Sveitarstjórnarmál - 01.06.1995, Qupperneq 22

AFMÆLI
menningsþörfum. En við þessu verður ekki gjört að
sinni nema ef hreppamir gætu það sjálfir. Höfundurinn
hefur talað við skynsaman bóndamann sem sagðist álíta
það skyldu þeirra bændanna að skjóta saman handa
hreppstjórum sínum svo þeir fengju nokkur laun, þó þeir
gætu ekki orðið skaðlausir. Ef þessi maður, eða einhvur
annar, bæri þetta mál upp á þingi og legði það undir úr-
skurð sinna félagsbræðra, þá væri gaman að vita
hvumig tekið yrði undir það. Ef að til dæmis einhvur
gjörði það fmmvarp: að aukaútsvarið væri hækkað svo
hreppstjórinn gæti fengið 10 eða 20 dali um árið, án
þess fjársjóður sveitarinnar liði nokkum halla af því, eða
þá að þessum lítilfjörlegu launum væri jafnað niður á
hreppinn af tveimur bændum og þeim presti sem vanur
er að semja reikningana með hreppstjóra, þá væri gaman
að vita hvurnig bændur tækju undir það. Verið gæti
menn féllist á þetta einhvurs staðar og er þá enginn efi á
að yfirvöldin samþykktu þá gjörð og lofuðu bændum að
launa sjálfir hreppstjómnum. En þá yrði um leið að gera
það að skilyrði að bændur mættu sjálfir kjósa hrepp-
stjórana og velja upp aftur á 3ja eða 4ra ára fresti svo
þeir gætu fengið sér nýjan, ef einhvur reyndist heldur
duglítill.
Óskandi væri íslendingar fæm að sjá hvað félagsand-
inn er ómissandi til eflingar velgengninni í smáu og
stóm, og fylgdu í því dæmi annarra þjóða að fara að taka
þátt í almenningshögum, hvur eftir sínum kjörum og
stöðu í félaginu. Þessi andi hefir gjört úr Englendingum
svo vitra og volduga þjóð að hún bæði veit hvað hún vill
og hefir nóg afl til að framkvæma það, svo að frelsi
hennar og réttindum, heiðri og velgengni mætti vera
borgið héðan í frá* - og þessi andi er alls staðar að
vakna og hlýtur að verða hvurri þjóð til heilla, sé hann
réttilega leiddur og skammsýni eða harðúð gjöri hann
ekki að báli, af því þær fara að kefja hann. Óskandi væri
íslendingar fæm að sjá að það er aumt líf og vesælt að
sitja sinn í hvurju homi og hugsa um ekkert nema sjálfan
sig og slíta svo sundur félag sitt og skipta sundur afli
sínu í svo marga parta sem orðið getur - í stað þess að
halda saman og draga allir einn taum og hugsa fyrst og
fremst um heiður og velgengni landsins sem öllum góð-
um Islendingum ætti þó að vera í fyrirrúmi.
* Vœri hún nógu réttlát við aðrar þjóðir. Oréttindin eru vön að hefna
sín.
KYNNING SVEITARSTJÓRNARMANNA
Þórður Höskuldsson
ferðamálafulltrúi Þing-
eyinga
Þórður Hösk-
uldsson hefur
verið ráðinn
ferðamálafulltrúi
Þingeyinga frá
15. janúar. Hann
starfar fyrir At-
vinnuþróunarfé-
lag Þingeyinga
hf. og sinnir þar ferðaþjónustu og
markaðsmálum.
Þórður er fæddur í Reykjavík 25.
maí 1966 og eru foreldrar hans
Guðlaug Sveinbjamardóttir sjúkra-
þjálfari og Höskuldur Jónsson, for-
stjóri Áfengis- og tóbaksverslunar
ríkisins. Hann lauk stúdentsprófi frá
Náttúrufræðideild Menntaskólans
við Sund 1985, prófi í iðnrekstrar-
fræði frá Tækniskóla íslands 1989
og prófi í markaðsfræðum með
áherslu á útflutning frá sama skóla
1993.
Á meðan á námi stóð var hann
fararstjóri og sölumaður. Eftir að
námi lauk var hann í starfsnámi hjá
alþjóðafyrirtæki í Sviss og í kjölfar
þess fékkst hann við sölu íslenskra
afurða í Evrópu. Frá fyrri hluta síð-
asta árs rak hann fyrirtæki í Reykja-
vík.
Þórður sat í stjóm Nemendafélags
Tækniskólans á námstíma og var
um nokkurt skeið í stjóm Islenska
fjallahjólaklúbbsins.
Þórður er ókvæntur.
Ferðamálafulltrúinn hefur aðsetur
að Garðarsbraut 5, 640 Húsavík.
Símanúmer þar er 96-42070 og
bréfsími 96-42151.
Brynhildur Barðadóttir
félagsmálastjóri á Isafírði
Brynhildur
Barðadóttir hefur
verið ráðin fé-
lagsmálastjóri á
Isafirði. Hún er
fædd 6. apríl
1963 í Reykja-
vík. Foreldrar
hennar eru Guð-
rún Friðgeirs-
dóttir og Barði Guðmundsson.
Hún lauk stúdentsprófi frá Fjöl-
brautaskólanum við Ármúla 1982,
varð lyfjatæknir 1986 og lauk BA-
prófi í félagsfræði frá félagsvísinda-
deild Háskóla íslands 1993.
Brynhildur hefur starfað sem full-
trúi félagsmálastjóra á Isafirði frá
október 1993 og sem félagsmála-
stjóri frá júní 1994.
Hún er ógift en á son.
84