Skírnir - 01.01.1942, Blaðsíða 151
Skírnir íslenzk sálmaþýðing frá 13. ö.ld 149
Nýjasta þýðingin hefur það vitanlega fram yfir hina
fornu, að bragur og lag gera hana nothæfa í guðsþjón-
ustu, og eykur það gildi hennar margfaldlega. En að því
slepptu og frá sjónarmiði skáldskaparins eins verður erf-
iðara að gera upp á milli þeirra, og er það þó ekki af því
að þær séu líkar. Að nákvæmni stendur nýja þýðingin
(sem ef til vill er ekki gerð beint eftir frumkvæðinu og
fellir niður) ekki framar en hið forna ljóð (sem bætir
við), ekki heldur að hita eða krafti. Nýja þýðingin hefur
lítið af þeim dám, sem viljað hefur loða við íslenzka sálma
frá 16. og 17. öldinni (Þín huggun, ei sem hrelldum brást),
en hún stendur þó, eins og títt er um þýðingar, að baki
frumkvæðinu. Að öllu samanlögðu gefur hún ekki full-
komna, en þó allgóða spegilmynd af því, varðveitir að
nokkru innblástur þess í búningi, sem svipar til þess, sem
hann íklæðist í öndverðu.
I Heilags anda vísum getur að líta aðra tegund þýð-
ingar. Þar er ekki reynt að líkja eftir frumkvæðinu, ekki
reynt að gefa hinu íslenzka ljóði svip þess, heldur end-
urskapa það. Kjarni frumkvæðisins verður kjarni lista-
verks í allt öðrum stíl, sem runninn er upp úr menningu
og erfðavenjum þeirrar þjóðar, sem við á að taka. 1 stað
rímlausrar ferskeytlu latneska sálmsins kemur áttskeytt,
hendingum skreytt vísa dróttkvæðs háttar, í stað slétts
og reglulegs hljóðfalls óregluleg, en svipmikil hrynjandi.
1 stað einfaldleika í orðalagi og orðavali kemur óregluleg
orðaröð og gamalt skáldamál. Á kynlegan hátt renna heiti
og einkunnarorð heilags anda í framkvæðinu saman við
ávarpsorð, sem stafa í öndverðu frá heiðnum kenning-
um konunga og kappa, en eru jafnkristin fyrir það. Allt
fær hér norrænan svip, tengt við innlenda orðsnilld og
kveðskap með römmum taugum, og þó alkristið. Gjöf
guðs (donum dei) í frumkvæðinu verður heiðgjöf jöfra
konungs, guðs sonur (filius) verður óskmögr dróttins,
og kristnir menn verða kyn hirðprúðra virða. Og guð er
vitanlega bæði angrþverrir og vagns hallar (himins)
fegrir, þrifa eggjandi og sólar salkonungr.