Vikan - 30.04.1969, Blaðsíða 5

r
Langholtskirkju og mer
hreinlega blöskraði. Það
tók út yfir allan þjófabálk,
þegar sunginn var hinn
viðurstyggilegi dægurlaga-
texti „Slappaðu af og haltu
kjafti“ sem ætti að banna
bæði í útvarpi og sjón-
varpi. — Hins vegar skal
þess getið, að ég hlustaði
á svokallaðar Dægurtíðir í
útvarpinu um daginn. Þær
fóru víst fram í Háteigs-
kirkju hér á dögunum, og
það var allt annar og
miklu manneskjulegri svip-
ur yfir þeirri athöfn en
pop-messunni.
En meðal annarra orða:
Hvað er þetta unga fólk að
ryðjast inn í kirkjurnar
með hávaða og látum? Ef
það vill koma til. kirkju
getur það gjört svo vel og
samið sig að þeim siðum,
sem þróazt hafa hér á
landi í áraraðir. Ef það
vill það ekki, þá getur það
haldið sig einhvers staðar
annars staðar með allan
sinn skít, hávaða og Ijót-
leika. Ég segi það alveg
satt, að ég er orðin hund-
leið á þessu endalausa
dekri við táningana og
unea fólkið. Eg vil fá að
vera í friði —• að minnsta
kosti í kirkjunni minni.
Með þökk fyrir væntan-
lega birtingu.
Gömul móðir.
Pop-messumar era eitt-
hvert umdeildasta fyrir-
bæri, sem skotið hefur upp
kollinum í þjóSIífi okkar í
lengri tíS. ÞaS er í raun-
inni ekki nema eSlilegt,
þar sem þær snerta það
sem mönnunum er helgast
— sjálfar kirkjurnar. Við
leggjum engan dóm á mál-
iS, en okkur hafa borizt
mörg fleiri bréf. Þetta er
það harðasta á móti. — í
næsta Pósti birtum við svo
eitt af hólbréfunum.
VIZKAN OG BRJÓSTVITIÐ
Kæra Vika!
Við höfum nú allt að tíu
ár lifað lúxuslífi, sem vart
þekkist í Evrópu og alls
ekki á okkar breiddar-
gráðu. Gjöful fiskimið, gott
verð fyrir afurðir og ótak-
mörkum bjartsýni hafa
íleytt okkur áfram, eins og
spútnikum stórveldanna á
þessum árum. Svo mikil
hefur bjartsýnin verið, að
jafnvel forystumenn þjóð-
arinnar hafa látið blekkj-
ast og áttu ekki um tíma
nægjanlega sterk orð til að
telja fólkinu trú um, hve
ríkir við værum, hvað við
gætum veitt okkur af mun-
aði og hve frjálsir við vær-
um til æðis og athafna;
þúsundir milljóna í gjald-
eyrissjóði og allsnægtir
handa öllum.
Allt í einu sprakk blaðr-
an; gjaldeyrissjóðurinn
uppurinn og samdráttur,
atvinnuleysi og kreppa
framundan. Var þörf á, að
svo færi, þótt um tíma
kæmi afturkippur, verð-
fall og sölutregða?
Margir eru þeirrar skoð-
unar, að svo hafi ekki ver-
ið, ef forsjálni hefði verið
ríkjandi hjá þeim, sem
héldu um stýrið.
Hvað var að? TJm það
eru margar meiningar. —
Væri nú ekki athugandi að
líta um öxl og athuga hvað
veldur? Hefði ekki verið
skynsamlegra að spyrna
við fótum fyrr en gert var
og þá hvernig, og er ekki
enn hægt að gera það?
Væri til dæmis ekki
hugsanlegt að ríkisstjórnin
leitaði samvinnu við fram-
kvæmdamenn þjóðarinnar
í stað þess að láta lang-
skólagengna hagfræðinga
og embættismenn eina um
að legg.ia línurnar?
Lítil þjóð getur ekki lif-
að á vizkunni einni saman.
Þar verður einnig að koma
til brjóstvitið og reynslan,
ef vel á að fara.
Get.ur ekki ríkisstiórnin
kallað sér til ráðuneytis
dugandi framfaramenn at-
vinnuveganna, ekki for-
ystumenn, — leitað skoð-
ana þeirra án skuldbind-
inga, kvnnt sér viðhorf
beirra til vandamála nú-
tímans og framtíðarinnar
ocf haft þá til ráðuneytis
við hlið hagfræðinga og
emhættismanna?
Er þetta ekki umhugsun-
arvert?
A.
Jú, þetta er vissulega
umhugsunarvert á þessum
síðustu og verstu tímum.
Við komum hugmyndinni
hér með á framfæri. '
u
Fæst f öllum
apótekum
Nú er rétti
timlnn fyrir
:°UrB
Bragðbezta kexið er nú sem fyrr
LIMMETS og TRIMETS. LátiS LIMMETS
og TRIMETS stjórna þyngdinni.
KEILDSÖLUBIRGÐIR:
G. dlafsson hf. ™,..
UafiiHiai-h ariir
INNI
OTI
BÍLSKÚRS
SVALA
HURÐIR
Jhmi- & Hltihutiit H □. VILHJÁLMSSDN
RÁNARGÖTIJ iz SÍMI 19669
V_
18. tbi. vikan 5