Ægir - 01.11.1949, Blaðsíða 27

Æ G I R
269
skipinu en árangurslaust. Þetta skip og
öll önnur hraðskreið skip sigldu ekki í
skipalestum. Skipstjórinn einn vissi hvert
ferðinni var heilið hverju sinni. \ eg'na
liraðans urðu kafbátar lítt að tjóni hinum
stóru skipum. „Queen Elisaheth" flutti
811 þús. hermenn milli landa á styrjald-
arárunum og sig'ldi hálfa milljón sjómílur.
Báðar „drottningarinnar“ fluttu lYi millj.
hermenn og vegalengdin, sem þær sigldu,
samsvaraði því, að þær hefðu farið 88
l'erðir kringum hnöttinn.
„Drottningarnar“ sigla nu báðar milli
Bretlands og Bandaríkjanna og ber fremur
að telja þær sem skemmtiskip en venjuleg
fólksflutningaskip. Þær halda hraðametinu
á sjónum og ekki eru horfur á því í s\ip-
inn, að fram úr því verði farið. Innrétt-
ingu skipanna var lokið síðari hluta árs
1946. Allt skennnt var rifið burt og bæði
skipin voru innréttuð með það fyrir aug-
um, að skemmtisiglingafólki geti liðið sem
]3ezt. — Öldustokkur skipanna var látinn
óhreyfður eins og hermennirnir höfðu skil-
ið við hann, en hann er þéttsettur inn-
greiptum fangamörkum hermanna, einkum
amerískra.
Vélar „drottninganna“.
Hér að framan hefur ekkert verið vikið
að vélaútbúnaði þessara stærstu farþega-
skipa heimsins. Verður nú reynt að greina
nokkuð frá honum í aðalatriðum.
Meðfylgjandi uppdráttur sýnir fyrir-
komulag í 4-skrúfu risasldpi. Vélum og'
kötlum er dreift um allan innri botn skips-
ins. Smávélar (miðað við það, sem hér er
uin að ræða) svo sem átta 1100 kw. rafalar
eru ekki sýndir á uppdrættinum.
Aðalvélarnar eru 4 algerlega sjálfstæð
kerfi af Parsons túrbinum með einföldum
niðurfærslu „gearing“, staðsett í tveim
vélarúmum. Kerfin, sem knýja ytri skrúf-
urnar, eru í fremra vélarúminu, en þau,
sem knýja innri skrúfurnar, eru i aftara
vélarúminu.
Hvert túrbínukerfi er samsett úr há-
þrýstitúrbínu, fyrstu milliþrýstitúrbínu,
annarri milliþrýstitúrbínu og lágþrýstitúr-
bínu. — Með venjulegu álagi er snúnings-
hraði háþrýsti- og fyrstu milliþrýstitúrbínu
um 1530 snúningar á mínútu, og snúnings-
hraði annarrar milliþrýsti- og lágþrýsti-
túrbínu er um 1930 snúningar á mínútu.
Hin framleidda orka frá hverri túrbínu
er yfirfærð með drifhjóli á eitt aðalgear-
hjól á fremri enda hvers skrúfuáss og snún-
ingshraðinn færður niður í 180 snúninga á
skrúfunni. Skrúfurnar eru fjögra blaða úr
„mangan“bronsi, 19 fet og 7 þuml. i þver-
mál og vega 32 smálestir hver. Hvert kerfi
(samstæða) framleiðir 40 þús. áshestöfl
ineð venjulegu álagi. Alls þarf því 160 þús.
hestöfl til þess að knýja hvort þessara
risaskipa með 29 sjómílna hraða á klukku-
stund. — Til samanburðar má geta þess,
að Sogsvirkjunin er um 20 þús. hestöfl og
áætlað er að þar sé hægt að virkja 130
þús. hestöfl miðað við fulla nýtingu allra
nothæfra fallhæða.
Allt smíði á túrbínum krefst sérstakrar
nákvæmni, en auk þess er ætíð mesta