Tíminn - 09.03.1974, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Laugardagur 9. marz 1974.
flaug til norðurs, þar sem f jöllin gnæfðu upp úr sjónum,
og ísbreiðurnar aðskildust, svo að örlaði á safírbláum
sjó.
Jón Súrsson sat við stýrið, Jónas hugsaði um vélina, og
Eiríkur hugaði að veiðarfærunum. Mávarnir eltu þá,
flugu í kappi við bátinn, renndu sér niður að honum, og
þá urðu þeir eins og hunangslitir, rétt eins og sólin skini i
gegnum þá, áður en þeir liðu á brott út í f jarskann. Þeir
sigldu f ram hjá klettum, þar sem riturnar, mávum líkar,
hóf ust upp í loftið með þyt og gargi, en úr háalofti barst
kliður súlnanna, sem héldu til hafs.
Þrjár mílur f rá ströndinni fóru þeir framhjá Fulmar,
sem var sambland af kletti og eyju, afskekktasti
staðurinn á öllu þessu bláa hafi.
Fulmar varð til, áður en maðurinn varð til, og hann
mun standa á sínum stað, þegar menninrir eru horfnir.
Einu sinni var Fulmar risi, en regnið, öldurnar og
sformurinn hafa sorfið hann til á milljónum ára, svo að
nú er hann það, sem hann er — gríðarstór dvergur.
Klettarnir rísa snarbrattir úr sæ, tuttugu-þrjátíu
metra háir. Ofan á eynni eru hæðadrög, þakin smaragð-
grænu grasi. Við rætur klettanna er urmull af hellum,
sem sjást við f jöru, og á suðurströndinni er strandleng ja,
sem liggur upp að helli, sem sjórinn nær aldrei upp að.
Enda þótt (áarna sé mikið um f ugl, hafa f uglaveiðarar
og egg jasaf narar andúð á Fulmar. Það er sagt, að það sé
reimt á Fulmar, og í háf læði syngja öldurnar við eyna og
hvísla. Það er að kenna hafinu, sem ryðst inn í hellana,
— og það þarf ekkert sérstakt imyndunarafl til þess að
breyta því í söng hafmeyja og marmenna, sérstaklega
þegar þetta heyrist í þoku.
í ofsalegum vetrarveðrunum heyrist barátta Fulmars
viðhafiðalla leiðtil Skarðsstöðvar. Þá lemja bylgjurnar
klettana, en þeir svara f yrir sig, svo að öldurnar leysast
upp í freyðandi löður, en úr fjarska er þetta eins og
orrustureykur.
Þegar þeir sigldu framhjá Fulmar, starði Eiríkur á
eyna. Honum fannst engu líkara en hann hefði séð hana
áður: en það hlaut að hafa verið í draumaheimi, því að
þetta var fyrsta ferð hans um Breiðafjörð. Hálfri
sjómílu utar vörpuðu þeir akkerinu á fjögurra faðma
dýpi á miðum, sem lágu til norðurs. Beitan var sett á
önglana, línunni varpað út og veiðarnar hófust.
Eftir langvarandi skellina í mótornum var kyrrðin
næstum yfirþyrmandi. Við og við barst gargið í
mávunum úr f jarska. Ströndin virtist vera svo óralangt í
burtu, og í skæru loftinu, sem var enn skærara en í
Grikklandi, sáust f jallatindar, sem voru áttatíu sjómílur
í burtu, og bar greinilega við himininn.
Langt í burtu, til norðvesturs, sáust segl frönsku
fiskibátanna frá Paimol.
Þeir mæltu ekki orð frá vörum á meðan þeir sátu og
reyktu, sérhver upptekinn af línum sínum og hugsunum
sinum.
Meðan Eiríkur dorgaði, liðu hugsanir hans yfir til
Skarðsstöðvar og fólksins þar.
Peningarnir, sem hann hafði svo óvænt fengið, höfðu
haft í för með sér alls konar nýjar og háleitar
hugmyndir. Maöur veit aldrei, hvað býr i mannssálinni,
fyrr en hún kemst í snertingu við gull. Mánuði áður hafði
Eiríkur verið hinn ánægðasti með þjóðfélagsstöðu sína.
Símastrengur og aftur símastrengur, það var nokkuð,
sem hann þekkti. Þessu höfðu tiu þúsund krónur gjör-
breytt. Ölafur Guðmundsson hafði haft næstum eins
sterk áhrif á hann, og auk þess vakið púkann í eðli hans.
Það dulda og feimna í eðli hans, sem hataði viður-
kenningu og hrós, ól einnig á hatrinu til Ólafs vegna
lítilsvirðingarinnar, sem hann hafði sýnt honum.
Hann hafði ekki boðið honum sæti, en hann hafði verið
klæddur að heldri manna hætti, og hafði yf ir sér eitthvað
af framkomu og hátterni heldrimannsins. En þetta var
bara ekki ósvikið— maðurinn var af alþýðufólki, en var
kominn á þjóðfélagsstig talsvert ofar alþýðu manna.
