Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.2008, Blaðsíða 76

Hvað skal segja? Ég las fyrstu
bók Raymonds Khoury, Síðasta
musterisriddarann, þegar hún
kom út á síðasta ári og satt best að
segja las ég hana í einum rykk. Sú
bók fjallaði um átök góðs og ills í
leit að arfleifð musterisriddaranna.
Einhverra hluta vegna virðast þeir
vera þungamiðjan í annarri hverri
spennubók um þessar mundir og
fylgdi frásögninni mikill sagnfræði-
legur fróðleikur. Uppgangur must-
erisriddaranna á tímum krossferð-
anna hefur löngum verið sveipaður
dulúð og margar kenningar á lofti
þar að lútandi. Samkvæmt mörg-
um kenningum áttu riddararnir
að hafa tak á kirkjunnar mönnum
vegna leyndarmáls sem Páfagarði
var mikið í mun að ekki yrði upplýst
um. Sú er raunin hér.
Metropolitansafnið í New York
verður fyrir innrás fjögurra manna.
Mennirnir eru dulbúnir sem must-
erisriddarar og eru ríðandi. Forn-
leifafræðingurinn Tess Chaykin
verður vitni að ráni riddaranna og
henni verður fljótlega ljóst að meira
en fégræðgi ræður för ræningjanna.
Meðal þeirra muna sem skipta um
eigendur í ráninu er ævaforn dul-
málsvél úr eigu Páfagarðs. Tess fær
ekki við sig ráðið og hefur sína eig-
in rannsókn og brátt skarast leiðir
hennar og Seans Reilly, starfsmanns
alríkislögreglunnar. Spurning-
in er hver tók dulmálsvélina og af
hverju. Hægt og bítandi rennur
upp fyrir þeim ljós og rannsókn-
in leiðir þau til Tyrklands, þar sem
musterisriddarar fóru um mörgum
öldum áður. En einnig verður þeim
deginum ljósara að sterk öfl vinna
gegn þeim og greinilegt að ekki vilja
allir að Tess og Sean hafi árangur
sem erfiði.
Þrátt fyrir að margt sé með ólík-
legum hætti í sögunni er á ferðinni
prýðis spennusaga og vel þess virði
að lesa þegar sólargangur styttist.
En eins og gjarna vill verða með
sögur af þessum toga verður allt
með miklum ólíkindum þegar dreg-
ur nær málalokum.
Griðastaður
Ekki var laust við að ég hugs-
aði mér gott til glóðarinnar þeg-
ar ég fékk það verkefni að lesa og
rita umsögn um aðra bók Khour-
ys, Griðastað. En skömmu eftir
að lestur hófst skynjaði ég að eitt-
hvað vantaði, og ég gat lagt bókina
frá mér í tíma og ótíma án þess að
það ylli mér hugarangri. Griðastað-
ur fjallar um meinafræðinginn Míu
Bishop sem nýkomin er til Beirút
þar sem móðir hennar, Evelyn, hef-
ur búið til fjölda ára. Móðir hennar
er fornleifafræðingur, sem fyrir til-
viljun er rænt af forhertum misind-
ismönnum og lengi vel er ekki vitað
hvað vakir fyrir þeim. Dóttir henn-
ar sver þess dýran eið að láta einsk-
is ófreistað til að bjarga henni, og
henni til halds og trausts er leyni-
þjónustumaðurinn Corben.
Fornt tákn skýtur upp kollin-
um hér og hvar í framvindu sög-
unnar og brátt breytist björgunar-
leiðangur Míu í leit að merkingu
táknsins. Þegar líður á frásögnina
kemur í ljós að málið snýst um
ævafornan elexír, en áhrif hans
eru enn sem komið er á huldu.
Fljótlega kemur í ljós að um er að
ræða undradrykk sem hægir á
öldrun – í alvörunni! og þegar þar
er komið sögu geispaði ég hið fyrsta
sinnið. En ég hafði verk að vinna og
með hálfum huga hélt ég lestrinum
áfram, en var orðið nokk sama um
sögulok og örlög mæðgnanna og
misindismannanna.
Inn í frásögnina fléttar Khoury,
líkt og í Síðasta musterisriddaran-
um, ýmsum sögulegum fróðleik um
nokkra af frumkvöðlum læknavís-
indanna, óhugnanlegum tilraunum
sem læknar nútímans eiga að hafa
staðið að og lýsingum af spænska
rannsóknarréttinum. Það er allt
saman gott og blessað, en mér var
ómögulegt að kyngja lífselexírnum.
Vissulega er það einkenni flestra
spennusagna af svipuðum toga að
þær gætu ekki gerst í raunveruleik-
anum og lestur þeirra skal vera með
þeim formerkjum, en auk þessa
ótrúleika mistekst Khoury allhrap-
allega í persónusköpun sinni að
þessu sinni, nema að persónurn-
ar líði eingöngu fyrir það sem mér
finnst afspyrnu heimskulegt plott.
Í hnotskurn stendur þessi bók
Síðasta musterisriddaranum langt
að baki. Góð spenna á að halda les-
anda vakandi fram í morgunsárið
og það gerði Griðastaður ekki.
Kolbeinn Þorsteinsson
miðvikudagur 25. júní 200876 Fókus DV
á m i ð v i k u d e g i
Súpergrúppa á Skaganum
Bláir skuggar, kvartett saxófónleikarans Sigurðar Flosasonar, byrjar tólf daga hringferð
sína um landið í sal TónlisTarskólans á akranesi í kvöld klukkan 20. kvartettinn er
nokkurs konar „súpergrúppa“ í íslenskum djassi, en auk Sigurðar skipa hann þjóðsagna-
persónur í íslenskri tónlist, þeir Þórir Baldursson, jón Páll Bjarnason og Pétur Östlund.
