Tíminn - 04.07.1959, Blaðsíða 3

iuiiiiiiiin*iiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiuminiiimiiiiHiiimiiimimmiii,i‘iiimi'"‘iiii',Bii,*,ii"iiii,l:
ÍÍMINN, laugardaginn 4. júlí 1959.
»
Þrefalt Fordafmæli
andi bíla meS þessu ágæta
merki.
Eitit siíikra umboða er sitafðse'tt í
Dainmiörku, og hinn 25. fyrra mán-
aðar hélt það hátíð'Legt 40 ára af-
mæl'i sitt. Var þar mikið um dýrð
ir, veizMr góðar með ræðuhöldum
og öðrum s'kemmltunium, aMt til
dýrðar þessari áigaetu bifreið, og
að lökum skotið nokkrum kílóum
af flugeldum í heiðunsskyni.
Elekia á afmæli hjá Ford um
iþessar mundiir en dainska umboðið.
Fyrir skömmu birtist hið gamla og
Fordbílnum haldin dýrðleg
veizla í Kaupmannahöfn - T-
líkanið á færiböndum innan
um krómdrekana - H 493
fertugur - og skal lifa lengur
Hainn er í bezta standi og eyðir
aðeins um 9 litrum af benzíni á
hverj'a 100 km. Þegar hann er í
góðu skapi, er hægt a® koma hon
um á 70 krn. hrafla, en venjufega
er honum ekið á 50 km. hraða.
Númer hams, H-493, hefur aidrei
komizt í ibækur umferðarlögregl-
unnar.
Með rómantísk olíuljós
Hanni er, sem fyrr greilnir, í eiris
góðu togi og hægt er að ætl'ast til,

upphafi góðfcunnia T-módel á færibandiinu
dinn á miilllii gljákrómaðra færleiká
nýja tímlans. Það var til mánning-
Ford hefur frá
bílaaldarinnar veriS stórt
nafn í heimi „sjálfhreyfi-
vagna". Og ekki ástæðulaust,
þar sem Ford gamli var fyrst
ur til að smíða bíl, sem hafði
þá eiginleika, sem nauðsyn-
legir voru til þess að gera
bílinn almennan. Aðrir voru
að vií.u á undan með smíði
slíbr-i vc.gna, en þeim var á
svo m'jreum sviðum ábóta-
vant, að þeir urðu aðeins
líkön, og siðan ekki sög-
una meir, Síðan Ford smíð-
aði fyrsta bíiinn eru nú liðin
ca. 56 ár, og enn er Ford tal-
ið eitt bezta bifreiðaheiti,
sem um er að ræða. Og Ford
á „dætur" út um allan heim,
sem halda merki hans á loft,
bæði verksmiðjur og umboð, Árnað heilla
Uppdráttur að nýjum vagni.
air um 50 ár<a afmæli þeirirar gerfl-
iar laf Fordbíl, sem mesta sigur-
göngu hefur farið að öllum hin-
um ólöstuðium. T-módelið hefur
aranaus ekki verið smiðað síða'n
1927, og verður að öllum líkindum
dnálttur á að slíkur atburður end-
urtaki sig.
igaml'i, góði mótor, sem fyrsta og hefur síðau haldið beim vana
i&iinnii vár settur í gang með
sveif ári’ð 1919“.
jheniniar hefur allan veg og vanda
Góður í gang | af honium og gerir það svikálaust.
fti in sti-ax slrii'i á |
fór hann í gamig við fj'rsta snún ug,
Teikning af fyrsta T-módelinu.
Eftir d'auðia eigandians lenti
hanin í eijgu ekkjunuar, en sonur 0g olíuljós hian's eru svo gljáfægð,
afl variá þarf a@ kveikja á þeim.
Varahlutir fást nógir, nema hjól-
íbarflar, sem verflur a@ panta er-
l'endis frá.
Ef þið vljdfl fá að vita, hvemig
hann haifi hal'dið afmiæliisdagiinin
hátíðlegam, þá sfceði það á þamm
'hátt, að hainn var motaður til aksc-
urs, og umsjómiarmiaðúrinn lœtur
þess igetifl, að Slíkt hið ' anna skuli
hainn gera næstu 40 ár.in að
minnsta koatí!
