Tíminn - 15.07.1960, Blaðsíða 4

4

.M&œsam'

■
i\í "■

LOS ANGELES
borg þeirra sem
nota ekki fæturna
í nótt vaknaði ég við að
kona hrópaði á hjálp svo hátt
og tryllingslega að obbinn af
hótelgestunum hlýtur að
hafa hrokkið upp frá draum-
um sínum. Sjálf vaknaði ég
við vondan draum sem kann-
ski hefur orsakazt af fyrstu
ópunum, skynjað gegnum
svefninn, og sat nú uppi í
rúminu og hlustaði á hrópin,
fótatakið og skvaldrið úti á
ganginum. Einhver hrasaði og
bað fyrir sér og æpti svo:
— Nú verð ég drepin!
Á þessari stundu minntist
ég þjónustuliðsins og hrein-
gerningafólksins sem jafnan
er á ferli á göngunum á nótt
unni og allra þeirra stóru og
sterku og herðabreiðu for-
retningsmanna sem sváfu í
næstu herbergjum. Þetta fólk
hlaut að vera komið á stúf-
ana.
En enginn kom. Konan hélt
áfram að hljóða, ég náði í
símann og hringdi og sagði
dyraveröinum að ofbeldisverk
væri framið í þessari andrá
fyrir utan herbergið mitt á
ganginum, og hann tók þess-
um fréttum eihs og ekkert
væri um að vera. Eg hefði
eins vel getað sagt honum
það læki úr krana einhvers
staðar.
Svo kom lögreglan.
Með gát
Aðspuröur sagði dyravörð-
urinn í morgun að kallpúta
hefði verið stórslösuö með
barsmíð um nóttina. Önnur
kallpúta framdi verknaðinn.
Hann sagði að þær hefðu ver
ið prúðar stúlkur þegar þær
komu inn, vel klæddar, önn-
ur í rauöum kjól og hin í hvít-
um. Það var stúlkan í rauða
kjólnum sem hefði öskraö.
Hin hafði brotiö úr henni
framtennumar og klóraö
skinnið af andlitinu. Kjóllinn
var rifi'nn í hengla.
— Ónothæfur, sagði dyra-
vörðurinn og hallaði undir
flatt. Hin hafði sloppiö bill-
ega — með glóðarauga.
Þær voru handteknar. —
En yður að segja, hélt dyra-
vörðurinn áfram, — þá er
lang bezt að fara að öllu með
gát, þegar svona lagað kemur
fyrir. Þetta voru bara tvær
kallpútur. Aldrei að hreyfa
sig þegar hávaði' er á göngun
um. Annað alvarlegra getur
nú komið fyrir.
Afskiptaleysi
— Hér lifi'r maður eftir þeirri
reglu, að lát'a sér flest óvið-
komandi. Enginn maður
skyldi láta það raska nætur
ró sinni þótt stúlkukind sé
lamin hinum megin við næstu
dyr. Hér er yfrið nóg af stúlk
um.
Þessar í rauða og hvíta kjóln
■ um sem komu inn á hótelið
I gærkveldi og voru svo sæt-
ar og eru nú hjá lögreglunni,
skrámaðar og illa til reika,
eru aðeins tvær af þeim þús-
undum ungra kvenna sem
koma árlega til Hollywood til
að freista gæfunnar. Fallegar
stúlkur sem hafa veriö Miss
Bómull eða Miss Rjómaís
eða Miss eitthvaö land eða
einhver borg. Áreiðanlega
hafa birzt myndir af þeim í
blöðunum heima, myndir af
Milly og Doris og Winnie og
hvað þær nú aftur heita, tekn
ar af þeim í lúxusbílum, sem
þær hafa eignast fyrirhafnar
lítið og á skömmum tíma með
tilstyrk síns góða útlits. Þar
gefur að líta hve hamingjan
var örlát við hina útvöldu feg
urðardrottni'ngu. Hún líefur
þegar átt velgengni að fagna
í Hollywood. Auðvitað hefur
einginn séö hana á kvikmynd
og það er líka dálítið óljóst
um samninginn. En í svona
bíl og með svona stríðsmáln
ingu hlýtur allt að fara vel.
Fleiri bjargir
Heima vita menn nefnilega
ekki að það er hægt að bjarga
’ sér á margan hátt í Holly-
wood. Það er hægt að fá sér
; ósköp algenga vi'.mu og það
| er tiltölulega auðvelt að fá
hana. Og það er lítið um svo
1 illa borgaða vinnu hér að
j tekjuafgangurinn hrökkvi
ekki fyrir því að taka notað-
an bíl á leigu. Það er líka
jhægt að fara fljótt yfir sögu
j og fá orð á sig þó ekki sé um
beinlínis frægð að ræða, með
j því að leggj a fyrir sig heims
i ins elztu atvinnu með nú-
tímasniði. Kvenleg fegurð er
brúkleg á fleiri sviðum en
kvikmyndanna. Það er freist
andi fyrir stúlkur með falleg-
an líkama og tómt höfuð að
fara inn á þessa braut, og
svo er nú hitt að menn veita
kvenlegum þokka meiri at-
hygli ef honum er stillt upp
við bar í þokkalegum umbúð
! um, heldur en ef honum er
Eftir Lise Nörgaard
pakkað inní slopp eða skrif-
stofudragt á hversdagslegum
vinnustað.
Enginn mælikvarðí
Lengdin á b'ílnum sem stúlk
an sendir mynd af heim til
■sín frá Hollywood er enginn
mælikvarði á velgengni henn
ar í þeim stað. Hér eru allir
bílar langir — líka þeir gömlu
sem enn eru nýir og fallegir
í erlendum augum. Og bíl-
