Tíminn - 08.05.1960, Blaðsíða 11

sunmidaguui 8. maí 1960.
11
w?

sC aáz^..
„Ekki ofsagt 1500“
Hú, þegar skólum er al-
mennt að Ijúka byrjar „aðal-
vertíð" bifreið>akennara. í því
tHefni náði fréttamaður blaðs-
j ms tali af einum elita og vin-
j sælasta bifréiðakennara bæj-
l arins, Óskari Gíslasyni. Óþarfi
| er að kynna Óskar öllu nánar
fyrir lesendum því hann er
flestum kunnur.
tíma á morgun? — Noí, ég er aS
vlnna. — ÞaS er ekkl gott. — Nei.
— En í hádeginu? — Já. — Flnt
ég sæki þig þá í bakaríiS. — Já,
þakka þér fyrlr, bless. — Bless. —
Jæja, vina, þá byrjum vlS. HvaS
gerum viS þegar vlS ökum af staS
.... já rétt ... ffnt .... svona já
.... nei viS megum ekki láta bíl-
inn rykkjast svona mikiS upp ....
meS kúplinguna hægt, gefa benzln,
ja sko, þú ert alveg aS læra þetta.
fólki sem lærir nú, ég held aS miS-
aldra fólk treysti sér ekki eins I
prófiS, þaS er hálf hrætt viS alla
þessa ógurlegu umferS.
— HvaS kostar aS læra á bíl
núna?
— Bíddu nú vlS, timinn kostar
106.25 og 25 tímar ... þaS gera ja
. . sjáum nú til . . 2.656.25 krónur,
þaS er ekki ókeypis lífiö I dag
maSur
— HvaS er elzti nemandinn þinn
gamall?
— Frá því ég byrjaSI? ÞaS er
liklegast systir min, hún var 55
ára þegar hún lærSi, og hrepp-
stjóri einn úr Dölunum, hann var
á sama aldri Eitt sinn kom til min
maSur, sem var 68 ára gamall
og vildi læra. Hann kom í þrjá tima
blessaSur, en svo sá hann aS hann
var orSinn of gamall tll aS geta
orðlS bílstjórl. Annars er unga
fólkiS í melri hluta etns og ég sagöt
áðan. Sumir byrja að læra löngu
fyrlr afmælisdaginn sinn og fá sklr
teinið í afmælisgjöf frá sjálfum
sér, eða öðrum.
— Hvað heldur þú aS þú sért bú-
Fréttamaður fór fram á að fá að
vera ( elnum ökutímanum hjá Ósk-
arl fyrir fáum dögum: — Elsku
skrákurinn sagði hann, hvurt þú
mátt ekki vera í bilnum hjá okkur,
þó það nú værl að maður leyfði
blaðamanni aS sitja í. VIS stýrlð
sat ung stúlka og var þetta elnn
fyrstl tíminn hennar. ViS ókum um
bæinn um fiokkra stund og m.a.
upp að Háskóla þar sem Óskar var
myndaSur hátt sem lágt hjá bíln-
um. Eftir skamma stund var önn-
ur ung stúlka sótt.
— Stína getur þú komlð á sama
Stundum kennt 12
tíma á dag
— Er ekkl mikið aS gera hjá þér
þessa dagana,*Óskar?
— Jú blessaSur vertu, nú er ver-
tíðin að byrja hjá okkur bilakenn-
urunum. Það kemur fyrlr að ég
kenni i 12 tima á dag.
— Hvernlg stendur á því að
mest er að gera hjá ykkur á vorin
og sumrin?
— Ja, þaS er vegna þess, aS þá er
unga fólkið búlð meS skólana og
farið aS vinna og á fyrir prófinu.
ÞaS er áberandl meira af ungu
ÓSKAR
— Það er margur búinn að taka 1 stýrlð a pessum.
Inn aS kenna mörgum um dagana?
