Ægir - 01.10.1946, Blaðsíða 5

Æ G I R
227
Rlöðin, sem ættu að enduróma raddir al-
mennings um hvað eina, er gerist á þjóðlít'-
mu, voru svo fáorð um sýninguna. að af
mnniæhun þeirra verður ekkert ráðið
hvernig luin var. Mér er það ráðgáta, hvers
vegna blaðamennirnir birtu ekki rök-
studdan dóm um sýninguna og hvers vegna
þeir birtu ekki aðsendar greinar um hana.
^ ar það tómlæti sem réði því eða var það
eitthvað annað?
Ég hafði ekki lengi skoðað sýninguna, er
þóttist þess áskynja, að uggur sá, sem
suinir báru í brjósti um of nauman undir-
l'úningstíma og óviðunandi húsrými, hafði
ehki verið ástæðulaus. En jafnframt skaut
þeirri spurningu upp í huga mér, hvert
markmiðið væri með þessari sýningu. Ef
um ákveðið markmið var að ræða þá var
a® athuga leiðirnar, sem valdar höfðu verið
l'i þess að ná því.
Frá mínu leikmannssjónarmiði má fyrst
°g fremst hugsa sér sjávarútvegssýningu
með þrennu móti. í fyrsta lagi framleiðslu-
syningu, þar sem sýndar séu allar fram-
leiðsluvörur sjávarútvegsins jafnframt því,
sem sýningargestir fái ljósa hugmynd um
það, hvernig hráefninu úr sjónum er breytt
' markaðshæfa vöru. Þegar ekki er um full-
unna vöru að ræða, sé veitt fræðsla um það,
hvernig hún er notuð og með hvaða hætti.
Greint sé frá næringargildi þeirra afurða,
sem notaðar eru til manneldis eða skepnu-
fóðurs. Skýrt sé frá aðild hverrar fram-
leiðslugreinar fyrir sig í þjóðarbúskapnum.
Gerð_ sé grein fyrir því, hvernig hráefna-
vinnslunni sé komið hjá okkur miðað við
aðrar fiskveiðaþjóðir. Þá er sjálfsagt á
slíkri sýningu, að þeir sem þangað koma,
eiSi Þess kost að fá að bragða á þeim mat-
vælum, sem framleidd eru úr sjávarafurð-
um. . SHkt fyrirkomulag hefur á sér aug-
ysingarblaé, enda er því beinlínis ætlað það
dutyerk að auglýsa framleiðsluna.
öðru lagi getur verið um að ræða sögu-
ega sýningu, þar sem rakin sé saga útvegs-
ms að því er tekur til skipagerða, veiðar-
Æra, verkunaraðferða, tækniþróunar fram-
eiðslunnar, öryggi sjófarenda, menntun
%* *J* +1* **♦ *í**$**4* *** *J* *J* +1+ *l+ *J* *J**J**$* ♦*« *J**J**JH
Með því að kaupa vaxtabréf stofnalána-
deildar sjávarútvegsins leggið þér yðar
skerf til þeirrar uppbyggingar, sem á að
tryggja afkomu þjóðarinnar um ókomin ár.
♦*♦ *?■♦ *J* *J* *J* *J* *»■**■** *J* *** ♦** %* *** ♦** ♦J**J**J**J**J**J**J* *J* ♦*■• *I**J'**J,***'*****V* *!**'***$4*{
sjómanna, aðbúnað þeirra á landi og sjó
o. s. frv.
Loks má í þriðja laga hugsa sér að sam-
eina tvær fyrrnefndar leiðir. Grípur þá sýn-
ingin yfir stærra svið og verður þá líkleg til
að veita áhorfendum mikla fræðslu um
sjávarútveginn, sé svo til liennar vandað
sem kostur er á.
Hér hefur aðeins verið dregin upp beina-
grind af því, hvei’nig hugsa mætti sér sjáv-
arútvegssýningu, en af eðlilegum ástæðum
hefur hins vegar ekki verið greint frá því,
hvernig gæða ætti slíka beinagrind holdi og
blóði, ef svo mætti orða það.
Vafalaust liefði verið affarasælt fyrir þá.
sem undirbjuggu sýninguna, að gera sér í
upphafi grein fyrir því, hvort fært var að
íára einhverja hinna fyrrnefndu leiða og
hverja þeirra þá tielzt. En mjög er tvísýnt,
að þeir hafi gert það og því hafa þeir kosið
þriðju leiðina, einmitt það fyrirkomulagið,
sem flestir hlutu að sjá að örðugast var að
ráða við. Missmíðin á sýningunni munu
eflaust að nokkru leyti hafa átt rót sína að
rekja til þessa. Reyndar er sennilegt, að
undirbúningsnefndin hefði hvorki getað ráð-
ið við að koma npp framleiðslusýningu eða
sögulegri sýningu svo vel hefði farið, með
jafn skömmum undirhúningstíma og um
var að ræða. Því ekki má gleyma því, að
sjóminjasafn er hér ekkert til og því hvergi
á einum stað hægt að gripa til fjölmargra
þeirra muna, sem óhjákvæmilegir eru á
slíkri sýningu.
En víkjum nú að sýningunni sjálfri og
höfum það í huga, að henni var ætlað að
birta okkur þróunarsögu sjávarútvegsins
jafnframt því, sem henni var ætlað að vera
framleiðslusýning fyrir þennan atvinnuveg.