Kirkjuritið - 01.12.1975, Blaðsíða 47

sæti í stjórnskipaðri kirkjumálanefnd
1929—1930 og í sýslunefnd Stranda-
sýslu 1929—1938 og 1943—1948.
Síra Jón Guðnason var ávallt mik-
'II félagshyggju- og samvinnumaður.
Sem kjörinn fulltrúi Framsóknarflokks-
ins í aukakosningu í Dalasýslu sat
hann Alþingi 1927. Tók hann þar all-
mikinn þátt í umræðum og lét einkum
til sín taka menntamál og samgöngu-
mál.
Árið 1921, 21. október, kvæntist síra
Jón Guðlaugu Bjartmarsdóttur bónda
á Neðri-Brunná í Saurbæ. Var hún
myndar- og atgerviskona, sem stóð
örugg og traust við hlið manns síns
uns yfir lauk. Eignuðust þau sjö mann-
vænleg börn, er upp komust. Reynd-
ust þau öll foreldrum sínum ómetan-
leQur styrkur, þegar elli og hrörnun
lók að sækja þau heim. Um nánari
^ynni af börnum þeirra vísast tii
Prestatalsins frá 1957.
Síra Jón Guðnason var um margt
e|nn af svipmestu þjónum íslensku
Þjóðkirkjunnar á þessari öld. Á langri
ævi var hann allt í senn, prestur, kenn-
ari og fræðimaður. Sem prestur var
hann vel metinn sem hógvær og hugs-
andi ræðumaður, ástúðlegur og inni-
le9ur í allri raun. Trú hans á framlífið
°9 æðri völd var örugg, hrein og heit.
J~'ann trúði á Frelsarann Jesúm Krist,
inn bjarta boðskap hans eins og hann
'rtist í ræðum og dæmisögum Nýja-
estamentisins. Allt líf hans og Ijúf-
mannleg framkoma bar þeirri trú
°r®kt vitni. Það var því ekki að ófyrir-
synju að fyrrverandi sóknarbörn og
a rir kvöddu hann til prestverka langt
ram á áttræðisaldur.
Sem kennari var síra Jón vel þekkt-
ur og vel virtur. Sérstakan áhuga hafði
hann á íslenskri tungu og kunni á
henni glögg skil. Heyröi ég suma nem-
endur hans lofa mjög kennslu hans í
þeirri grein.
Af flestum munu ritstörfin og fræði-
mennskan talin bera hæst í löngu lífi
og starfi síra Jóns Guðnasonar. Hann
var fróðleiksgjarn og minnugur svo að
af bar. Snemma lagði hann stund á
þjóðlegan fróðleik, mannfræði og ætt-
fræði. Áhugi hans á þeim efnum réð
þeirri ákvörðun hans að láta af prest-
skap og kennslustörfum og taka við
starfi í Þjóðskjalasafninu í Reykjavík.
Jafnframt mikilli skylduvinnu í þágu
safnsins afkastaði hann í frístundum
sínum geysimiklu fræðistarfi. Hann
samdi viðamikil rit um æviatriði Dala-
manna og Strandamanna. Frá hans
hendi komu einnig út safnrit með ævi-
skrám margra merkra íslendinga bæði
lífs og liðinna. Hann sá um útgáfu
nokkurra rita annarra höfunda um
mannfræði og annan þjóðlegan fróð-
leik. Að þessum hugðarefnum sínum
vann hann langt fram á elliár, en gat
ekki sinnt þeim eins og hugurinn girnt-
ist síðustu æviárin vegna sjóndepru,
er ágerðist í blindu.
Árið 1948 gengum við síra Jón í
Félag fyrrverandi sóknarpresta í
Reykjavík. Frá þeim tíma þróaðist
með okkur vinátta, sem entist meðan
leiðir lágu saman. Síra Jón varð strax
mikilhæfur og mikilvirkur þátttakandi í
þessum félagsskap okkar eldri prest-
anna. Þar sátum við saman í stjórn
um hart nær 20 ára skeið. Og þar
vann hann af þeirri frábæru árvekni
285