Tíminn - 29.09.1960, Qupperneq 11

Mámskeið fyrir leiðbein-
endur í frjálsu starfi
Kennari leiðbeinir nemendum vtð slípivél
í gær var síðasti dagur nám-
skeiðs, sem fram hefur farið í
Handavinnud. Kennaraskólans á
vegum Manntamálaráðuneytis og
Fræðslumálastjórnarinnar. Þarna
var um að ræða námskeið í
föndri og handavinnu ýmiss kon-
ar, ætlað væntanlegum leiðbein-
ingum í frjálsu starfi skóla og fé-
laga. Blaðið hitti Jón Pálsson,
tómstundaleiðbeinanda, að máli,
en hann hefur séð um fram-
kvæmd þessa námsskeiðs að öllu
leyti.
Jón hóf starfsemi sína í þágu
tómstundaiðju með tómstunda-
þætti ba.rna og unglinga í útvadp-
inu fyrir nokkrum árum. Síðan
hefur iðulega verið tli hans leit-
ða um aðstoð við að koma frjálsu
starfi á innan skóla og félaga.
— Hver er aðdragandi þess, að
til þessa námskeiðs kom?
— Hann er sá, að menntamála-
ráðherra skipaði 1957 nefnd
til að kynna sér, hve mikil þörf
væri á leiðbeinendum í frjálsu
starfi. Niðurstaðan varð sú, að
rét myndi að láta það þróast og
gera ráðstafanir til að leiðbein-
endur gætu kynnt sér ýmislegt,
sem að þessu lýtur. Því var það,
að ráðuneytið fór þess á leit við
— Eru þátttakendur aðeins úr
Reykjavík?
— Nei, þeir koma víðsvegar
að. Þeir eru frá félögum og tóm-
stundaheimilum, svo og skól-
um, sem vilja hafa
leiðbeinanda handa meðlimum
sinum. Þar sem þetta hefur verið
reynt, hefur komið í ljós, að áhug
inn er mjög mikill.
— Hvaða félög eru það helzt,
sem þetta reyna?
— Það eru ýmis áhugafélög,
kvenfélög, skátafélög, sveitafélög
o.s.frv.
Þess skal getið hér, að Páll Að-
alsteinsson, námstjóri verknáms,
fór þess á leit, að þarna verði tek-
ið fyrir verkefni fyrir handa-
vinnu pilta, svo að því var slegið
saman, og við erum tveir með
námskeiðið.
— Hverjir voru kennarar nám-
skeiðsins?
— Þeir voru margir. Ingibjörg
Hannesdóttir kenndi fílt, i>erlu-
og tágavinnu, Ragnhildur Ólafs-
dóttir og Alda Friðriksóttir leð-
urvinnu, en hún hafði líka bein-
vinnu, Guðrún Júliusdóttir var
með fílt og klippvinnu, Guðmund-
ur Ólafsson með bein og horn.
Svo var kennt smíðaföndur, með-
ferð haiðviðar, málmvinna, lóð-
skapa eitthvað, gera eitthvað
sjálfir, og ekki sM nýta tómstund
ir sínar á skemmtilegan og skyn-
samlegan hátt. En það eru fleiri
en þeir, sem þarf að leiðbeina við
þetta. Gamla fólkið þarfnast
þess engu síður að fá tækifæri
til að vinna eitthvað_ sjálfu sér
til gagns og ánægju. Ég hef áður
bent á fyrirkomulag við tóm-
stundaheimili í Danmörku. Þar
hafa unglingarnir, sem fyrir
heimilinu standa, lánað það
gömlu fólki á þeim tíma dags,
sem þeir eru í skóla. Slíkt er til
fyi'irmyndar. Það þarf að hjálpa
fólkinu á þessu erfiða tímabili,
þegar það er hætt að gegna
venjulegum störfum og hættir til
að leggjast í þunglyndi, ef það
hefur ekkert ákveðið fyrir stafni.
Elliheimilið hér hefur að vísu
gert eitthvað í málinu, en það
þyrfti að koma á einhverju
frjálsu starfi fyrir alla þá, sem
ekki búa á elliheimilium.
— En hvað geturðu sagt mér
um tómstundastarf unglinga hér
til þessa?
— Eina tómstundaheimili
Reykjavíkur er á Lindargötu 50.
