Ægir - 01.10.1946, Blaðsíða 18

240
Æ G I R
Japanskur
sjávarútvegur.
f blaðinu „Commercial Fishermen’s
Weekly“, sem gefið er úl í Vancouver, birl-
isl grein 23. nóv. síðastl., er heitir „As
Japan’s Fishery Empire Fades, Oppurtuni-
lies for Others Mount“. Eins og mörgum
mun kunnugt hefur annað veifið verið
grunnt á því góða milli japanskra og amer-
ískra fiskimanna. Grein sú, sem hér fer á
eftir, mjög stytt og í lauslegri þýðingu, gef-
ur lil kynna, livernig Ameríkumenn líta á
þetta mál.
Samfara því, sem Japanir reyndu að auka
utanríkisverzlun sina, juku þeir einnig
fiskvéiðar sinar sem mest þeir máttu á
fjarlægum fiskislóðum.
í skjóli fruinkvæðis ríkisstjórnarinnar og
liinna óskráðu laga um sameiginlegan rétt
allra til afnota á auðlindum hafsins, sóttu
japönsk fiskiskip í austur, norður og suð-
ur og það svo langt, að þau stunduðu veið-
ar við strendur Alaska, Áslralíu og Argen-
tínu. Það voru engin takmörk fyrir þeim
svæðum, sem Japanir töldu sig hafa rétt til
að afla á.
Þessi aðstaða þeirra ásamt nýtízku að-
ferðum og útbúnaði gaf þeim byr undir
vængi. Og þeir gengu svo langt, að þeir
lögðu sjálfir í kostnað við að láta gera til-
raunir með að búa til fljótandi verksmiðj-
ur i því augnamiði að notfæra sér fiskimið,
sem að öðrum kosti væri ekki bægt að
sækja á.
Japanska stjórnin átti svo mikinn þátt í
aukningu sjávarútvegsins, að eðlilegt er að
lila á fiskiðnað Japana sem þátt í stjórn-
málum þjóðarinnar. Hin opinbera fyrir-
stríðsáætlun Japana um aukin pólitísk- og
fjárhagsleg áhrif átti að njóta styrks sjávar-
útvegsins.
I beinu áframlialdi af þessu lók stjórnin
•J* •*♦♦*• •■J* «J* A A **♦ *J* *J« *J« •J* «S» ♦J*«$« *J* •$•
Með því að kaupa vaxtabréf stofnalána-
deildar sjávarútvegsins leggið þér yðar
skerf til þeirrar uppbyggingar, sem á að
Þ'.vggja afkomu þjóðarinnar um ókomin ár.
**•**♦♦*♦***♦£♦♦ J«****J**$**J«*^*****J»*J****»J*»J«»J**J**J*«£*****J«»J**J*«J»*******J«****J**J**J**J**J
upp baráttu l'yrir því að fá slækkuð þau
liafsvæði, er fiskifloti landsins mætti veiða
á. Svæði það af Kyrrabafinu, er liggur milli
slranda Suður-Afríku og Suður-Ameriku,
var skoðað sem fiskisvæði Japana, en það
er um 500 milljónir fermílna að stærð.
I sambandi við þennan áróður kom það
fyrir, að japönsk fiskiskip urðu viðriðin al-
þjóðleg vandamál, eins og I. d. í árekstrin-
um um Alaskaveiðarnar, þegar Japanir til-
kynntu, að þeir væru með á prjónunum
þriggja ára áætlun um rannsóknir á þeim
möguleika, að veiða lax í opnu hafi, fyrir
slröndum Alaska. Bandaríkin mótmæltu
þessari áætlun og árið 1938 skýrðu Japanir
frá því, að þeir mundu bætta við bana.
Við styrjaldarlok var sjávarútvegur Jap-
ana að nokkru leyti úr sögunni, eða hann
var háður takmörkunum og endurskipu-
lagningu að ýmsu leyti.
Hvað framtíðin felur í skauti sér í sam-
bandi við fiskveiðar Japana er með öllu
óráðið. Líði Japanir undir lok í bili sem
liskveiðaþjóð, í samanburði við það sem
áður liefur verið, eykur það á möguleika
annarra þjóða til l'iskveiða.
Fyrir styrjöldina voru sjávarafurðir, þar
með taldar niðursuðuvörur, fjórða í röðinni
af útflutningsvörum Japana.
Mestur hluti niðursuðuvaranna var lax,
urriði, krabbi, sardínur í tomatsósu og
styrja. Rúmlega 1 milljón kassar af niður-
soðnum laxi, eða meira en helmingurinn al
heildarframleiðslu þessarar vöru, var fram-
leidd í verksmiðjum á yfirráðasvæðum
Sovét-Rússlands. Á þessum slóðum söltuðu
Japanir einnig mikið af laxi.
Stóra-Brelland kevptu um 80% af þeim
laxi, sem fluttur var út beint l'rá Japan, og