Milli mála - 01.01.2013, Page 84

84
t.d. fæðingarvottorð, og um fjárhag þeirra, t.d. vottorð um að við-
komandi væri ekki þekktur fyrir fjársvik eða endurtekin gjaldþrot.
Ákvæðið um íslenskuprófin var, eins og fram hefur komið, ekki látið
taka gildi fyrr en liðin voru hátt í tvö ár frá því að lagabreytingin var
samþykkt. Fram kom í athugasemdum með lagafrumvarpinu
(Alþingi 2006–2007) að tilgangurinn með frestuninni væri að sjá til
þess að unnt yrði að bjóða fleiri og betri námskeið í íslensku fyrir
útlendinga áður en ákvæðið um íslenskupróf tæki gildi. Þessu
tengdist líka að verið var að undirbúa fyrstu opinberu námskrána í
íslensku fyrir fullorðna útlendinga (Menntamálaráðuneyti 2008b) og
hefur hennar verið getið hér á undan. Ríkisstjórnin veitti jafnframt
fjárstyrki til námskeiðahalds í íslensku fyrir innflytjendur og til að
þróa ný námsgögn í íslensku sem erlendu máli árin 2007–2009.
Tilgangurinn með því að fresta íslenskuprófunum frá 2007 fram í
ársbyrjun 2009 var sem sagt að veita væntanlegum umsækjendum
um ríkisborgararétt með stjórnvaldsákvörðun betra færi á að tileinka
sér þá færni í íslensku sem ætlunin var að krefjast í prófunum.
Ef litið er á breytingarfrumvarpið við ríkisborgararéttarlögin
(Alþingi 2006–2007), hinar opinberu og skjalfestu röksemdir fyrir
tillögunum og umræðurnar í þinginu (Alþingi 2007a), þá er þar
engin ummæli að finna þess efnis að hinar nýju kröfur um íslensku-
kunnáttu umsækjenda væru sérstaklega ætlaðar til þess að hamla því
að fólk gæti öðlast íslenskt ríkisfang með stjórnvaldsákvörðun. Í
umræðum í þinginu um íslenskuprófin var lögð öll áhersla á kosti
þess fyrir nýja Íslendinga að hafa vald á þjóðtungu landsins. Ekkert
verður fullyrt um hvort og þá í hvaða mæli önnur sjónarmið, t.a.m.
að draga þyrfti úr fjölgun íslenskra ríkisborgara úr röðum innflytj-
enda, hafi haft áhrif á ákvörðunina um að taka upp íslenskuprófin
enda liggur ekkert slíkt fyrir í skjalfestum gögnum um meðferð
málsins. Vissulega er ekki hægt að útiloka að svo hafi verið enda var
í athugasemdum með frumvarpinu (Alþingi 2006–2007) vakin at-
hygli á því að nýir íslenskir ríkisborgarar af erlendum uppruna, sem
bættust við árlega, hefðu orðið fleiri og fleiri með hverju ári frá
aldamótum (339 árið 2000, 836 árið 2005) og var því spáð að miðað
við óbreytta þróun yrðu 2.925 slík ný vegabréf gefin út árið 2013.
Samkvæmt reglugerð innanríkisráðuneytisins um framkvæmd
íslenskuprófanna (Dóms- og kirkjumálaráðuneytið 2008) þurfa
INNFLYTJENDUR OG ÍSLENSKUPRÓF