Það er á vegum Æskulðsráýðs
Reykjavíkur. Aðsókn að því hef-
ur verið prýðileg, og sjóvinnu-
gegnir um Gagnfræðaskóla Aust-
urbæjar.
— Hefur þá verið leiðbeinandi
á staðnum?
— Já, Æskulýðsráð hefur lagt
til kennara og efni allt, sem ungl-
ingarnir hafa þurft að vinna úr.
Þetta er spor í rétta átt, en þetta
þarf að komast á víðar, og trúi ég
því, að þeta námskeið, sem hér
hefur staðið undanfarið, geti átt
mikinn þátt til úrbóta í því efni.
S.
Nemendur við vlnnu
CHLORIDE-RAFGEYMAR
i FARMALL-
DRÁTTARVÉLAR
og
INTERNATIONAL-
BELTAVÉLAR
BUVELADEILD S.I.S.
Sími 19600
mig, að ég kæmi á fót námskeiði
fyrir væntanlega leiðbeinendur
tómstundastarfa.
Páll Aðalsteinsson námsstjóri
var búinn í samráði við fr'æðslu
málastjóra að ákveða námskeið
fyrir handavinnukennara pilta
með svipuðu fyrirkomulagi og ég
hafði í huga og það varð úr að
við höfðum samvinnu um nám-
skeið.
— Og þátttaka hefur orðið
betri en búizt var við.
— Við bjuggumst við 20—25 á
námskeiðið, en þegar til kom,
urðu þátttakendur 94, þótt eng-
um væri hleypt að námskeiðinu
öðrum en þeim, sem örugglega
ætla sér að verða leiðbeinendur.
Þess má til gamans geta, að fyrir
nokkrum árum var í athugun að
komq sams konar námskeiði af
stað, og var að hætta við það
vegna ónógrar þátttöku. Það er
því gleðilegt tímanna tókn, að
áhugi fyrir þessu skuli færast í
aukana.
um, og að móta úr pappírsmassa.
Þessar greinar sá Gunnar Klængs
son um. Jafnframt kenndi Sigurð
ur Zlfarsson yfii'borðsmeðferð- á
smíðavLnnu.
— En þú?
— Við höfðum nóg að gera með
að gangast fyrir þessu öllu sam-
an. Ef ekki hefðu komið fleiri
en við bjuggumst við, hefði verið
hægt að snúa sér meira að félags-
legu hliðinni og taka hverja grein
ýtarlegar en raun varð á. í ýmsu
var ekki hægt að hafa nema sýni-
kennslu fyrir bragðið, en þetta
hefur nú gert sitt gagn engu að
síður.
Á sunnudaginn var svo haldinn
sameiginlegur umræðufundur
um frjálst starf fyrir alla þátt-
takendur.
— Hvað viltu segja mér um
frjálst starf yfirleitt?
— Fyrst og fremst, að það er
blátt áfram nauðsynlegt að koma
því á, sérstaklega meðal ungl-
inga, sem hafa þörf fyrir að
námskeiðið hefur til dæmis orðið
að færa út kvíar sínar, því að
húsrúm var allt of lítið á staðn-
um.
Það er að sjálfsögðu allt of
Iítið, að hafa aðeins eitt slíkt
heimili í bæ eins og Reykjavík.
Það var líka allt of seint byrjað,
það þarf auðvitað að koma upp
tómstundaheimili í hverjum bæ
eins fljót og unnt er, og láta síð-
an frjálsa starfið vaxa með bæn-
um. En nú hefur nleýga verið
tekin upp nýbreytni í tveimur
Gagnfræðaskólum í bænum.
Helgi Þorláksson, skólastjóri
Vogaskóla, skipulagði frjálst
starf fyrir nemendurna. Var sá
háttur hafður á, að höfð voiu
opin kvöld í skólanum, nokkur
í viku, þar sem nemendum gafst
irostur á að njóta leiðbeiningar
íýmsu föndri. Þetta gafst mæta-
vel, og má geta nærri, að þetta sé
líka vinsælla meðal foreldre ungl-
inganna heldur en bíó- og sjoppu
ráp barna þeirra. Svipuðu máli
Mjólk er sjaldséö vara suSur í Kongó og hermenn S. b. hafa ekki fariS
varhluta af þeim fæSuskorti. ÞaS varS því almenn gieSi í herbúðum sænsku
hermannanna f Elisabetville, er nokkrar mjólkurbirgSir bárust þeim fyrir
• skömmu — og hún var drukkin upp á sama degínum!