Gamli H 493
(Þýtt og emdunsagt. Esshá.)
serrt annast sölu, dreifingu
og fyrirgreiðslu alla varð-
illllllÍlllllllllllllllllllillllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Það var og...}
Þegar blaðamaðurinn var 1
að vinna að þessari grein, i
greip hann skyndilega áköf i
löngun til að vita, hvaða ár |
fyrsti Fordbíllinn hefði ver |
ið smíðaður. Svo hann |
hringdi í fyrirtæki hér íé
bæ, sem hefur umboð fyriri
umrædda bíia.
— Tsja, sagði sá. sem I
fyrir svörum varð, og átti \
auðheyrilega erfitt með að =
svara þessari spurningu, |
þótt hann væri allur af i
vilja gerður, — ég hef ekki i
verið hérna nema þrjúi
ár ...
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
„Frönsk stúlka slær í gegn
Hið þriðja afmæld var að vísu
ekki eius umfangsmikið og hm,
©n þó ekki síflur a'thyglisvert. Það
var fjörutíu ára aímæli el.'.s tíls-
ins af hinum títtnefnda T-módeli.
Sá vagn á heima í Toppernöje í
Dammö'riku, en Daniiir eru írægir
fyrir að h'aida gömlum bí' nn vel
við, og jafnvel hafa það sern sporí,
eigia þessia <b£Ua> bara sér til ánægju
em nóta þá ekki meiru en ruargir
þeirria, sem eiga' hesta í Reykjavík
og duinda við þafl í frístundum að
kemba þá og snyrta, en skreppa
ekki á bak nem'a amuiafl siliagið, þá
gjarna án nokkurs sérstaks
slefnumarks. En þessi gamli Ford
ei' ökki slikur sportvagn, heldur
er hainin notaflur í dagiegt snatt
leftir því sem þörf torefur. Eitt af
dönsku blöðúinum toemst svo að
orði uim þennan bíi:
„Lastaðu ei laxinn,/ sem
leitar móti./straumi sterk-
lega/og stiklar fossa". Sum-
ir þeirra komast alla leið
upp, en margir enda ævi
sína í fossinum af völdum
veiðimanna, sem eru, ef lík-
ingunni er haldið áfram,
persónugervingar dauðans.
Sumir komast alla leið upp,
hvað svo sem bíður þeirra
efra, en það er önnur saga.
Líking þessi á prýðilega við
kvikmyndaleikara, sumir
komast upp fossinn, aðrir
ekki, og fáeinir útvaldir
renna sitt skeið ofan við
fossa, þótt ekki sé alltaf á
lygnu vatni.
I Fyrir um þremur áráum tryggði
„Vegirnir hafa breytzt, bíiaim' Fox Film sér réttinn til þess að
dr hafa breytzt, fólfcið, sem sit- kvikmynda sögu Franeois Sagan,
ur í þeim hefur breytzt, en Eins konar bros, en aðrar bækur
gamli H-493 (eiinkennisnúmer hennar liafa nú þegar verið kvik.
hans) er óum'breytanilega sá myndaðar og vakið mikla athygli.
sami, og bafc við gömlu vatns- Sagan var nú orðin dýrseld og
kiassagiriindina maiar hin’n sami Fox varð að borga vænan skilding
Christine Carere leikur aííalhlutverkiíi í mynd-
inni Eins konar bros eítir sögu Sagan
fyrir réttinn, en þar með er ekki ára gömul. Hún réðst sem einka.
sagan sögð. Fyrst varð að breyta ritari, og var á vegum st'arfsins
■sögunni í kvikmyndahandrit. Það
var gert af mönnum, sem sérstak-
lega leggja stund á slikt, og þeir
unnu sína vinnu svo vel, að Sagan
viðurkenndi eftir á, að árangur
þeirra væri betri en hennar, og
að breytingar þeirra gerðu efnið
aðeins meira spennandi og senni-
legra.
