Ljóðormur - 01.07.1988, Blaðsíða 55

53
Dauðaleit
Halldór Ólafsson:
Mars
Útg. Hálfljóö, Rvk 1987.
Halldór Ólafsson er ungur höfundur sem ekki hefur knúið
ljóðdyra fyrr svo ég viti til. Ungur aldur hans kemur þó ekki
í veg fyrir að hann komist vel frá sinni fyrstu bók.
Halldór opnar okkur dymar að heldur skuggalegum heimi
þar sem maðurinn er dæmdur til að heyja baráttu sína og
berjast fyrir lífi sínu í leit að fyllingu:
Grætur alltaf sárar og sárar
í leit að einhverju algjöru.
En í þessum heimi er svigrúmið lítið. Hann er lokaður og
gefur hvorki sýn til fortíðar né framtíðar og nútíminn er
villtar heiðar. Þetta er í samræmi við einkunnarorð bókar-
innar Where all is gone (David Jones):
Gapandi sársaukinn
að baki hliðarspomnum.
Æpandi dýpi.
Klefa úr klefa þeytirðu þér
gegn harðneskjunni
Segja má með sanni að leitin sé nokkurskonar leiðarminni
í þessari bók. En leitin er harla vonlítil. í stað sannleika upp-
skerum við lygi eða „. . . þúsundasta og fyrsta / tilbrigði
sannleikans“. Og í stað takmarks „ . . . takmark / sem er
ekki neitt takmark.“ Leitin er því dæmd til að mistakast er
hún takmarkast við þröngan, lokaðan heim, ferköntuð her-
bergi eða klefa:
Ferkanta herbergi hafa skolfið
fyrir augum þér.
Að baki þeim önnur
til hliðar við enn önnur
sem koma beint af augum annarra