Tímarit lögfræðinga - 01.06.1957, Blaðsíða 59
ingar sjúkdómi, eða til að koma í veg fvrir sjúkdóma
o. s. í'rv. Nú var það vitað, að belgirnir voru framleiddir
á h’ffræðilegan (pharmaceutiskan) hátt og notaðir i því
skyni að korna i veg fyrir sjúkdóma, þ. e., sem hvert annað
læknislyf. Að þessu leyti var talið, að belgirnir féllu undir
hina fræðilegu skýrgreiningu.
Þá var og bent á það, að slík rúm skýrgreining orðsins
lyf, sem notuð var í dómnum, væri affarasælust fyrir þjóð-
félagið, því að viss trygging eða öryggi fyrir almenning
fælist í því, að binda sölu á öllu því, sem notað er sem
læknislyf, við þá, sem leyfi liafa til lyfjasölu, því að slikir
aðilar eru háðir opinberu eftirliti. Ákærður var því fund-
inn sekur um óleyfilega lyfjasölu. Var verlcnaðurinn
heimfærður undir kansellíbréf frá 16. september 1797 um
h’fjasölu og tilskipun frá 4. desember 1672 um lækna og
lyfsala. Var ákærðum gert að greiða lcr. 1000.00 í sckt og
birgðir hans af belgjunum voru gerðar upptækar.
(Dómur sakadóms Reykjavíkur, 4. febrúar 1958).
H. Þ. tók saman.
Tímarit lögfrœðinga
105