Skírnir - 01.01.1967, Qupperneq 17

Skírnir
H. C. Andersen og Cliarles Dickens
15
yðar. Ég met það mjög mikils og er stoltur af því og tek það
sem mikinn heiður, og varla fæ ég með orðum lýst, hvers
virði mér er svo göfugt mark um hugulsemi frá snillingi eins
og yður.“ Af sögunum fannst Dickens mest til um „Det
gamle Huus“. „Ég las þá sögu aftur og aftur, með óumræði-
legum fögnuði.“ Og Dickens heldur áfram: „Komið til Eng-
lands aftur, sem fyrst! En hvað sem þér annars gerið, þá
hættið ekki að skrifa, því að við höfum ekki efni á að missa
af neinni hugsun yðar. Þær eru of fagrar í hreinleik sínum
og einfaldleik til þess að vera lokaðar inni í yðar eigin höfði.“
Kunningsskapur H. C. Andersens og Charles Dickens hafði
mjög bráðlega þróazt í vináttu, sem studdist við gagnkvæma
bókmenntalega aðdáun. En fullt jafnræði var ekki í þeirri
vináttu. Bréf Dickens eru elskuleg og full af góðvild, en ef
til vill vottar fyrir yfirlæti í tóninum. Andersen var heitur
og hrifinn, það hafði gerzt úrslitaviðburður í lífi hans.
*
Næstu tíu árin hittust þeir ekki aftur, H. C. Andersen og
Dickens, en mér hefur tekizt að hafa upp á næstum því öll-
um bréfum, sem á milli þeirra fóru þessi tíu ár.
I september 1848 birtist skáldsaga Andersens, „De to Bar-
onesser“, á ensku, tveimur mánuðum áður en hún kom út á
dönsku, og Andersen hafði séð til þess, að eintak af bókinni
yrði sent Dickens sem gjöf. Þegar Andersen fékk ekkert þakk-
arbréf, skrifaði hann Dickens í apríl 1849 til þess að spyrja
hann, hvort hann hefði fengið bókina, og í eftirmála tjáði
hann Dickens, að hann hygðist hráðlega fara til Stokkhólms
og þaðan til Finnlands.
Dickens svaraði hinn 4. júní 1849: „Kæri, dáði Andersen
minn. — Ég sendi þetta skyndibréf yfir hafið til yðar til þess
að þakka þá gleði, sem yðar góða bréf hjó mér, og ég full-
vissa yður um, að þér lifið, alltaf nýr, í huga mínum. Kona
mín og börn biðja mig að skila kveðju sinni til yðar, og við
viljum öll fá að vita, hvenær þér ætlið að gera okkur ham-
ingjusamari og betri með því að skrifa nýja bók. Við öfund-
um Stokkhólm og öfundum Finnland, og við segjum hvert