— Það er ekki ofsagt aB segja
1500 nemendur og þar af á ég um
1300 myndir af þeim. Ég byr|aSI
ekkl að safna þeim fyrr en nokkru
eftir að ég byrjaði að kenna. Það
er gaman að eiga myndirnar skal
ég segja þér. Skoða þær og rifja
upp gamla daga. Maður er nú far-
inn að eldast. Ég verð nú hvorki
meira né minna en hálfrar aldar
gamall i sumar.
— Hvenær lærðlr þú á bíl?
— Ég fékk próflð 25. april 1938,
en meira próf fékk ég svo i apríl
1944, skírteinið mitt er númer 4840.
— Hvenær byrjaðir þú aS kenna
á bíl?
— Það var árlS 1945 og útskrlf-
aSi fyrsta nemandann tólfta ni-
unda sama ár. Áður var ég múrari
og svo keyröl ég vörubil fyrlr her-
Inn um tfma.
— Hvenær fékkstu fyrsta bílinn
þinn?
— Hann keypti ég af Paul Smith
á 2000 krónur árlð 1940, það var
Ford vörubíll '29 módel. Hann
keyrði ég fyrlr herinn.
— HvaS hefur þú átt marga bila
um dagana?
— Átta hef ég átt þá, þar af
fimm Dodge. Þessi er Dodge '55
módel. Nú vll ég fara aS skipta,
ég hef augastað á Chevrolet 1960,
maður. Þeir eru ansl taglegtr.
Þeir eru vinir mínir
inni í „eftirlltl"
•— Jæja, þið skuluð-bara fara aB
keyra mig upp á blað, ég er farinn
að tefja kennsluna. En i lokin,
Óskar, hvað segir þú um prófið.
Finnst þér að það ættl aS vera
strangara?
— Það er ekki gott aS segja,
formið er enn þaS sama og var, en
aS sjálfsögðu er þaS kröfumelra
vegna auklnnar umferðar hér i
bænum. Prófið verður aS laga sig
eftlr breyttum timum og umferð.
— HvaS segir þú um ný|u um-
ferSarskiltin?
— Þau eru góð, mlkll bót aS
þeim. ÞaS er líka gott að hafa þau
ef maður ekur úti i löndum og ef
útlendingar aka hér. Þelr eru
snjallir, strákarnir f Bifrelðaeftir-
litinu, við höfum alltaf verlð góðir
vinlr. Vonandi verSa þeir búnir
aS koma upp skiltunum áður en
langt um Ifður.
— Jæja, Óskar, ég þakka þér
fyrir.
— Það var ekkert, strákurlnn
minn, það var gaman aS hafa þlg
með. HeyrSu, þið eruS tvelr blaSa-
mennirnlr við Timann, sem ég hef
kennt, þú og Jökull Jakobsson.
Ffnt, vertu blessaður. —jhm.
Fyrst þú vildir ekki
kyssa
Hian voldugi blaðaútgef-
andi Henry Luce (Time og
Life) er sennilega ekki alit
of hrifinn af þeim endur-
minmingum, sem fyrrver-
andi ri’tstjóri Time T. S.
T- Matthews hefur nýlega gefið
•’ út.
Þeiæ skiidu fyrir ári sið-
. an sem óvinir og mr. Matth-
- ews býr nú í Englandi og
i hann hefur ekki aðeins
viljað draga upp mynd af
Luce sem ósanngjörnum
manni, heldur vill hann einn
. , ig lýsa sjálfum sér sem
manni, sem ekki lét millj-
• óniamærimginm troða á sér.
Einkum er hann upp með
sér af símskeyti, frá árinu
, 1953 er þeir skyldu vegúa
þess að Luce vildi ekki fall-
ast á þá uppástumgu Matth-
ews að gefa út sérstaka
brezka útgáfu af Times.
Kveðjuskeyti hans til
blaðakóngsins endar á þess1-
; ari sctmimgu: „Hvers vegna
! lézt þú mig standa á tán-
um svo lengi, fyrst þú
, vildir ekki kyssa mig.“
Hvítir hanzkar
Margir munu minmast
þeirra daga, er herrar
mæútu með hvíta hanzka á
dansieiki. Siðurinn er fyrir
löngu úr tízku og enskir
grínistar gera grín að hópi
ungra manna, sem reynir að
1 endirrlífga hann á Mayfair
r London.
