Ljóðormur - 01.07.1988, Blaðsíða 29

Jakob S. Jónsson 27
VIÐ
Ég var bara að horfa
á himininn
svarar þú
það sér í hann
milli laufkróna.
Og ég sé líka.
Himininn.
Tvö
nefnum einu nafni.
Lengra verður ekki komist.
VIÐ II
í gær skynjaði ég
djúpið
sá blikið
og heyrði
hvað hugur þinn geymir.
ímyndunaraflið hljóp ekki
með mig í gönur.
Ég lá kyrr við hlið þér
augnablikið
var lengra, miklu lengra
en augnabliki ber.
í dag stendur þú mér nær.
Við morgunverðarborðið
hefðum við átt að heilsast
með handabandi, horfast í augu
og fara upphátt með
nöfn okkar.