Mikið skal til mikils vinna
. iSíðan hófust' þeir handa, kvik-
stödd við góðgerðasamkomu í
París, þar sem staddar voru nokki’
■ar kvikmyndastjörnur. Christine
reyndi þar að fá handritasýnis-
horn þeirra, en við það v-eittu
nokkrir kvikmyndafrömuðir henni
athygli, þar á meðal Noel-Nbél,
Þar með var skrifstofuvinnan
kvödd, og kvikmyndunum heUsað.
Hún kom lítils háttar fram í 15
myndum, og fékk auk þess nóg
að gera sem fyrirsæta hjá Ijós-
myndaframleiðandinn Henry Ep- myndurum, og ekki verður talið
hron og leikstjórinn Jean Negul-
esco, um leit að góðum og hent-
ugum stöðum til þess að taka úti-
atfiðin, og fundu Villefrance við
Itiveruna, og jafnframt að fjórum
leikendum í aðalhlutverkin. Þeir
ákváðu að nota ítalska kvenna-
gullið Brassi, — að sjálfsögðu með
hans samþykki. Eftir nokkurt hik
var svo álitið bezt að trúa Joan
Fontaine fyrir hlutverki konu
hans; hikið stafaði af því, að hún
var tæpast talin nógu gömul til
þess. Hin unga hetja myndarinnar
var ákveðin Bradford -Dillman,
algerlega óþekktur Amerikumaður
æm var á uppleið sem leikari í
leikhúsum New York.
Svo var eftir að fylla skarð kven
hetjunnar. Það varð að vera stúlka,
sem enginn hefði séð á kvikmynda
tjaldi fyrr. Hún átti að koma fram
með hin fegurstu ungmeyjarfrjó
á fiðrildavængjum isínum, vera
æskan og sakleysið sjálft holdi
klætt. Til þess’ að finna þessa
unaðsveru leituðu þeir Negulesco
og vinnulið hans umhverfis jörð-
Lna. 2000 stúlkur í þremur rnegin.
löndum reyndu sig, 164 æðri skól-
ar og háskólar voru rannsakaðir €n Christine hélt áfram að fá smá
af hæfileikaveiðurum, 137 leikhús hlutverk og vera ljósmynduð í bak
og 200 sjónvarpsstöðvar, þangað °S fyr:r. Snilld hennar óx með
til Amerikumaður nokkur í París hverju nýju hlutverki, en þéssum
fann ungmeyjarandlit hjá leikhús fei'tí hennar lauk með aðalhlut-
fulltrúa þar í borg og hreifst undir verkinu í Don Juan, með Fernan-
eins af. Christine Carere Carera del sem mótleikara. Svo gleypti
var þegar skipað að snara sér til Hollywood hana fyrir réttum
London í því skyni að verða kvik- tveim árum.
mynduð í tilraunaskyni, svo fór
allt í gang. Enskunám og giftmg
Hún kunni ekki orð í ensku
Christine Carere
allt það magn svaladrykkja, og
annars slíks, sem selt hefur verið
út á andlit hennar. Loks kom hinn
alls staðar nærv. Roger Vadim
inn í sögu hennar og lofaði henni
aðalhlutverki í næstu mynd, en
fivo kom Birgit Bardot' inn í hans
líf og myndin varð aldrei tekin,
Vinnan skapar manninn
Svona værl munur «5 fá fisklnn, beint upp úr vatninui En hltt er svo annaS mál, áS vatniS er sennllega nokkuS
iitiS, og ekkl víst hvort fiskurinn þrífst nægilega vel.. En hvaS um þaS, danskir selja hann svona, þótt myndin
týni aS vísu heldur fleiri kaupmenn en kaupendur. —
en
þar sem hún varð að standa fyrir
Þetta er eitt af Öskubuskuævin- e'S*n orðum í myndinni var
týrum okkar tíma. Christine er fransk-amerískur leikari, Edou-
frá 'Dijon, dóttir Ivan de Barde ard Manouk, látinn kenna henni
greifa, sem sýnilega hefur ekki- málið eftir nýjustu náttúruaðferð
haft heppnina með sér sem greifi, UIh- Það tók 9jnánuði, og í fríinu
því dóttirin neyddist: til að fara sem bún fékk á þeim tíma, skrapp
að vinna fyrir sér sjálf aðeins 15 (Framhald á 8. síðu).