Fálkinn - 18.04.1966, Blaðsíða 26
Þorííeinn skáld frá Hamri hefur tekið aS sér
•Zö semja fyrir Fálkann frásagnarþœtti af
mönnum og atburðum frá löngu liðnum árum.
Fyrsti þáttur hans birtist hér með og fjallar um
norðlenzkt kraftaskáld er uppi var á 16. öld.
Fleiri þátta er von á nœstu vikum og mánuð-
um.
MhlAfEftUJ/l
ÞORSTEINN FRÁ HAMRI
í.
Innan um sitthvað annálsvert árið 1601,
svosem sorta á sólu, harðindi Lurks, uppreisn
greifans af Essex og dauða Kristófers Valken-
dorfs, flytur Björn Jónsson á Skarðsá einnig
þessa fregn í annál sínum:
„Hallur Magnússon skáld dó í brennivíns-
ofdrykkju".
Hallur þcssi Magnússon, sem á sinni tíð
þótti í tölu gildra brágsmiða, þó að um sinn
hafi nokkuð fyrnzt yfir skáldmennt hans, var
sonur Magnúsar Brynjólfssonar lögréttu-
manns á Espihóli og konu hans Helgu Brands-
dóttur, og mun fæddur um eða uppúr 1530;
fara eingar sögur af uppvexti hans.
Öld Halls Magnússonar var róstutími; um
hans daga stóð yfir og magnaðist hér á landi
sundrung og valdastreita siðaskiptatímanna
setti mark sitt á hvern þann, er til ein-
hvers orðs var borinn. Hallur skáld fór ekki
varhluta af þessum einkennum aldarinnar,
og má jafnvel segja að málavafstur hans,
refjar og ósvífni í viðskiptum hafi borið mærð
hans víðar og hærra en efni stóðu til; enda
var hún ósjaldan teingd þessum viðfángsefn-
um hans um dagana. Er þó hald manna, að
Hallur Magnússon hafi haft góða gáfu til
skáldskapar, en henni hefur hann svo frek-
lega varið til persónulegs níðs, að gildi fram-
leiðslunnar nær of sjaldan útfyrir þá persónu,
sem til var miðað í það og það skiptið.
Magnús lögréttumaður, faðir Halls, and-
aðist um miðja öldina, og hreppti Hallur auð
mikinn í jörðum og lausafé eftir hann. Skipti
eingum togum að hann byrjaði sem fyrst
deilur útaf eignum sínum; var skotum fyrst
stefnt að Einari Brynjólfssyni, föðurbróður
hans, og Jóni syni Einars, sem Hallur taldi
sitja yfir eign sinni. Hallur kvæntist Arn-
fríði Torfadóttur prests í Saurbæ, Jónssonar,
og hefur auður í garði Halls varla rýrnað
við það, því við arfleiðslu hennar frá föður
sínum hlaut hún 100 hundraða. En illa hélzt
Halli á auðlegð sinni; ráðdeildin var ekki
uppá marga fiska, og þar á ofan galt Hallur
hrekkvísi sinnar, níðyrða og slarks; er þess
þó skylt að gæta, að oft munu harðdrægir
náungar og fégjarnir hafa fært sér í nyt veik-
leika Halls, þegar hann var við skál, en það
var hann oft. Mun hann stundum hafa í öl-
Teikn.: Har. Guðbergssosi