Tíminn - 09.10.1960, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, gmmn4agfain 9. okfaSfaey lgflBL
Fimmtugur á morgun:
Sýning Sólveigar Eggerz

/
t
Um þessar mundir held-
ur ung, reykvísk húsmóðir,
frú Sólveig Egaerz Péturs-
dóttir sýningu i Bogasaln-
um á um 80 vatnslitamynd-
um. Þetta er fvrsta sjálf-
stæða sýning listakonunn-
ar, ef frá er talin sýning á
nokkrum myndum í glugga
Morgunblaðsins.
Á þessari sýningu fyllast
menn ekki lotningu, eins og
þar sem haldinn er hrika-
legur dómsdagur yfir öfug-
snúinni veröld, en gestinum
líður vel, eins og þar sem
fegurðin ræður ríkjum.
Listakonan þekkir takmörk
sín og leitar fegurðarinnar
einnar af alvöru og næm-
um skilningi. Myndirnar
eru margar stílhreinar og
sannfærandi í einfaldleika
sínum. Þær bera það með
sér að þær eru til orðnar af
innri þörf og listrænni
ástríðu.
Viðfangsefni frú Sólveig-
ar eru margbreytileg. Marg-
ar myndanna eru frá
Reykjavík og nágrenni, all-
margar úr Borgarfirði, frá
Þingvöllum, Akureyri eða
æskustöðvum listakonunn-
ar, Svarfaðardal.
Reykjavíkurmyndirnar eru
margar ágætlega unnar t.
d. „Tjörnin í Reykjavík"
(mynd nr. 47), „Vonar-
stræti“ (mynd nr. 25),
„Mýrarhús" (mynd no. 57),
„Gamli bærinn á Gríms-
staðaholti" (mynd nr. 52)
og „Suðurgata 29“ (mynd
nr. 42).
Landslagsmyndirnar eru
þó sá hluti sýningarinnar
sem ótvíræðast sýnir hæfi-
leika listakonunnar til inn-
lifunar. Náttúrustemmn-
ingar hennar eru einlægar
og í þeim er leitazt við að
lyfta tilverunni í æðra
veldi; — nálgast hið idíala.
Beztar þessara mynda eru
að mínu viti „Grábrókar-
hraun“ (mynd nr. 29), sem
mér finnst bezta mynd sýn-
ingarinnar, „Fossvogur"
(mynd nr. 51), „Laxapoll-
ur“ (mynd nr. 39), „Við sjó“
(mynd nr. 78), „Fjárhús"
(mynd nr. 71) á einnig
heima í úrvalsflokki.
Það er ástæða til að óska
frú Sólveigu til hamingju
með þessa sýningu. Yfir
henni allri hvílir léttur og
geðþekkur blær. Látum
„séniunum" eftir að halda,
að öll „sönn“ list sé af-
skræming og dýrkun Ijót-
leikans. Það er þeirra mál.
— En án þeirrar listar, sem
leitar fegurðarinnar, yrði
veröldin eyðimörk.
Almenningur hefur tekið
þessari sýningu vel og um
40 myndir hafa selzt.
Gunnar Dal.
BJARNI JÓHANNSSON,
framkvæmdastjóri, Siglufirði
Á morgun , 10. október, er
Bjarni Jóhannsson, útsölu-
stjóri Áfengisverzlunar ríkis-
ins á Siglufirði, fimmtugur,
en hann er fæddur að Auð-
kúlu í Arnarfirði 10. 10. 1910,
sonur Jóhanns Jónssonar,
skipstjóra frá Lónseyri og
konu hans Bjarneyjax Frið-
riksdóttur.
Mig langar til að biðja Tím
ann fyrir stutta afmælis-
kveðju til þessa vinar míns
og samherja, þar sem ég get
ekki verið meðal afmælis-
gestanna, sem án efa verða
margir.
Vinátta okkar Bjarna Jó-
hannssonar er orðin aldar-
fjórðungs löng og hófst, er
hann fluttist til Siglufjarðar.
Það var mikill ávinningur fyr
ir Siglufjörð að fá þennan
vestfirzka víking í bæinn. Lög
reglan þar — en sem yfirlög-
regluþjónn hóf hann fyrst
starf sitt á Siglufirði — fékk
liðstyrk i þessum herða-
breiða og karlmannlega
manni. Karlakórnum Vísi
bættist góð rödd og góður fé-
lagsmaður, Framsóknarflokkn
um ötull og traustur baráttu
maður, en Bjami hefur jafn-
an haft mikinn áhuga á
stjórnmálum.
Hann sá það fljótt sem ung
ur sveinn vestur í Amarfirði,
að hlutirnir gerast ekki af
sjálfu sér. Bak við hvern veg,
hverja brú, sem byggð var og
hvem skóla sem reistur var,
lá þrotlaus • barátta áhuga-
samra manna.
Honum var það snemma
Ijóst í hvaða flokki hann
vildi berjast fyrir áhugamál-
um sínum og skipaði sér ung
ur í raðir Framsóknarmanna.
Hann á nú sæti i miðstjórn
Framsóknarflokksins og er
formaður Framsóknarfélag-
anna á Siglufirði. Hann hef-
ur einnig gegnt bæjarfull-
trúastörfum á Siglufirði og
setið í stjórn Síldarverksmiðj
unnar Rauðku, Rafveitustjór^
og verið stjórnarformaður í
Mjólkurbúsnefnd Siglufjarð-
ar. Beitti hann sér fyrií því,
að ræktun á Hólslandi var
mjög aukin og bætti það hag
búsins verulega.
