Bæjarins besta - 12.12.2013, Blaðsíða 10

10 FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 2013
Af leka og lánum
Stakkur hefur ritað viku-
lega pistla í Bæjarins
besta í mörg ár. Skoð-
anir hans á mönnum
og málefnum hafa oft
verið umdeildar og vak-
ið umræður. Þær þurfa
alls ekki að fara saman
við skoðanir útgefenda
blaðsins. Þrátt fyrir það
bera ábyrgðarmenn
blaðsins ábyrgð á skrif-
um Stakks á meðan
hann notar dulnefni sitt.
Stakkur skrifar
Auglýsingasími Bæjarins besta og bb.is er 456 4560
Frumvörpin um jöfnun
húshitunarkostnaðar sofna
Húshitunarkostnaður á Vest-
fjarðakjálkanum er hár eins og
oft er kvartað yfir. Kristján Har-
aldsson orkubússtjóri var spurður
um ástæðurnar fyrir þessu.
„Orkureikningar heimila á Vest-
fjörðum eru vissulega háir. Það
stafar af því að Vestfirðir eru svo
illa búnir að náttúrugæðum að
við verðum að nota dýran orku-
gjafa að stærstum hluta, rafmagn
til að hita heimilin okkar. Í sam-
anburði við jarðhitavatnið er raf-
magnið mjög dýr orkugjafi. Þetta
veldur því að húshitunarkostn-
aður er sirka tvöfaldur hér á Vest-
fjörðum ef við miðum okkur til
dæmis við Stór-Reykjavíkur-
svæðið. En ef við horfum ein-
vörðungu á rafmagnið, sem er
Ef við horfum til Vestfjarða, þá
eru þeir eitt erfiðasta svæði lands-
ins til dreifingar á rafmagni. Við
erum bara um sjö þúsund hérna á
þessum kjálka og þurfum að fara
yfir fjöll og firnindi með línur,
við þurfum að hafa dísilvél í
hverju þéttbýli. Veður geta verið
mjög slæm og línur slitnað og þá
er því velt yfir á varaafl þar sem
eitthvert fjölmenni er. En þrátt
fyrir þetta tekst okkur að halda
rafmagnskostnaðinum svipuðum
og hann er annars staðar.
Það eru aðstæðurnar sem valda
háum hitunarkostnaði hér. Orku-
búið hefur síðan reynt að beita
sér gagnvart ríkisvaldinu með
það fyrir augum að fá auknar nið-
urgreiðslur til þess að húshitunar-
kostnaður landsmanna geti orðið
sambærilegur, sama við hvaða
aðstæður þeir búa. Orkubúið eitt
og sér megnar ekki að jafna þetta
en þarna getur og þarna á ríkis-
valdið að koma inn með auknum
niðurgreiðslum“, segir Kristján.
„Það hafa verið flutt frumvörp
um auknar niðurgreiðslur sem
öll hafa sofnað í nefndum,“ segir
Kristján þegar hann er spurður
hvernig glíman við ríkisvaldið
hafi gengið. „Hins vegar bind ég
ennþá vonir við að það verði end-
urvakið frumvarp sem sofnaði í
fyrra. Ég sé þess þó engin merki
í fjárlagafrumvarpinu nýja að það
eigi að gera eitthvað meira,“ segir
Kristján Haraldsson orkubús-
stjóri.
– hlynur@bb.is
dýr orkugjafi eins og ég sagði, þá
erum við þar í samkeppni við
önnur fyrirtæki sem eru að afla
sér og selja og dreifa rafmagni til
heimila. Í þeim samanburði, það
er að segja varðandi rafmagnið
sjálft, þá er Orkubúið að koma
giska vel út,“ segir Kristján.
„Í samkeppninni þar sem við
erum að selja vöruna sjálfa, raf-
magnið, sem hægt er að kaupa af
hvaða orkusala sem er á landinu,
þar bjóðum við lægsta verð sem
auglýst er. Í hinum hlutanum,
sem er flutningur og dreifing á
rafmagni, erum við fyllilega sam-
anburðarhæfir við aðra. Við erum
örlítið lægri en Rarik og við erum
vel lægri en til dæmis Orkuveita
Reykjavíkur þegar um eitthvert
verulegt magn er að ræða. Þannig
er hægt að segja að hvað raf-
magnið varðar hafi Orkubúið náð
nokkuð góðum árangri. Það
breytir hins vegar ekki þeirri stað-
reynd að heildar orkureikningur-
inn er hár.
