Angurvært
ljóð birtist og festist í sessi í
þessu verki, þótt uppbyggingin
sé hefðbundin, og veldur því
að þetta goðsögulega verk
verður forleikur að framtíð-
inni...
Eftir hlé stjórnaði Jacquillat
sinfóníu Francks af undraverð-
um krafti, laðaði fram sterkan
og voldugan tón. Hljómsveit-
in var mjög vel æfð og náði
fullum tökum á tónaflóðinu án
þess nokkurn tíma að týnast í
verkinu. Þvert á móti var eins
og æska, ást og bræðralag
streymdi fram.
Le Progres, Chalon, 21. júní 1985:
Mikil hljómsveit,
mikil verk
Það var Sinfóníuhljómsveit
íslands með Jean-Pierre Wal-
lez á fiðlu, undir stjórn Jean-
Pierre Jacquillat. A efnis-
skránni. fiðlukonsertinn í D-
dúr eftir Beethoven, sinfónían
í d-ntoll eftir César Franck.
Sá fjöldi tónleikagesta sem
kom á tónleikana er kallaður
hér í borg, „stórt hús". Áheyr-
endafjöldinn samanstóð af öll-
um tegundum tónlistarunn-
enda jafnt sem tónlistar-
manna.
Þrátt fyrir stórt hús var ekki
hægt að segja að þetta væru
stórir tónleikar. Hljómsveitin
er góð án þess að vera frábær.
Aðeins í sinfóníu César Franck
bar á ákveðni. hita og lífi.
Konsertinn eftir Beethoven
var leikinn fremur „fræðilega".
Jean-Pierre Wallez. sem hefur
stórkostlega tækni á fiðluna,
sýndi hæfni sína og snilli, snilli
sem stundum var sýnd á yfir-
borðskenndan þátt.
Efnisskrána vantaði ekki
óvenjulegt atriði. Mist, eftir
íslenska tónskáldið Þorkel Sig-
urbjörnsson frá 1972, með
stöðugt endurteknu stefi var
ekki svo langt frá rómantík og
endurtekningareinkennum
sinfóníu César Franck...
■ Sinfónían er nýkomin úr Frakklandsferð, en á þessari mynd
er hljómsveitin á æfíngu í Musikereinsal í Vínarborg.