Ægir - 01.10.1946, Blaðsíða 7

Æ G I R
22Í)
Töf-lur og linurit voru fjölmörg á sýning-
unni og var að sálfsögðu margt á þeim að
græða. Að ókönnuðu máli verður minnsta
kosti ekki fullyrt, að þar liafi gætt óná-
kvæmni. Hitt dylst ekki, að þörf hefði verið
á fleiri töflum og línuritum, enda hafði
skotizt yfir að sýna með þeim hætti ýmis-
>egt, er sízt mátti undir höfuð leggja.
Sá hluti sýningarinnar, sem sýna átti
framleiðsluvörur sjávarútvegsins mun hafa
þótt heldur fáskrúðugur og ekki með þeim
kætti, að hann væri liklegur til að auglýsa
Jramleiðsluna. Hugmynd sú, sem menn
lengu þar um þó þróun, er örðið hefur í
framleiðslu sjávarafurða, var næsta húm-
kennd. Óljóst hugboð fengu menn um það,
að íslendingar verki saltfisk og ekkert var
a sýningunni, sem gat bent til þess, að þeir
íramleiði þorskalýsi, fiskmjöl o. s. frv.
Þótt ástæða sé til að drepa á ýmislegt
Heiri í sambandi við hina ýmsu liði sýn-
mgarinnar, verður þó hér numið staðar.
Aðeins skal að lolcum getið þess, er vakti
mesta athygli sýningargesta, en það voru
ivö fiskabúr (Akvarium). í þau skipti, sem
eg kom á sýninguna, virtist mér sýn-
'ngargestir hafa mestan áhuga á að skoða
liskabúrin, og er mér ekki grunlaust um,
að þau hafi dregið fleira fólk að sýningunni
en nokkuð annað, sem þar var.
Hafi markmiðið með sjávarútvegssýning-
unni verið það, að birta mönnum þróunar-
s°gu íslenzks sjávarútvegs og sér i lagi að
kynna framleiðslu þessarar atvinnugreinar,
hefur vopnið, sein nota átti lil þess, tví-
•nælalaust geigað nokkuð.
Hg er þeirrar skoðunar, að úr því brugðið
var á það ráð að koma upp sjávarútvegs-
sýningu með jafn skömmum undirbúnings-
líma og raun varð á, hefði átt að láta til-
gang sýningarinnar miðast við það eitt, að
'ekja almenning til skilnings á umsköpun
sjavarútvegsins, trevsta ábyrgðarlilfinningu
lólks gagnvart óleystum en óumflýjan-
'eguin verkefnum þessarar atvinnugreinar.
A þessu var hin mesta nauðsyn, þar sem
vitað var, að almenningur vildi lítt sinna
akalli þeirrar lánsstofnunar, sem vera á
t
Sveinbjörn Egilson, fyrrv. ritstjóri
Ægis, lézt að heimili sínu 25. október
síðastliðinn, 83 ára að aldri. — Hans
verður minnst í næsta blaði.
eins konar bakhjallur þeirra framkvæmda,
sem úrlausnar bíða í sjávarútveginum.
Ráðið til þess var ekki eingöngu fólgið í þvi
að sýna, hvað nýsköpunin hafði fengið á
orkað, heldur engu síður hinu, að leiða at-
hygli fólks að óleystum verkefnum nýsköp-
unarinnar. Nauðsynlegt var að greina náið
frá, hver þessi verkefni voru og gera sem
ljósasta þýðingu þeirra fyrir útveginn og
búskap þjóðarinnar. — Slíka sýningu hefði
vafalaust verið hægt að undirbúa á tiltölu-
lega skömmum tíma og markmið hennar
var ekki út í bláinn eins og allt er í pott-
inn búið.
L. K.
m

Sjávarútvegurinn færir þjóðinni nær allan
þann gjaldeyri, sem hún þarfnast til kaupa
á nauðsynjum utanlands frá, en án þeirra
verður ekki lifað mannsæmandi lífi í þessu
landi. Efling sjávarútvegsins er því fyrsta
boðorð hvers íslendings. Skortur á fjár-
magni er að hefta eðlilega framþróun
sjávarútvegsins. Með því að kaupa vaxta-
bréf stofnlánadeildarinnar leggja menn
fram nauðsynlegt fjármagn til farsællar
þróunar sjávarútvegsins.
«j. «j. +*+ ♦$♦ ♦$♦ *%* ♦!♦ •{♦ ♦£♦ ♦!♦ ♦£♦♦*♦♦♦♦ ♦ !♦