Tímarit lögfræðinga - 01.06.1957, Blaðsíða 11
þeirra verið hér við slörf eða æltmenn liérlendir. En eigi
þykir lieldur réttmætt að greina þá hér, cnda myndi þá
mikill vafi leika á ýmsu þar að lútandi, ef út i væri farið.1)
III.
En nú vikur sögunni til íslands, aðgerða Lslendinga
sjálfra í þessum málum heima á Islandi. \Terður liér nú
rakinn að nokkru aðdragandinn að þeim ákvörðunum, er
gerðar voru, svo sem áður var að vikið, um og með stofn-
un Lagaskólans og Háskólans í Reylcjavík.
Með tilskipun 8. marz 1843, útgefinni af Kristjáni kon-
ungi áttunda var Alþingi Islendinga „endurreist“, er svo
hefir verið kallað, með ráðgjafarvaldi en eigi löggjafar.
Það kom saman i fyrsta skipli eftir þetta í Rcykjavík þ.
I. júlí 1845. Komu þá þegar fyrir þingið ýmis áhugamál
þjóðarinnar og málsvara hennar, og þá kom fvrst á þing
Jón Sigurðsson eftir kjöri í Isafjarðarsýslu.
Ráðgjafarþingin („ráðgefandi þing“) gerðu eigi sam-
þykktir eftir frumvörpum (lagafrumvörpum), eins og á
sér stað á löggjafarþingum, heldur með áslcoruii nokkurs-
konar eða óskum til konungsvaldsins og var það á íslenzku
nefnt bænarskrá (d. Petition, lat. petitio). Á þessu þingi
kom þá einnig fram tillaga á þessa lund, eftir áskorun
íslenzkra stúdenta i Ivaupmannahöfn, en að sjálfsögðu
undan rifjum Jóns Sigurðssonar, enda flutti hann málið
á Alþingi — um að settur yrði á Islandi Þjóðskóli, er þeir
nefndu svo, þar sem m. a. embættismannaefni landsins
fengju menntun sína, prestar, læknar og lögfræðingar.
Þessi bænarskrá var nú ekki afgreidd, en önnur var sam-
þykkt um að komið yrði á nokkurri lagakennslu við „Is-
1) Þeim, sem kynnu að óska frekari vitneskju um ævi og afdrif
Hafnarlögfræðinga, hvers um sig, þeirra er hér koma við sögu og
fleiri, má m. a. vísa til handhægra rita, sem eru: íslenzkar ævi-
skrar I—V. (P. E. Ó.), Islenzkir Hafnarstúdentar (B. J.) 1949 og
Lögfræðingatal (Kl. J. og A. Kl. J.) 1950. Fleiri gögn eru á
víð og dreif.
Tímarit lögfrœðinga
57