Eftir að Bjami lét af störf
um sem yf irlögregluþj ónn
stofnaði hann sitt eigið fyrir
tæki á Siglufirði og rak það
um skeið, eða þar til hann
tók a® sér forstöðu útibús Á-
fengisverzlunar ríkisins í
Siglufirði.
Við hvert það starf, sem
Bjarni hefur unnið, hefur
hann sýnt fyllstu trúmennsku
og dugnað. Þvi treysta hon-
um allir, sem til hans þekkja.
Á bessum tímamótum minn
ist ég ánægjulegs samstarfs
við Bjarna. Eg minnist hins
trausta vinar og góða drengs,
sem jafnan er reiðubúinn að
leysa hvers manns vanda.
Bjami Jóhannsson er kvænt
ur hinni ágætustu konu, Guð
laugu Þorgilsdóttur — er hún
manni sínum samhent í hjálp
fýsi og höfðingsskap.
Eg sendi þeim hjónum báð
um beztu kveðjur og ámaðar
óskir frá mér og fjölskyldu
minni.
Jón Kjartansson.
MINNING:
Tomas Qlafsson frá Firði
Laugardaginn 1. þ.m. lést
á Elliheimilinu Grund i
Reykjavík Tómas Ólafsson
frá Firði í Mjóafirði þar var
hann fæddur 6. sept. 1873,
sonur hjónanna Katrínar
Sveinsdóttur frá Kirkjubóli í
Norðfirði og Ólafs bónda Guð
mundssonar frá Urriðavatni í
Fellum á Héraði. Tómas ólst
upp í Firði í stórum sistkyna-
hóp við vanaleg sveitastörf
og sjósókn. Snemma hneigð-
ist hugur hans meira að sjón-
um. Á uppvaxtarárum hans
voru mestu síldveiðiár Norð-
manna á Austfjörðum og var
Mjóifjörður þá talinn næst
mestur síldarfjörður þar eyst
ra. Skiptu síldarskúturnar oft
mörgum tugum, sem lá þar síð
ari hluta sumars og fram á
haust. Þetta fjöruga veiðilif
lokkaði hinn unga svein. Um
tvítugsaldur fór hann til Nor-
egs og stundaði þar síldveið-
ar. Rétt fyrir aldamótin kom
hann heim og var þá við línu
veiðar á „Eiríki”, litlu gufu-
skipi sem frændi hans Þor-
steinn Jónsson frá Kirkju-
bóli gerði út fyrir Austfjörð-
um.
Aldamótaárið útskrifaðist
Tómas úr Sjómannaskólan-
c -....................
um hér í Reykjavík. Árið eftir
giftist hann Guðríði Magnús-
dóttur frá Ánanaustum, hinni
ásjálegustu konu. Settust þau
að á Vesturgötu 35 hér í
Reykjavík og áttu þar heirna
þangað til þau fluttust aust-
ur að Firði í Mjóáfirði 1914.
Þau eignuðust tvo syni,
Magnús, sem er afgreiðcbi-
maður í Áfengisverzluninni í
Nýborg og Rúnar, sem dó á
unglingsaldri.
Konu sina missti Tómas 1931.
Var hann þá sjálfur farinn
á heilsu og hefur síðan verið
á vegum Magnúsar, sonar
síns, nú siðustu fjögur árin
hér í Reykjavík.
Eftir að Tómas settist að
hér í Rvík var hann lengst
af stýrimaður og skipstjóri
á skútum héðan. Hann var
með Geir Sigurðssyni skip-
stjóra við reknetatilraunir
hér í Faxaflóa skömmu eftir
aldamótin. Hafði kynnst þeim
síldveiðum í Noregi. Síðustu
árin, sem hann bjó hér í
Reykjavík stundaði hann
mest farmennsku og fór þá
vða um höf.
Eftir að hann fluttist aust
ur stundaði hann vélbátaút-
gerð á Hornafirði margar ver
tíðir og var með þeim fyrstu,
sem það gerðu. Þótti hann þá
oft sækja fast sjóinn.
Tómas var gjörvilegur mað
ur á velli og fríður -aýnum.
Fasið rólegt og karlmannlegt.
Hann kunni jafnt að vera
með háum sem lágum, og að
hlýða sem .að skipa fyrir.
Hann var hversdagsprúður og
orðvar.
Þegar allt lék í lyndi geisl-
aði gleðin um hann svo að allt
virtist bjart, hvernig sem um
hverfið var.
Þegar honum hljóp kapp
í kinn eða örðugleikum eða
hættum var að mæta, var
VILLEHAMMER
Dr. HARDY
DUNHILL
Reykjarpípur eru þær beztu.
VERZLUNIN BRISTOL
Bankastræti. — Sími 14335. — Pósthólf 706.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
Sýning á
vatnslitamyndum
Sólveigar Eggerz Pétursdóttur
í Bogasalnum er að ljúka.
Opin í dag kl. 11—22.
hann einbeittur og eldsnar.
Hvergi naut hann sín betur
en á sjónum, einkum þegar
veður var viðsjált. Þá óx
hann við hverja raun. Athygl
in sívökul, ráðin alltaf til-
tæk. Skipanirnar stuttar, skýr
ar og svo ákveðnar að mað-
ur hlíddi þeim umsvifalaust.
Nú er þessi gamli sægarp-
ur fallinn í valinn. Hans hljóm
mikla rödd hljóðnuð og haun
hvílir nú við hlið systkina
sinna í heimagrafreitnam í
Firði í Mjóafirði, þar sem
hann var jarðsettur í fyrra
dag.
Ólafur H. Sveinsson.