Menntamál - 01.01.1933, Blaðsíða 32

3
MENNTAiVIÁI
Þröngsýnn maður telur barnafræÖi sín algild rök. Hafi hann
lært fræði sín i bók me'Ö útflúruðum upphafsstöfum, eru þaÖ
útflúru'Öu upphafsstafirnir, sem ciga rétt á sér upp frá því.
Ilann vill guösorðið, eins og honum hefir verið kennt það,
Heittrúarmaðurinn þakkar guði fyrir, að hann er ekki eins
og aðrir menn. Hann fær svölun og fyrirgefning daglegra
synda, þegar hann biður um slíkt að kvöldi. Hann vill guðs-
orðið, eins og uppáhaldsprestur hans prédikar það.
Oftrúarmaðurinn sér margt Ijótt hjá náunganum, talar tölu-
vert um þann vonda og lævísa framkomu hans i veröldinni.
Guðsorð trúbókanna. er ekki nógu kraftmikið fyrir slika menn.
Þeir blása þvi anda sínum í orðin og tala oft blaðalaúst um
djöfulinn.
Hugsunarleysinginn lætur sér standa á sama um allt milli him-
ins og jarðar. Hann jankar og neitar, eftir J)ví sem liest hent-
ar. Hann sækir ekki tilvitnanir i trúbækur.
Sértrúarflokksmaður notar biblíuna til ]>ess að sanna mál sitt
i hverju einu. Biblían verður í höndum sértrúarmanna eins og
útspýtt skinn, Jrar sem hver heldur dauðahaldi í sinn skækil.
Frjálslyndur maður blessar Ijósið, hvaðan sem ])að skín. Hann
álítur sannleikann jafngildan í fræÖum Búdda og Krists.
Trúleysingi játar engin trúarbrögð í orði. Hann virðir ekki
guðsorð né kirkjugöngur.
Að ])essu athuguðu, tel eg skynsamlegast að leggja kenningu
Krists eina saman til grundvallar. í kristindómsfræðslu. Þar
er sigilt siðalögmál. Til stuðnings má svo nota göfgandi sög-
ur og sagnir úr bókmenntunum, ekkert frekar úr Gamla Testa-
mentinu heldur en Islendingasögunum.
Leyfum svo hverjum sem er, að hafa sínar sérskoðanir.
En umframt allt: segjum börnunum satt, ef þau spyrja um
dægurmálin. Afnemum þuíulærdóm. Notum bók náttúrunnar til
þess að hjálpa okkur við göfgun kynslóðarinnar.
G. M. M.
Menntamál. Verð 5 kr. árg. Afgr. í Arnarhvoli. Síini Arnarhvoll.
FélagsprentsmiÖjan.