Spenna fléttuð
SagnfræðiLatínbít
Tómasar r.
á glaumbar
Latínkvartett Tómasar R. spil-
ar ásamt Samúel J. Samúelssyni
básúnuleikara á bítboxkvöldi á
Glaumbar annað kvöld. Kvartettinn
skipa auk bassaleikarans Tómasar
gítarleikarinn Ómar Guðjónsson,
saxófónleikarinn Óskar Guðjónsson
og trommu- og slagverksleikarinn
Matthías M.D. Hemstock. Latín-
sveit Tómasar hefur leikið heima og
erlendis á undanförnum árum, þar
á meðal bæði í Moskvu og Havana,
og í byrjun september fer sveitin í
tónleikaför til Rúmeníu. Tónleikarn-
ir hefjast klukkan 22 og aðgangur er
ókeypis.
á vegum úti
endurútgefin
Íslensk þýðing hinnar víðfrægu sögu
On the Road eftir Jack Kerouac kem-
ur innan tíðar út í kilju í ritröðinni
Erlend klassík hjá Forlaginu. Bókin
fjallar um þá tíma þegar bít-kynslóð-
in bandaríska var í fæðingu. Einn
gagnrýnenda lét svo um mælt að
útkoma bókarinnar væri sögulegur
viðburður. Reyndist hann þar sann-
spár því síðar átti heil kynslóð ungra
Bandaríkjamanna eftir að halda út
á þjóðvegina með bakpokana sína.
Ólafur Gunnarsson þýddi On the
Road en þýðingin kom út innbund-
in, undir nafninu Á vegum úti, fyrir
þó nokkrum árum.
Bláa bílvélin
úr djúpinu
Lokahluti gjörningsins á verki
Roger Hiorns fer fram í Hafnar-
húsi Listasafns Reykjavíkur ann-
að kvöld. Í einfölduðu máli snýst
gjörningurinn um bílvél sem leg-
ið hefur í koparsúlfatupplausn að
undanförnu. Mikil óvissa hefur
verið með hve langan tíma taki
fyrir upplausnina að ná stofuhita
í einangraða plastkarinu í A-sal
Hafnarhúss. Þessi lokahluti átti
að fara fram á sunnudaginn en
hitastigið reyndist of hátt. Tækni-
menn safnsins hyggjast hífa
vélina upp klukkan 20 í kvöld. Á
meðfylgjandi mynd má sjá blá-
an segulkubb sem hlaut álíka
meðferð hjá Hiorns á tilrauna-
maraþoni hans í Serpentine Gall-
ery í London
Þegar hljómsveit eins og Sigur
Rós gefur út nýja plötu, og aðdáandi
eins og ég fæ það verkefni að dæma
hana hefur það ekkert upp á sig að
fara að tína út eitt lag fremur öðrum.
Heldur ekki að fjalla um strauma og
stefnur eða minnast á æðislega ins-
trúmental kaflann í þessu lagi eða
hinu. Nei, fræðileg nálgun á við-
fangsefnið gerir ekki neitt þegar
Sigur Rós á í hlut. Frekar er rétt að
beina athyglinni að tilfinningunni
sem Sigur Rós vekur hjá þeim sem
hér skrifar. Hljómsveitin er jú eftir
allt frábær í að vekja sterkar tilfinn-
ingar hjá hlustandanum.
Það hlýtur að vera ótvíræður
gæðastimpill á tónlist að hlustand-
inn fyllist bjartsýni og þrá til þess að
láta eitthvað gott af sér leiða. Á köfl-
um er bjartsýnin svo ríkjandi að ég
er þess sannfærður að gengi krón-
unar myndi taka kipp upp á við ef
þeir í Kauphöllinni myndu nú bara
hlusta. Plötuumslagið sjálft með
allsbera fólkinu passar svo alveg
fullkomlega við tóninn á plötunni,
því það er örugglega mannbætandi
að hlaupa um svona eins og það
gerir.
Bjartsýni er þó ekki alveg ekki
einráð á plötunni, Jónsi dettur í
einu lagi í vonlenskubullið sitt,
sem sendir hugann eitthvað lengst
á þægilegan stað. Ég satt best að
segja get ekki beðið eftir öllum
kvöldstundunum á næstu vikum
sem ég ætla að sitja á stól úti á svöl-
um og láta miðnætursólina og Sigur
Rós sjá um að mér finnist ég vera að
springa úr lífi og jákvæðni. Áhyggj-
ur af kreppu og erfiðum fasteigna-
markaði fjúka út í veður og vind
þegar Sigur Rós fer á fóninn. Húrra,
strákar! Þið gerið lífið aðeins betra.
Valgeir Örn Ragnarsson
Gera lífið betra
plötudómur
Sigur róS HHHHH
með suð í eyrum við spilum endalaust
útgeFandi: Smekkleysa
raymond Khoury
er af líbönskum ættum
og arkitekt að mennt.
Ekki alslæmar spennusögur, en renna út í sandinn.
Gætu glætt áhuga lesenda á sögu fyrri alda.
Bókadómar
SíðaSti
muSteriSriddarinn
HHHHH
griðaStaður
HHHHH
HÖFundur: raymond khoury
útgeFandi: jPv