Kirkjuritið - 01.02.1969, Blaðsíða 32

78
KIRKJUHITIÐ
prófastur í Eyjafjarðarprófastsdæmi. Prestsetur lieldur ekkert
til í Grímsey, en fyrrverandi ráðuneytisstjóri hafði selt það
fyrir kr. 5 þúsund nokkru eftir að hinn síðasti Miðgarða-
prestur hvarf þaðan, séra Robert Jack, 1953.
Um ástand búskapar prestanna kom fram, að fáir bjuggu
að ráði, en margir smábúi. Hitt reyndist þó oftar, að prestar
leigðu slægjulönd og lánuðu útihús, ef notandi voi-u, en nytj-
uðu lilunnindi, s. s. dúntekju, reka og veiði. Þeir, sem aðstöðu
höfðu til, kenndu við nálæga skóla, en aðeins á Staðarstað
rekinn lieimaskóli um mörg ár.
Víðast livar reyndust skilyrði til búskapar liin beztu uiö
landgæði, jafnvel þótt skipt hafi verið nýbýlum út úr landi
prestsetranna, en útihús til baga léleg, talin ein ástæða þess,
að ekki var búið. Ræktun æði misjöfn: 4—50 ha, minnst í
Vallanesi, en mest á Breiðabólstað í Fljótshlíð og Möðruvölhnn
í Hörgárdal.
Horfur á búskap presta í framtíðinni virtust litlar. Fáir
ungir prestar reka bú, þótt sitji liin hefðbundnu prestbób
en rosknir prestar óðum að gefast upp. Skulu þó nefnd dænú
hins gagnstæða, sitt úr hverri átt: Skeggjastaðir á Strönd,
Kvennabrekka í Nálilíð, Melstaður í Miðfirði (fjárbú), Breiða-
bólstaður og Reynivellir í ICjós (blönduð bú). Þá húa prest-
synir stórt (sumpart með feðrum sínum) á Mýrarstað í Borgar-
firði og Bergþórshvoli. — Athyglisverðustu framkvæmdir 1
liúsabótum og ræktun allra síðustu ára að Tjörn á Vatnsnesi-
Nokkrir prestar telja afkomu sinni stefnt í voða ef ekki
reki fjárbú, þótt smá séu, lýsa ánægju sinni með það auka-
starf en þykir þó bindandi gagnvart preststarfinu.
Prestsetranefnd var ekki að rannsaka aðstæður til breytinga
á sókna- eða prestakallaskipuninni. Sem kunnugt er gerðu
aðrir aðilar það. Mun sú nefnd hafa kynnt sér niðurstöðtU'
Prestsetranefndar, þótt lítt sjái á. Því miður var greinargerð
föður míns fyrir nefndarstörfunum ekki einu sinni send pro-
föstum, livernig sem því vék við. En liún var byggð á gagnger-
um skilningi þeirra fjórmenninganna á verkefninu, samvizku-
senii og mikilli vinnu.
Álit ] jeirra var, að langflest staðaprestsetrin skyldi haldast.
Jörðunum ekki skipt frekar en orðið væri, enda minnkuðu
þá tekjur prestanna, gætu verið nokkrar ]»ótt ekki rækju hu