arnir eru jafn nauðsynlegir
þeim sem búa í Los Angeles
og nágrenni og reiðhjól ungri
stúlku í Kaupmannahöfn. Bíl
laus kemst maður ekki um
borgina. Sá sem hefur ekkert
farartæki til umráða getur
eins vel farið heim aftur
strax.
58x28 mílur
Los Angeles og útborgin
Hollywood eru samanlagt 28
mílur á breidd og 58 mílur á
j lengd. Þaö er tómt mál að
j ganga fram og aftur á hinum
f fræga Sunset Boulevard í því
! skyni að vekja athygli' kvik-
myndagerðarmanna, því Sun
set Boulevard er engu styttri
! en vegalengdin frá Hróars-
keldu til Kaupmannahafnar.
Það er yfirleitt ekki hægt að
ganga á þessari götu án þess
að koma andkanalega fyrir
sjónir. Gangandi fólk er sjald
séð hér og bilarnir eru í notk
un ef eigendur þurfa fyrir
húshorn. Á næturnar er gang
andi maður ekki einasta
skringilegt fyrirbæri, heldur
er hann líka grunsamlegur.
Hér segja menn sögur af því
þegar ókunnugir eru fluttir
á lögreglustöðina, því verðir
laganna héldu þá fyrir bófa
er þeir sáu þá á gangi að næt
urlagi. Gangandi menn verða
að hafa með sér hund í bandi
á næturnar, annars vekja
þeir grunsemdir lögreglunn-
ar.
Bílastæði fjölskyldunnar
Tveir að hverjum þremur
fullorðnum í Los Angeles, en
þar eru sex milljón ibúar,
eru bíleigendur. Og farirðu
að heimsækja fjölskyldu sem
er efnuö í betra meðallagi,
gætirðu látið þér detta i hug
að húsið væri fullt af gestum,
því heilt bílastæði er utan
við dyrnar. En það geta allt
eins verið taíll sonarins, dóttur
innar, húsbóndans, frúarinn
ar og vinnukonunnar, sem
standa þar.
Þrátt fyrir hina gífurlegu
stærð er Los Angeles sú borg
í heiminum, sem hefur hvað
lítilfjörlegast opinbert sam-
göngukerfi. Herfilega ljótir og
skítugir strætisvagnar ganga
um mestu umferðargöturnar
á hálftíma fresti, og þess er
ekki að vænta að nokkur
sæmilegur maður hér stigi
nokkru sinni fæti uppi þess
háttar farartæki. Hér er eng
inn neðanjarðarbraut og eng
in stöplabraut. Fólk er yfir-
leitt látið sjá fyrir því sjálft
hvernig það kemst leiðar sinn
ar. Þess vegna hefur bílinn
sömu þýðingu hér og skósól-
arnir annars staðar.
THheyrir námskostnaði
Fólk er afyant því að
ganga. Húsmóðirin ræsir bil
inn ef hún þarf tvær hús-
lengdir meðfram götunni til
að heimsækja vinkonu sína.
Bílarnir eru notaðir við mat-
arkaup, menn „spásséra“ í bíl
og börnin eru flutt og sótt
í skólana í bílum, hvort sem
skólinn er nærliggjandi eða
ekki. Börn eldri en 16 ára
fá sérstakt ökuskírteini sem
aðeins gildir á leiðinni til og
frá skóla. Nemendur í æðri
skólum hafa svo að segta alf-
ir bíl til umráða. Það tilheyr
ir blátt áfram námskostnaði.
Stundum mætir maður
bömum sem veifa og biðja
um far þegar maður keyrir
eftir búlevörðunum. Hvað er
þetta? Lítill drengur sem hef
ur villzt að heiman? Nei,
hann þarf bara að komast
í næsta eða næstnæsta hús.
Af hverju nota fæturna þeg-
ar bílar eru til?
UmferSarmenning
Bílaborgin er líka borg um
ferðarmenningarinnar. Sá,
sem hefur hlaupið yfir götur
í evrópskum borgum, hálf-
dauður af hræðslu við bíl-
ana, hann þakkar sínum sæla
fyrir umferöina í Los Angeles.
Hér ganga skiptingarnar í um
ferðinni tvöfalt hraðar en í
Danmörku. Og þó hafa bil-
stjórar alltaf tíma til að nema
staðar fyrir þeim sem þurfa
gangandi þvers yfir götuna.
Það er ekki einasta að bíl-
stjórar sýni einstæða var-
kámi við skóla og gangstíga,
þeir sýna líka tilhliðrunar-
semi við fólk sem ranglar útá
götuna þar sem engar gang-
brautir eru merktar. Þótt öku
menn fari hratt yfir þá aka
þeir vel og varlega.
Þetta stafar ekki eingöngu
af því að Kalifomíumenn eru
gott fólk. Þeir vilja ógjarnan
missa ökuskírteini sín og til
þess að eiga það á hættu
þarf hvorki árekstra né fyllirí
við akstur. Óaðgætni í þriðja
sinn — og skírteinið er tekið
og fæst ekki aftur í bráö.
Dr. Beck kominn
að norðan
Prófassor Riohard Beek, senr
verig hefur á ferðalagi norður í
landi og farið út í Grímsey, er ný-
kominn til borgarinnar. Hann
flutti ræður á ýrnsum samkomum
norðan lands, meðal annars á 30
ár afmælissamkomu Skógræktar-
félags Eyfirðinga, sem baldin var
í Vaglas'kógi, og við g - tsþjónustu
í Matthíasarkirkju á Akureyri. Dr.
Beck fer til Noregs á laugardag-
inn kemur þ. 16. júlí, en ketruir
hinigað aftur þ. 27. ,