Tímarit Máls og menningar - 01.12.1990, Síða 28

verða — þiggðu værðir
værar á grund kærri.
Elt svo hina! haltu
hugprúður til búða
Víkur — við þig leiki
völin á mölinni.
Það er harmur í þessum orðum, þingið hef-
ur verið flutt frá hlýjum bústað býja og á
kalda eyri fyrir sunnan fjall. En skáldið
treystir því samt að þær værðir sem hann
æskir að þingmaður ísfirðinga fái notið á
völlunum góðu, áður en hann elti hina til
Víkur, — að þær góðu hvfldir á fomhelgum
stað muni duga Jóni og efla hann til þeirrar
manndáðar sem af honum var vænst. Þess
vegna verða síðustu orðin þrátt fyrir allt
þessi: „Við þig leiki völin á mölinni“.
Skáldið óskar heiðursgesti samkvæmisins
þess að atkvæðagreiðslur á hinu endurreista
Alþingi gangi honum að óskum. Það er
mikil traustsyfirlýsing, þótt ekki bæm
menn gæfu til samþykkis um þingstaðinn.
Jón Sigurðsson lætur brátt í haf og í
Kaupmannahöfn er maímánuður genginn í
garð. Þann 2. maí, þrem dögum eftir
kveðjusamsætið, þarf Jónas enn að kalla
eftir peningum hjá Finni. Hann skrifar
þennan miða:
Sören Kattrup vilde behage at gaa op til
Etatsraad Magnussen og faa anviste mine
maanedspenge for April og bringe mig be-
löbet strax. — J. Hallgrimssen
Það er Sören Kattmp sem flytur þennan
miða, sendiboðinn sem Islendingar studd-
ust mjög við um þessar mundir til viðvika í
Kaupmannahöfn. Hann annaðist margvís-
lega persónulega þjónustu fyrir ýmsa landa
og þvoði jafnvel af þeim spjarimar.
Miðinn er sendur 2. maí og það er ekki
laust við að finna megi örlítinn brennivíns-
ilm um langan veg af framsetningunni á
þessum miða og þó máske einkum af stafa-
gerðinni, ekki síst á sjálfri undirskriftinni.
En gamli Finnur lætur ekki standa upp á sig.
Hann borgar Jónasi 20 ríkisdali samdæg-
urs.
Og maímánuður heldur áfram að líða.
Fundir em haldnir í félagsskapnum sem bar
nafnið „Almennir fundir íslendinga“ og
starfaði frá því í október 1843 og þar til í
janúar 1846. Þessir fundir vom sameigin-
legur vettvangur allra íslendinga í Kaup-
mannahöfn, bæði þeirra sem stóðu að út-
gáfu Fjölnis og hinna sem skipuðu sér undir
amarvæng Jóns Sigurðssonar og gáfu með
honum út Ný félagsrit.
í þessum almenna félagsskap höfðu þrjár
nefndir verið kosnar á liðnum vetri í því
skyni að undirbúa mál til Alþingis. Ein
nefndin átti að fjalla um verslunarmálið,
þar sem krafan var fullt verslunarfrelsi.
Önnur nefnd átti að fjalla um sjálft Alþing-
ismálið, þ.e.a.s. allt sem varðaði tilhögun
Alþingis svo og kosningarétt og kjörgengi.
Þriðja nefndin átti að fjalla um skólamál. í
öllum þessum málum var nefndunum ætlað
að móta kröfur íslendinga og byggja upp
rökstuðning fyrir þeim svo og að ganga frá
bænaskrám eða fullbúnum frumvörpum til
Alþingis.
Síðari tíma menn hafa yfirleitt ekki kennt
Jónas Hallgrímsson við stjómmál. Þeim
mun athyglisverðara má það teljast að
þennan síðasta vetur sem Jónas lifir, vetur-
inn fyrir fyrsta samkomudag hins endur-
reista Alþingis, þá er Jónas eini maðurinn í
hópi Hafnaríslendinga, auk Jóns Sigurðs-
sonar forseta, sem kosinn er í allar þessar
þrjár nefndir. Kannski hefði auk annars
26
TMM 1990:4