Mér finnst mikilvægt að þessar
upplýsingar komist til viðskipta-
vina okkar. Menn horfa alltaf
fyrst á upphæðina, hversu mikið
er ég að borga, og eru svo ekkert
að greina í sundur hvort þetta eru
epli eða appelsínur, eins og sagt
er. Bera einfaldlega saman verðið
á rafmagninu sem þeir verða að
kaupa til að hita húsið sitt og
bera síðan saman við hitaveitu-
vatnið í Reykjavík. Erfiðleikarnir
hjá okkur í hnotskurn eru kannski
að reyna að koma þessari vitn-
eskju til viðskiptavinanna.
Kristján Haraldsson, orkubússtjóri.
Mörgum var brugðið þegar upplýst var að svokölluðum síma-
skilaboðum eða sms hafði verið lekið á netið eftir innbrot á síður
símafyrirtækisins Vodafones, sem nú nefnist Voðafónn með
vísan til lekans. Því má velta fyrir sér hver hafi hug á kynferðis-
legum skilaboðum milli gifts fólks, jafnvel þótt það sé ekki gift
hvort öðru, nú eða milli annarra. Þarna mun ráða mannlegt eðli,
enda selur kynlíf jafn vel betur en ofbeldi, sem þó er óhemju vin-
sælt. Einhver skilaboðin og vonandi mestur hlutinn hafa verið
saklausari, eitthvað um að sækja börn í leikskóla eða kaupa í
matinn. Þeim er vorkunn sem hafa unun af því að liggja á gægj-
um og þeir hinir sömu liggja undir grun um að hafa ekkert þarfara
að gera og eiga því engin ævintýri eða þurfa ekki að kaupa í mat-
inn fyrir sjálfa sig eða aðra. Svona í framhjáhlaupi, ekki framhjá-
haldi, en það mun hafa verið hluti af lekanum, birtist ný skýring
í Fréttablaðinu um daginn á því að kaupa í matinn. Hún var fólgin
í því að kaupa ekki mat tilbúinn til neyslu heldur elda sjálfur
heima hjá sér. Ekki er að spyrja að blaðamönnum Fréttablaðsins.
Vonandi er þetta misskilningur. Lekinn mun hafa verið hvað
eftirsóttastur þegar hann snerist um framhjáhald, er fylgt hefur
mannkyni lengi og mun gera um ókomna tíð hvað sem trúar-
brögðum líður.
Lekinn hjá Voðafóni er mikið vandræðamál. Hann dregur athygli
að mörgu sem betur má fara hjá símafyrirtækjum og öðrum sem sjá
um miðlun og einnig að því að fólk ætti almennt að fara varlega
með það er frá því fer á þeim vettvangi. Aðalatrið er lítið og sjald-
an. Betra er að nota símann. Meira þarf að hafa fyrir því að hlera en
að fletta upp í geymdum skilaboðum, sem reyndar voru geymd of
lengi. Ef til vill er pósturinn upp á gamla lagið að koma sterkur inn
og þá verða það ekki bara jólakort og rusl sem hann flytur. Talsvert
þarf að hafa fyrir því að opna póst þannig að ekki sjáist og lesa
hann, þótt enn séu lifandi sérfræðingar í þeirri list austan gamla
járntjaldsins. Símafyrirtæki eiga mikið verk fyrir höndum að end-
urvekja traust.
Það sem vekur mesta athygli er að Voðafóns lekinn hvarf í
skugga ráðstafana ríkisstjórnar til að leiðrétta verðtryggð húsnæðis-
lán. Hvar voru fjölmiðlar? Þeir hefðu betur varið kröftum í að
kanna lekann betur. Varla eiga þeir hagsmuna að gæta. Segja má
að lánin hafi bjargað Vodafone frá enn stærra óláni eða stendur
okkur Íslendingum á sama um flesta hluti aðra en peninga? Er
einkalíf fólks minna virði en peningar? Sé svo er illa fyrir
Íslendingum komið.