Kirkjuritið - 01.06.1957, Síða 25

VEKTU VIÐBÚINN
263
skátalieitið, J&fnvel eftir að þú hættir að vera drengur — og
Guð hjálpi þér til þess.“
íslenzka kirkjan sendir skátunum kveðju á þessum tímamót-
um og óskar þeim heilla og blessunar í starfi.
ÓSKAK J. ÞORLÁKSSON.
Sálmur.
Eg leita þín, ó Guð, í geimsins djúpi
og græt af því, hvað ég er ógnarsmár,
en veit, að baki veraldanna hjúpi
er voldug sál, er þekkir öll mín tár.
Eg leita þín, ó Guð, í gæzku manna,
og góðverk sérhvert er mér boð frá þér,
að ástin þín mun aldrei hindra og banna
þá ást, sem ég í lijarta mínu ber.
Eg leita þín, ó Guð, í sjálfs mín sálu
og sé af þínum gróðri brotinn reyr
og agnarneista, er annir dagsins fálu
en á að blossa í Ijóma síðar meir.
Eg finn þig, Guð, í heimsins viða velli,
í von og trú hjá þínum breyzka lýð, —
í hugsjónanna mætti, í ástareldi,
því óílu ræður hönd þín, sterk og blíð.
Jakob Jóh. Smári.