Svala átti sinn þátt í að blása í glæðurnar. Hún var
ekki hótinu skárri en Jónas, fædd í sama hreiðrinu, svo
að segja, og þó— útlit hennar! Hún var klædd eins og
hef ðarkona, og hún leit út eins og hefðarkona. Hann varð
reiður, þegar honum varð hugsað til þess, að hún skyldi
líta niður á Jónas, aðeins vegna þess að Jónas stóð í sínu
þrepi, og lítilsvirðingin, sem hann áleit hana sýna, var
gagnvart honum sjálfum ekki síður en vini hans.
Meðan hann sat þarna yfir færinu og tottaði pípuna,
datt honum allt í einu ný bardagaaðferð í hug. Feimni
púkinn, sem sjaldan lét á sér brydda í eðli hans, tók nú
skyndilega til máls og hvíslaðl að honum:
— Hvers vegna ekki gera alvöru úr þvi, sem þú sagði í
gamni i gærkvöldil? Að vinna hana sjálfur og ýta Ólafi
til hliðar. Gangast meira að segja inn á það að lofa henni
hjónabandi, ef þörf gerist. Það skiptir engu máli, hvað
þú gerir, ef þú aðeins getur náð þér niðri á þessum
istrubelg.
Kvenhatur hans kom alls ekki í veg fyrir þessar hug-
renningar — miklu fremur stuðlaði það að þeim. En
hversu snjöll, sem hugmynd kann að vera, er maður ekki
alltaf jafn móttækilegur fyrir henni, og eftir andartaks
umhugsun, vék hann henni f rá sér, eins og maður leggur
skjal inn í skáp til frekari úrvinnslu síðar.
Allt annað víkur, þegar vel veiðist, allt og allir —
jafnvel kóngurinn sjálfur.
HVF! L
/Reyni. að hafa ekki^ ) Ég vil ekki
áhyggjur af þétielsk-ygráta. Ég...
Kan, en ég mun sakna"7 Ég sé þig við
þin óskaplega.--7____l brottförina.
Kenndu mér
að tefla, Július'
Allt i)
^ lagi.
Biddu hægur..
Kenndu mér skarp''
skyggni, áður en þú
kennir mér manng'
,anginn.
1-9
, Laugardagur
9. mars
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga
15.00 íslenskt mál Ásgeir
Blöndal Magnússon
cand.mag. talar.
15.20 Framhaldsleikrit barna
og unglinga: ,,í sporunum
þar sem grasið grær” eftir
Guðmund L. Friðfinnsson
Þriðji þáttur.
Leikstjóri og sögumaður:
Steindór Hjörleifsson.
Persónur og leikendur:
Jónsi ........Einar Sveinn
Þórðarson
Þura....Helga Stephensen
Stella....Hrafnhildur Guð-
mundsdóttir
Þorleifur bóndi.... Sigurður
Karlsson
Husfreyja ........Margrét
Ölafsdóttir
Guðriður vinnukona: Þórunn
Sveinsdóttir
Geiri gamli: Gestur Gislason
o.fl.
15.50 Barnalög
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tiu á
toppnum.
17.15 Framburðarkennsla i
þýsku
17.25 Tónleikar
17.50 Frá Sviþjóð Sigmar B.
Hauksson talar.
18.15 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Fréttaspegill
19.40 „Svona er lifið”, smá-
saga eftir Kristmann Guð-
mundsson Dagur Brynjólfs-
son les.
20.00 Létt tónlist frá hoilenska
útvarpinu.
20.30 Framhaldsleikritið
„Sherlock Holmes”eftir Sir
Arthur Cona Doyle og
Michael Hardwick (áður
útv. 1960) Ellefti og siðasti
þáttur:
21.15 Hljómplöturabb Þor-
steinn Hannesson bregður
plötum á fóninn.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (24)
22.25 Danslög
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
LAUGARDAGUR
9. mars 1974
16.30 Jóga til heiisubótar.
17.00 íþróttir.
19.15 Þingvikan.
19.45 Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar
20.25 Söngelska fjölskyldan.
Bandariskur söngva- og
gamanmyndaflokkur. Þýð-
andi Heba Júliusdóttir.
20.50 Vaka.Dagskrá um bók-
menntir og listir.
21.30 Papanec. Danskur þátt-
ur, þar sem rætt er við
bandariska hönnuðinn
Victor Papanec, en hann er
kunnur fyrir að taka nota-
gildi hluta fram yf-ir aðra
þætti. Þýðandi Dóra Haf-
steinsdóttir. (Nordvision —
Danska sjónvarpið)
22.00 Þau unnust með ærslum.
(It’s Love I’m after).
Bandarisk gamanmynd frá
árinu 1937. Leikstjóri Archie
Mayo. Aðalhlutverk Bette
Davis, Olivia de Havilland
og Leslie Howard. Þýðandi
Jón Thor Haraldsson.
Frægur leikari hefur ákveð-
ið að kvænast leikkonu, sem
ekki er siður fræg. En sam-
komulagið er ekki eins og
best verður á kosið, og
versnar þó um allan helm-
ing, þegar til sögunnar
kemur ung stúlka, sem ját-
ar leikaranum ást sina.
23.30 Dagskrárlok