Organistablaðið - 01.07.1975, Blaðsíða 13

vandlega viS getu og stœrS kórsins og siöast en ekki síst, jjölbreylni
verSur alll oj lítil, því aS Lcórar og söngstjórar bjarga málunum
meS því aS slciplasl á nótum, þannig áS allir eru aS œja þáS satna.
Þróunin vill verSa sú, aS einstakir lcajlar og perlur úr slœrri verk-
urn, t. d. Slá þú hjartans hörpustrengi og Ave Verum, verSa „jastir
liSir eins og venjulega.“
A jundum í organislajélaginu hejur þessi mál a. m. k. tvívegis
boriS á górna. ilaja menn þá boriS sig illa yjir vöntun á stólvers-
um. I annáS skiptiS var kosin þriggja nuinna nejnd til aS safna ejni
eSa e. t. v. tillögum um úrbœlur. Er undirrituSum ekki kunnugl
um hvaS úl úr því hefur komiS. I hitt skiptiS segir í fundargerS,
aS umrœSum haji lokiS á því aS einn félaginn liafi boSist til aS
halda á öllum sínum nótum meS sér á nœsta fund.
Fyrir nokkrum árutn grœddust kór einurn á SuSurlandi 30.000 kr.
sem />á svaraSi allnokkru í erlendum gjaldeyri Kórinn gerSi sér
lítiö fyrir og pantaSi, eftir verSlista, nólur fyrir alla summuna.
ForráSamenn kórsins sáu sern sagt ekki annaS ráS vœnna en aS
korna sér upp eigin „lager“, sern þeir síSan gailu pantáö eftir, þaS
sern þeim litist vel á.
ÞaS er auSvitaS jjárhagslega rnjög óhagkvœmt aS hver kór, skóli
eSa lúSrasveit noti þessa aSferS. Þetta LeiSir þó hugann aS þeirri
bráSabirgSalausn, áS />essir áSilar bindist samtökum og stofni sjóS
sern nota rnegi á svipaSan hátt og fyrrnejndur kór gerSi. Vafalaust
eru margar LeiSir jœrar í þessurn ejnum og vonandi kernur einhver
sem lcs þessar línur auga á leiS er færi til skjótrar og farsœllar
lausnar.
ÖSrurn fremur rná telja Bóksalafélagi íslands rnálið skyll og
rnœtti hugsa sér einhvern stuSning MenntamálaráSuneytisins í því
sambandi.
ÞáS cr engan veginn fullnœgjandi aS útvarpiS spili og kynni tón■
list frá ýmsum löndurn og tímabilurn, fólk verSur líka aS fá aS
iSka hana sjálft í söng og spili. Forsenda þess aS lakasl megi aS
aka rnúsíksrnekk þjóSarinnar upp úr því „músíkalska fylliríi 19.
aldarinnar er rórnantík nefnist“ (tilvitnun í Carl Nielsen), er áð
hér korni góS verslun tneS nótur. Ef ekki, þá er eins víst aS áriS 2000
verSi rnargir kórar enn í hlaSinu á hvítum hesti.
Glúrnur Gylfason.
ORGANISTABLAÐIÐ 13