Morgunblaðið - 03.12.2006, Blaðsíða 35

margt sérstakur, við erum yfirleitt
mótaðri af náttúrunni en nágranna-
þjóðirnar, oft eitthvað hrátt og ögn
frumstætt í okkur. Mig langaði að
skrifa um þetta og um tengslin við
móðurmálið – en líka um ástina.
Ótrúlega mikið af samtímabók-
menntum og bíómyndum um ástina
er gert af ungu fólki, eða út frá sjón-
arhorni þess. Ég man eftir að koma
úr bíói fyrir nokkrum árum, hafði séð
mynd eftir ungan leikstjóra, og
hugsa með mér að mikið væri ég orð-
in þreytt á að láta krakka fræða mig
um ástina. Með fullri virðingu fyrir
æskunni þá eru þær vangaveltur oft
ögn grunnhyggnar eins og eðlilegt er
því það vantar slangur af árum upp á
og þá útsýn og yfirsýn sem árin gefa.
Ég ætla sannarlega ekki að halda því
fram að ég hafi komist að niðurstöðu
– bókin er ekki samsafn niðurstaðna
– en mér finnst lífið snúast um að
finna sér ánægju og gleði í lífinu án
þess að ætlast til eða búast við að
önnur persóna sé uppistaðan þar.
Ástin er eins og munaður – himneskt
að finna hana en það er hægt að lifa
góðu lífi án hennar. Og já, ástin er
líka munaður að því leyti að hún er
ekki neitt sem við eigum kröfu á.“
Myndrænar matarlýsingar
Íslensk kona í útlöndum, er þetta
þín saga?
„Nei, alls ekki – ég held að allir
sem þekkja mig sjái það skýrlega.
Þegar ég byrjaði að hugleiða bókina
var ég í vandræðum með hvernig ég
ætti að segja sögu Eddu án þess að
nota 1. persónu frásögn og án þess að
sagan væri sögð í gegnum hana. Ég
vildi það ekki, bæði af því mér fannst
það of náið sjálfri mér en líka vegna
þess að ég vildi hafa hana ögn í fjar-
lægð svo lesandinn væri aldrei alveg
viss um hver og hvernig hún væri.
Það má kannski segja að það sem við
Edda eigum sameiginlegt sé ákveðin
sýn á lífið. Og auðvitað reynslan af
því að búa lengi erlendis en hún fjar-
lægist Ísland á meðan ég hef aldrei
misst tengslin.
Þó þetta sé ekki mín saga þá hefur
ýmislegt í bókinni gerst í raun og
veru. Bókin er byggð á ýmsum stök-
um atvikum úr lífi fólks í kringum
mig, en engin ein saga sögð til hlítar.
Ég hef óskaplega gaman af því að
hlusta á fólk og fylgjast með athöfn-
um þess, líka úr fjarlægð. Þannig
hafa myndir úr lífi þeirra sem orðið
hafa á vegi mínum orðið kveikjan að
mörgu í bókinni, bæði persónum og
atburðum.“
Matarlýsingarnar í bókinni eru
mjög myndrænar. Eru réttirnir ætt-
aðir úr þínu eldhúsi?
„Já, reyndar. Lýsingarnar komu
af sjálfu sér, ég gat ekki dregið upp
heildstæða mynd af Eddu án þess að
maturinn hennar kæmi við sögu.
Matur og matargleði er í mínum
huga stór þáttur þess að njóta lífsins,
snýst um að sjá og skynja – þetta
rennur upp fyrir Jóni þegar hann
kynnist Eddu. Uppskriftirnar að
matnum sem Edda eldar í bókinni er
annars að finna á vefsíðu um Feimn-
ismál, sem ég útbjó með góðri hjálp
sona minna, en þar segi ég frá því af
hverju ég skrifaði bókina, hvernig ég
vinn og annað í þeim dúr.“
Önnur sýn á heimalandið
Í sögunni kemur skýrt fram
hvernig sýnin á heimalandið breytist
við að búa langtímum erlendis. Þín
reynsla?
„Já, Ísland horfir öðruvísi við mér
nú en áður. Mér finnst alltaf jafn-
gaman að fara heim og upplifa kraft-
inn og dugnaðinn í fólki. Hins vegar
þekki ég ekki aðra þjóð jafnstressaða
og Íslendingar eru. Það er sterkur,
samfélagslegur þrýstingur á Íslandi
að þurfa að eignast allt og fólk er
tilbúið að vinna óheyrilega mikið og
leggja mjög hart að sér til að ná því
marki. Íslenskt samfélag hefur
breyst mikið, ekki síst þegar þar hef-
ur myndast hópur af augljóslega vel
stæðu fólki. Samfara þessari þróun
hafa viðmiðin breyst og var eiginlega
ekki á það bætandi í hlutadýrk-
uninni.“
Sigrún segir það áberandi, eftir að
hafa ferðast víða um heim, hvað Ís-
lendingar séu hjálpsamir – og glað-
legir. „En við erum ekki kurteis,“
bætir hún við hlæjandi. „Við erum
svo stutt á veg komin í borgarmenn-
ingu, hún slípar framkomu fólks. Það
breytir ekki því að mér finnst alltaf
yndislegt að koma til Íslands og ég
held góðum tengslum við fjölskyld-
una og vinina, fæ líka oft heimsóknir.
Mér finnst það forréttindi að geta lif-
að lífinu þannig; geta búið erlendis en
farið reglulega heim. Mér líður
óskaplega vel hér í London, hlutverk
útlendingsins á vel við mig.“
Ertu með hugmynd að nýrri bók í
kollinum?
„Ég er byrjuð á nýrri bók. Þetta er
söguleg skáldsaga sem ég hef haft á
bak við eyrað í 25 ár. Hún hefur ekk-
ert með Ísland að gera, sögusviðið er
Feneyjar um 1720. Feimnismál er að
hluta um sýn listamanns, ljósmynd-
ara, en þessi bók tengist tónlist. Það
er óneitanlega annað að skrifa bók
sem gerist í fortíðinni því það út-
heimtir ekki bara að skilja hvernig
það var til dæmis að lifa án rafmagns,
heldur líka að átta sig á því hvernig
fólk hugsaði. Það er ekki alveg auð-
velt að festa hendur á því en spenn-
andi að leita leiða til þess. Ítalíu
þekki ég vel og tala málið. Ég er svo
heppin að búa í hjólafæri við British
Library, sannarlega ekki í kot vísað,
og mér líður óskaplega vel á bóka-
söfnum, nýt þess í botn að grúska,
svolítið eins og leynilögregluvinna.
En skriftir eru áhættusamt ferðalag
án öruggra leiðarloka svo hvort úr
verður bók á endanum er önnur
saga!“
naður
beggo@cox.net
TENGLAR
.....................................................
www.uti.is/feimnismal
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3. DESEMBER 2006 35
Desemberopnun: Virka daga kl. 10-18, laugard. kl. 11-18, sunnud. kl. 13-17
Stærri verslun - meira úrval














Glæsilegt úrval af
velúrsloppum,
silki- og satínnáttfatnaði Glæsilegt úrval af undirfatnaði
Notaleg náttföt og sloppar
á dömur og herra
Síðumúla 3, sími 553 7355



   





 
 

  

 
 !"#$%!!%!" &!'(!")$*



 
 
 

 
  















 



 


 

 

  

 


 !

"#
$#
 
 %&&'(
 )

#!  # *

 
  

 


     
!"##$  
$%& $
'"()
 !! "  #$
 #$ " % !!
Fáðu úrslitin
send í símann þinn