Helgafell - 01.07.1943, Page 17

Og sem skógarins rós, er við skini hlær,
er hún skjólblöðum frævunnar opnum slær
fyrir blómsæði, er blævindar strá,
svo í björtustu allsnekt hún lá,
og með tillátum hnjánum og titrandi skauti
hún tók sínum hamingjunauti.
* * *
Og sem hjartablöð af blómsturfræi
brostin loða í fyrstu um sauminn enn.
hvort við annars síðu, en þó í senn
sveipt í arma, á mosans höfðalagi
eins og systkin lágu hún og hann,
heit og móð og rjóð í framan bæði,
kyrrlát, meðan frumástanna flæði
fjaraði út í þögn um konu og mann.
En með ljósi af geimsins guðaloga,
geisla úr eilífheiðu morgunríki,
boðun náðar barst til þeirra lands:
brúðkaupsvígsla af hálfu Ljósgjafans,
— sólarbros, er sveif um laufsins boga
yfir guðsins mögn í moldarlíki,
mannsins son og brúði hans.