! En stúlkuinar mótmæla
mótmælunum. Þær segja, að
pvert á móti sé þetta skín-
nndi hugmynd vegna þess að
þær komi oft heim af böll-
um i kjólum, sem eru út-
bíjaðir af sveittum höndum.
Látum okkur þá stinga
upp a gúmmíhönzkum, segja
íhinir harðsoðnari grínistar,
en á það vil j stúlkurnar ekki
heyra minnzt. Þær biðja um
hina gomlu, góðu gamal-
dags hanzka.
Ekki kjöf heldur
hljóðnemi
Nýjasta nýtt frá Búda-
pest: Erlendur sendiráðs'-
starfsmaður hafði leitað inn
á veitingahús í Búdapesf,
sem írægt var fyrir uxakjöt
sitt og hann hafði pantað
stóra kótelettu og vín með.
En hann varð fyrir vonbrigð
um með kjötið og kallaði á
yfirþjóninin:
— Heyrið þér, þér verðið
að lata mig hafa nýtt kjöt,
ég got ekki einu sinni skor-
ið þetta.
— En herra minn, sagði
þjónninn, það er alls ekki
kjötiö sem þér skerið í, það
er hljóðneminn.
j Orðin leið
j Leikko’nan Corinne Cal-
I vet fór frá París til Holly-
Iwood til að öðlast frægð og
jframa, en hefur nú ákveðið
j að snúa heimleiðis og gefur
;þssa skýringu á því uppá-
Itæki sínu:
| — Það er ekki hægt fyrir
;iranska leikkonu að fá ann-
' að en o la la hlutverk. Fram-
! xeiðendur geta ómögulega
jfengið það inn í kollinn að
ung Parísarstúlka geti verið
annað en o. la la stúlka og
á þvi er ég orðin dauðleið.
Tóm glös og full
í veizlu, sem Nikita
Kruschev hélt við heimsókn
sína í París, sagði hann í
itpaugi við sendiráðsstarfs-
jmann:
— Þér verðið að viður-
kenna, að við Rússar erum í
íaraoroddi einnig hvað
snertir þjónustu. Hafið þér
ekki tekið eftir því að þjón-
arnir bera á bökkunum bæði
cóm glös og önnur, sem eru
full af vodka.
— Jú, sagði sendiráðs-
starísmaðurinn, en hverjum
eru tómu glösin ætluð?
i' — Auðvitað þeim, sem
í ekki eru þyrstir, sagði
Kruschev hlægjandi.
Ný veitingastofa
Kv:kmyndaleikkonan El-
I izabet Taylor og maður
; hennar söngvarinn Eddie
jFisher hafa opnað veitinga-
jstofu í nágrenni aðalstöðva
; Sameiinuðu þjóðanna. —
Hvers vegna? Getur Eliza-
beth ekki lengur framfleytt
sér af kvikmyndaleik? Get-
ur Eddie ekki dregið að sér
áheyrendur? Jú, víst geta
! þau pað. Þau þéna þvert á
I móti svo mikið að bau verða
að leggja féð í sérstök
liyrirtæki og þannig fengu
Góð hugmynd
Hinn mikli kvikmynda-
íramleiðandi hlustaði með
öðru eyranu, er ungi rit-
höfundurinn las texta kvik-
mynoahandrits fyrir hann.
Þatta skeytingarleysi
gerði hinn unga snilling
taugaóstyrkan og hann byrj-
sði allt í einu að stama
hrylliiega.
Þá sprettur kvikmynda.
íramieiðandinn á fætur og
tekur um háls rithöfundar-
ins:
— Stórkostlegt, sniHdaii>
legt. Hér er svo sannarlega
hugmynd, sem ég held að
við getum notað, kvikmynd,
þar sem hetjan stamar.
Edd'e og Liz þá hugmynd
að iburðarmikil veitinga-
stofa í alþjóðlegu hverfi
væri góð hugmynd.