Fálkinn - 14.02.1962, Blaðsíða 5

(Jrkllppusafnið
Vega tnans) og mmn
í Aisir
Tíminn, jan. ’62.
Góð stofa
óskast til heimilisstarla. Öll
nýtízku.. þægindi. Upplýs-
ingar í síma 24201.
Tíminn, 1961.
Barngóð síúlka
með intibyggSum skápum,
móti suðri á hitaveítusvæði
á Melunum, er til leigu fyr-
ir regiusaman mann, Enn
fremur bilskúr á sama stað.
Upplýsingar í sima 12954.
Tíminn, 1961.
Á 5Í. bötr$K kötn <it bóíc, sem nefn
ist „hkrrtk bákmemtasago
1960", Þéfa et teÍMktll ááSfattí
Ui*, $20 bls. í stðru óroti, Hðfundur-
irin er dr. Sf«fón Eípdf'ssott pcótcsso;
f Baífim&re, H$r sk-tífci iýndor nokfcr-
<ir periur úr j>6ssu meisfaroverki;
OM STEPHAH <J.
„Þt>r (i Atberto) hteyptj itephan
upp rnijrgum hömum, tók virkön
þótt í ^itóítnóíom og ofó k.v*St
?ín á öndvökunáftMm. Þor dó
UM GU&M, FRÍMANN,
„Hanrv nom iist of £int>r( Jónssyní
hSggmynóasmjð, en gafst vpp v iS
oS vef8o íi&tomciSur. Aftur á móti
ner&ist htmn (ÍSnoÖormotSMf1 ó Ak-
ureyri, en hof&i flstina og skóló-
llllS^^ióópiliíalSÍÍllöiiíi^íllísliWslí
UM KtUSTMAHN.
fyrslo kðnan höns ní>rsk, hín sið-
ostq ís)enj;k.'f
Verkamaðurinn, jan. ’62.
Visnabáikur
Haggar skorðum hér að mun,
— hægt skal orðum flíka.
Innri forðinn er við hrun.
Yfirborðið líka.
Gísli Gíslason,
Hj altastaðahvammi.
Þegið gætni, heimska hik,
héðan þó eg víki.
Eg ætla að skreppa augnablik
inn í himnaríki.
Jóhanna Friðriksd.
Ijósmóðir.
Ef hún góa öll er góð
— að því gæti mengi, —
þá mun harpa, hennar jóð,
herða á mjóa strengi.
Aðrir hafa vísuna svona:
Ef hún góa öll er góð,
— öldin má það muná, -—
þá mun harpa hennar jóð
herða veðráttuna.
Hans var jafnan höndin treg
að hjálpa smælingjunum,
gekk þó aldrei glæpaveg,
en götuna meðfram honum.
Bjarni Gíslason, bóndi.
★
Innra lengi ungri mær
ama þrengir dróminn.
Jurt sem enga frjóvgun fær,
fölnuð hengir blómin,
Sigurður Jónsson,
Katadal.
Á Bingókvöldum er það venja, ef margir fá bingó, að draga
um stóra vinninginn. Fá þá hinir einhverjar sárabætur. Svo
bar til í Lídó, að mikið var eftir af þessum smá-vinningum,
sem notaðir voru í sárabœtur. Dansinn var í fullu fjöri, en
allt í einu stöðvar Svavar Gests hljómsveitina og býður hverri
þeirri konu, sem sé með sikkrisnœlu einhvers staðar á sér og
geti sannað það, eina flösku af víni. Það sló á þögn um salinn.
Eftir þó nokkra stund stendur holdug kona upp og gengur upp
á sviðið.
— Ert þú með sikkrisnœlu? spyr Svavar.
— Já, segir konan.
— Og hvar?
— Hún er á sokkabandinu mínu.
—• Það er víst ekki hægt að ganga úr skugga um það, segir
Svavar. En fyrst þú ert svona hreinskilin, ætla ég ekki að láta
þig fá brennivínsflösku, en þú fœrð Ævisögu Kristmanns í
staðinn.
Fyrir sunnan fáir unna
sveini;
þar af hrelldur þankinn er;
Þetta er heldur gott hjá mér.
•k
Mér er illt í munninum
mæðan þjáir lúna.
Brennivíns af brunninum
bergja fáir núna.
★
Víndrykkja
Hér er ein saga af hinum
fræga vínþekkjára, Talleyr-
and, sem uppi var á fyrri
hluta 19. aldar. Hann tók á
móti gesti, sem var í áberandi
DONNI
Mikið vildi ég gefa
fyrir að sjá mennta-
málaráð dansa twist.
stöðu. Og honum til heiðurs
bauð Talleyrand upp á sitt
fínasta vín. En þegar gestur-
inn steypti víninu í sig eins
og það væri vatn. sagði Tall-
eyrand argur: — Herra minn,
þegar maður nýtur þess heið-
urs að vera í hófi með glasi af
víni sem er af svo fínni teg-
und, þá hellir maður því ekki
í sig ein,s og um ölglas væri
að ræða. Maður tekur af lotn-
ingu um glasið og skoðar vín-
ið.
— Og svo?
— Svo dregur maður að sér
ilminn.
— Og síðan drekkur maður
það?
— Nei, ekki enn, maður set-
ur glasið á borðið og talar um
vínið.
★
FAGNAÐ NÝJU ÁRI.
I Bandaríkjunum var gaml-
árskvöld haldið hátíðlegt hinn
24. marz ár hvert, allt til árs-
ins 1752. Þá fluttu innflytj-
endurnir daginn til 31. des.
Samt halda strangtrúaðir Gyð-
ingar gamlárskvöld hátíðlegt
annaðhvort í september eða
október á ári hverju, Múham-
eðstrúarmenn fagna nýju ári
í júlí og Kínverjar einhvern
tíma að vorinu til.
FALKINN
5